مقدمه
در عصر دیجیتال امروز ، اجرای اقدامات امنیتی نرم افزار نه تنها بسیار مهم است بلکه یک فرآیند وقت گیر و گران قیمت نیز هست. این اقدامات اغلب توسط انسانهایی که مستعد خطاها هستند انجام می شود. این اشتباهات باعث نقض امنیتی در نرم افزار می شود و در نهایت عواقب نامطبوع درآمد شرکت را به همراه خواهد داشت.
طبق گزارشی که در سال 2024 منتشر شد ، 68 ٪ از نقض داده ها به دلیل خطاهای انسانی ایجاد شده است. یکی از بزرگترین دلایل این نقض ها اشتباهات هنگام امضای کد نرم افزار بود. اما چگونه می توان این خطاهای امضای کد را دور زد؟ این مقاله به شما در پاسخ به این سؤالات کمک می کند.
در این مقاله ، ما در مورد خطاهای امضای کد برتر که شرکت ها و توسعه دهندگان باید از آنها اطمینان حاصل کنند که آنها یک کد ایمن را حمل می کنند و یک برنامه کاربردی بی نظیر در سیستم عامل های قابل دسترسی مانند Apple و Android Play Store ارائه می دهند ، بحث خواهیم کرد.
امضای کد چیست و چرا برای امنیت نرم افزار مهم است؟
در توسعه نرم افزار و امنیت سایبری ، امضای کد روشی است که توسعه دهندگان از روش ها برای امضای دیجیتالی/تأیید/تأیید اعتبار کدهای برنامه و اجرایی خود استفاده می کنند. در این فرایند ، امضاهای دیجیتالی با استفاده از تکنیک های رمزنگاری اضافه می شوند و اطمینان حاصل می کنند که تغییرات ایجاد شده پس از امضای پرونده ها قابل تشخیص است.
امضای کد به تأیید هویت شخصی که پس از حمل و نقل کد اصلی را تغییر می دهد ، کمک می کند. این مکانیسم تضمین می کند که کاربران از پرونده ای که قرار بود از آنها استفاده کنند استفاده می کنند و هیچ تغییری در هنگام حمل و نقل یا انتشار نرم افزار انجام نشده است.
امضای کد ضروری است زیرا این یک مکانیسم امنیتی است که از توسعه دهنده و مشتریان (کاربران نهایی) محافظت می کند. این یکپارچگی نرم افزار را حفظ می کند ، اعتماد را افزایش می دهد و دستورالعمل های توزیع را به ویژه در محیط های کنترل شده مانند فروشگاه های برنامه در دسترس عمومی تنظیم می کند.
فرض کنید تکنیک های امضای کد به اندازه کافی اجرا نشده است. در این حالت ، برای مهاجمان سایبری آسان است که بدون اینکه کسی از آن آگاه باشد ، با فایلهای کد دستکاری کنند و کاربران به راحتی می توانند قربانی بدافزار شوند ، که در نهایت می تواند منجر به اعتماد به نفس با محصولات نرم افزاری شود که استفاده می کنند.
بنابراین ، شرکت ها و توسعه دهندگان باید هنگام امضای دیجیتالی نرم افزار خود ، از اشتباهات امضای کد مشترک جلوگیری کنند.
امضای کد مشترک شرکت ها با آن روبرو هستند
امضای کد ساده است ، اما شرکت ها هنگام اجرای آن با چالش هایی روبرو هستند. توزیع کنندگان نرم افزار در هنگام امضای کد یک جفت کلیدی از مقامات معتبر خارجی تولید می کنند.
این مقامات قابل اعتماد PKI هستند که برای تأیید از CSR (درخواست امضای گواهینامه) استفاده می کنند. هنگامی که درخواست کننده این گواهی امضای را از CAS دریافت کرد ، آنها برای امضای کد آماده هستند ، جایی که کد برای اولین بار با استفاده از یک الگوریتم هشویی ، که باعث ایجاد هضم هش می شود ، آماده می شود.
این فرآیندها چالش هایی دارند ، مانند مشکلات سرقت کلیدی که مهاجمان سایبری کلیدهای خصوصی مرتبط با گواهینامه های امضای کد را سرقت می کنند. چالش دیگر عدم کنترل در مورد دید توسعه دهنده در طول رویداد امضای کد است ، جایی که آنها معمولاً کلیدها و گواهینامه های خصوصی را در نقاط پایانی فراموش می کنند یا سرورها می سازند.
این منجر به مشکل دیگری می شود که حتی کد امضا شده نیز می تواند توسط هکرها به خطر بیفتد. ایجاد خطوط لوله CI/CD دوستانه برای اتوماسیون گردش کار نیز یک مشکل مهم در امضای کد است. این چالش ها با هم ترکیب می شوند تا روند امضای کد مستعد اشتباهات باشد.
