فناوری و اکنون هوش مصنوعی معادل مدرن اهرم Arquimedes برای ذهن شما هستند. اگر می‌خواهیم به‌عنوان انسان کارهای بیشتری انجام دهیم، باید به این فکر کنیم که چگونه توانایی‌های ذاتی خود را گسترش دهیم.
ما هزاران سال است که دقیقاً همین کار را انجام می دهیم، از زمانی که اولین ابزار دستی خود را ایجاد کردیم تا زمانی که شروع به ساختن اولین ماشین هایی کردیم که برای ما کار می کردند.
امروز ما برنامه نویسانی داریم، این زیرگونه نادر از انسان‌های خردمند که با دست و ذهن خود چیزهای باورنکردنی را با نوشتن اسکریپت‌ها و دستورالعمل‌هایی برای ماشین‌ها ایجاد می‌کنند تا آنها را دنبال و اجرا کنند.
شگفت‌انگیز است که ما در قرن‌های گذشته از چند سطح انتزاعی عبور کرده‌ایم. اکنون با مرحله بی سابقه ای از تقویت انسان با هوش مصنوعی روبرو هستیم.
با این حال یک دوگانگی بزرگ وجود دارد: آیا هوش مصنوعی بهانه‌ای برای احمق‌کردن انسان‌های خردمند خواهد بود یا واقعاً به ما کمک می‌کند تا با تیز کردن ذهن انسان به شاهکارهای فکری بزرگ‌تری دست یابیم؟
احساس می شود که هر دو خواهد بود، همانطور که همیشه بوده است. ما در حال حاضر تمام دانش مشترک خود را در جیب خود داریم و تعداد کمی از آنها به خوبی از آن استفاده می کنند. با هوش مصنوعی تفاوتی نخواهد داشت.
با این حال، ما باید مراقب باشیم. هوش مصنوعی نه تنها می تواند شکاف بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان خلاق در جهان ما را افزایش دهد، بلکه می تواند شکاف غیرقابل عبوری را حفر کند. می تواند جدا شود، حتی می تواند با دستکاری و تقویت ژنتیکی یک گونه کاملاً جدید از انسان ایجاد کند.
چه چیزی زیاد است؟ آیا می توانیم خودمان را از انجام آن باز داریم؟ یا صرف احتمال انجام آن توسط دیگران باعث می شود که ما مجبور به انجام آن شویم اولین? آیا ما مجبور خواهیم شد به دلیل طبیعت خود از ضعف انسانی خود فراتر برویم؟
با این تنوع، قطعاً فرشتگان و شیاطین نیز ایجاد خواهد شد.
شاید این اجتناب ناپذیر باشد. چیزهای دیگری وجود دارد که باید نگران باشیم، مانند تمام شدن منابع زمین و حتی مرگ خورشید ما. چه می شود اگر بتوانیم تمام دنیاها را فقط برای خودمان بسازیم؟ اگر بتوانیم بر قوانین جهانی آفرینش حکومت کنیم چه؟
آینده روشن است، امیدوارم خیلی روشن نباشد.