اشتباهات امضای کد بالا برای جلوگیری از سال 2025
اشتباهات امضای کد خطاهای تفسیر شده توسط انسان یا خطاهای امنیتی است که به طور کلی در طی فرآیند امضای کد اتفاق می افتد. این اشتباهات غالباً برای مهاجمان سایبری ایجاد می کند که می توانند به راحتی از کاربران سوء استفاده کنند.
بنابراین ، در اینجا برخی از اشتباهات مهم برای امضای کد که باید در هنگام امضای دیجیتال نرم افزار از آن جلوگیری کنید ، آورده شده است.
عدم تمدید گواهینامه های امضای کد:
این شاید رایج ترین اشتباه شرکت های نرم افزاری باشد. به دلیل پیچیدگی و زمان درگیر در توسعه نرم افزار ، به راحتی می توان تجدید گواهینامه های امضای کد را فراموش کرد.
هنگامی که گواهینامه ها تمدید نشوند ، آنها به عنوان غیر قابل اعتماد ظاهر می شوند و این باعث هشدارهای امنیتی برای کاربران می شود. بنابراین ، توجه به تاریخ انقضا ضروری است.
غفلت از تمبر زمان کد:
تمبر زمان نقش مهمی در تأمین فرآیند امضای کد دارد. اگر این مرحله مورد غفلت واقع شود ، می تواند پیامدهای امنیتی جدی داشته باشد و به روزرسانی های نرم افزار را مختل کند.
اولویت کمتری برای ادغام امضای کد در SDLC:
بیشتر توسعه دهندگان کار مربوط به امنیت را به تأخیر می اندازند یا از آن صرف نظر می کنند و گاهی اوقات ادغام امضای کد را در طول چرخه توسعه نرم افزار خود ترک می کنند. از آنجا که اصلاح کد و حملات سایبری بدون هیچ دعوت نامه ای انجام می شود ، از جمله فرآیند امضای کد در SDLC بسیار مهم است.
فرآیند امضای کد می تواند در خطوط لوله CICD ادغام شود و اطمینان حاصل شود که از امضای کد در فرایند توسعه مراقبت می شود. خودکار سازی فرایند همچنین می تواند روند امضای کد را سریع دنبال کند.
مدیریت دستی چندین گواهی امضای کد:
یکی از مهمترین اشتباهات کدگذاری کد ، سازمانها یا توسعه دهندگان ، مدیریت دستی چندین گواهی امضای کد است. به عنوان یک توسعه دهنده ، مدیریت بیش از یک گواهینامه به این معنی است که شما باید کلیدهای خصوصی بیشتری را مدیریت کنید.
پیگیری اینکه چه کسی و نحوه استفاده از این کلیدهای خصوصی چالش برانگیز و وقت گیر است. هنگامی که شما نمی توانید کلیدها را به طور کارآمد مدیریت کنید ، این باعث افزایش خطر سرقت کلیدها توسط مهاجمان می شود.
برای حل این اشتباه امضای کد ، کارشناسان امنیت سایبری توصیه می کنند که سازمانها از ابزارهای نرم افزاری استفاده کنند که به طور خودکار گواهینامه را مدیریت می کنند. این ابزارها با اتوماسیون کل فرآیند ، صرفه جویی در وقت ، هزینه و افراد مورد نیاز برای انجام کار ، به سرعت بخشیدن به فرایند مدیریت کمک می کنند.
ذخیره کلیدهای خصوصی به صورت محلی:
کلیدهای خصوصی در فرآیند امضای کد بسیار مهم هستند ، بنابراین ایمن نگه داشتن آنها ضروری است. با این حال ، توسعه دهندگان غالباً ضمن تولید گواهی امضای کد ، کلیدهای خصوصی را که در رایانه محلی محلی خود ذخیره می شوند ، ترک می کنند. این باعث افزایش خطر سرقت کلیدها توسط مهاجمان سایبری می شود.
همچنین ، توسعه دهندگان اجرای خط مشی چرخش کلیدی را فراموش کرده و چندین بار از همان کلیدها استفاده می کنند. این باعث می شود کلیدها در برابر مهاجمان آسیب پذیر باشند و اگر این کلیدها را سرقت کنند ، می توانند از آنها برای امضاء دروغین استفاده کنند. اگر این اتفاق بیفتد ، کاربران از نرم افزار معیوب استفاده می کنند و در نهایت ایمنی داده های خود را به خطر می اندازند.
بنابراین ، برای جلوگیری از این اشتباه ، توسعه دهنده باید از ماژول های امنیتی سخت افزار با تأیید هویت چند عاملی استفاده کند که دسترسی به کلیدها را محدود می کند. همچنین ، آنها برای تشخیص امضای اشتباه کد توسط مهاجمان ، باید یک مکانیسم رمزگذاری قوی را با روش های نظارت قوی اجرا کنند.
امضای کدهای مخرب:
یک اشتباه رایج دیگر امضای پرونده های کد نقص یا اشتباه است. این یک مشکل جدی است زیرا این اشتباه مستقیماً بر پاسخگویی توسعه دهنده برای بررسی های کیفیت مرتبط با فرآیند امضای کد تأثیر می گذارد.
هنگامی که توسعه دهندگان پرونده های کد را امضا می کنند ، باید اطمینان حاصل کنند که پرونده ای که آنها امضا می کنند معتبر ، عاری از بدافزار و به روز است. این نوع اشتباه اغلب به اشتباه انجام می شود اما با داشتن مکانیسم حسابرسی می توان از آن جلوگیری کرد.
پرونده های کد اشتباه می توانند منجر به نقض داده های قابل توجهی شوند که مانع اعتبار سازمان می شوند. بعضی اوقات ، این اشتباه می تواند سازمان را به سمت مسائل حقوقی ، ابطال گواهینامه و مسائل اعتماد سوق دهد. بنابراین ، قبل از امضای کد ، توسعه دهندگان باید پرونده ها را به طور کامل کلاهبرداری کنند.
نادیده گرفتن پروتکل ها و دستورالعمل های امضای کد:
توسعه کد نرم افزار نیاز به تلاش زیادی دارد. بنابراین ، توسعه دهندگان عمدتاً روی توسعه نرم افزار تمرکز می کنند ، در حالی که دستورالعمل های امضای کد صندلی عقب را می گیرند و به راحتی نادیده گرفته می شوند.
سازمانها روی پروتکل ها و دستورالعمل های مشخص شده توسط سیستم عامل های عمومی در دسترس مانند Play Store در طی فرآیند امضای کد خود تمرکز نمی کنند ، که منجر به آسیب پذیری کد می شود. بنابراین ، به روز ماندن در دستورالعمل های ارائه شده توسط این سیستم عامل ها بسیار مهم است.
روند نظارت و حسابرسی از دست رفته:
بیشتر سازمان ها و توسعه دهندگان در طی فرآیند امضای کد ، که منجر به حملات سایبری می شود ، نتوانسته اند گردش کار نظارت و حسابرسی را تنظیم کنند. بنابراین ، بسیاری از کارشناسان پیشنهاد می کنند که سازمان ها مکانیسم نظارت را در هنگام امضای کد پیاده سازی می کنند.
بدون این ، ردیابی و ردیابی هرگونه امضای غیرمجاز و مشکوک در محیط توسعه سخت است و منجر به نشت داده ها ، سوء استفاده از گواهینامه و توزیع کد معیوب می شود.
نکات برتر برای جلوگیری از اشتباهات امضای کد
در زیر ذکر شده برخی از بهترین نکاتی که باید برای جلوگیری از اشتباهات امضای کد استفاده کنید.
- قبل از اینکه آنها را امضا کنید ، کد را برای Malwares اسکن کنید.
- باید از تکنیک های رمزنگاری قوی مانند 3072 بیتی RSA یا ECC 256 بیتی استفاده شود.
- همیشه حتماً کلیدهای خصوصی را تأمین کنید.
- احراز هویت دو عاملی را در فرآیند امضای کد پیاده سازی کنید.
- اطمینان حاصل کنید که تمبر زمان امضای کد شما صحیح است.
- فعالیت های ورود به سیستم توسط توسعه دهندگان را کنترل کنید.
- برای افزایش دید ، تکنیک های نظارت و داشبورد را تنظیم کنید
- ابطال پرونده را از گواهینامه های هک شده بخوانید و بنویسید
- اطمینان حاصل کنید که خط لوله CICD شما برای اطمینان از فرآیندهای SDLC بدون درز ، چک های امضا کننده کد را خودکار کرده است.
- تمدید به موقع گواهینامه های منقضی شده
- مقایسه امضای کد با چک قبلی
- آگاهی از توسعه دهندگان از تهدید بالقوه و اجازه دادن به آنها زمان کافی برای اجرای اقدامات امنیتی امضای کد در کد
با پیروی از بهترین شیوه های فوق ، توسعه دهندگان و سازمانها می توانند خطر خطاهای امضای کد را به حداقل برسانند ، در نهایت باعث افزایش یکپارچگی نرم افزار و اعتماد می شوند.
سخنان پایانی
گرفتن امنیت به صورت اعطا می تواند پیامدهای اساسی داشته باشد ، مانند نقض داده ها. امضای کد نرم افزار شما تضمین می کند که این نوع رویداد متوقف شده و پرونده کد مورد نظر شما قابل اعتماد است.
