** “تجزیه و تحلیل فنی” ** یک روش تجزیه و تحلیل برای تجزیه و تحلیل و پیش بینی جهت قیمت ها از طریق مطالعه داده های بازار گذشته ، در درجه اول قیمت و حجم است. به عنوان یک نوع مدیریت فعال ، با بسیاری از نظریه های مدرن نمونه کارها مغایرت دارد. اثربخشی تجزیه و تحلیل فنی با فرضیه کارآمد بازار مورد اختلاف قرار می گیرد ، که بیان می کند که قیمت بازار سهام اساساً غیرقابل پیش بینی است ، و تحقیقات در مورد اینکه آیا تجزیه و تحلیل فنی هر فایده ای ارائه می دهد ، نتایج مختلط را به همراه داشته است. این از تجزیه و تحلیل اساسی متمایز است ، که صورتهای مالی ، سلامت و وضعیت کلی بازار و اقتصاد یک شرکت را در نظر می گیرد.
تکنیک های زیادی در تجزیه و تحلیل فنی وجود دارد. طرفداران تکنیک های مختلف (به عنوان مثال: تجزیه و تحلیل شمعدان ، قدیمی ترین شکل تجزیه و تحلیل فنی که توسط یک معامله گر دانه ژاپنی تهیه شده است ؛ هارمونیک ؛ تئوری DOW ؛ و نظریه موج الیوت) ممکن است رویکردهای دیگر را نادیده بگیرد ، اما بسیاری از معامله گران عناصر را از بیش از یک تکنیک ترکیب می کنند. برخی از تحلیلگران فنی از قضاوت ذهنی استفاده می کنند تا تصمیم بگیرند کدام الگوی (ها) یک ابزار خاص در یک زمان معین منعکس می شود و تفسیر آن الگوی باید باشد. برخی دیگر از یک رویکرد کاملاً مکانیکی یا منظم برای شناسایی و تفسیر الگوی استفاده می کنند.
مقایسه با تجزیه و تحلیل اساسی
در تضاد با تجزیه و تحلیل فنی ، تجزیه و تحلیل اساسی است: مطالعه عوامل اقتصادی و سایر عوامل اساسی که بر نحوه قیمت سرمایه گذاران بازارهای مالی تأثیر می گذارد. این ممکن است شامل معیارهای منظم شرکتی مانند ارقام EBITDA اخیر یک شرکت ، تأثیر تخمین زده شده از تغییرات اخیر کارکنان در هیئت مدیره ، ملاحظات ژئوپلیتیکی و حتی عوامل علمی مانند اثرات تخمین زده شده آینده گرم شدن کره زمین باشد. اشکال خالص تجزیه و تحلیل فنی می تواند معتقد باشد که قیمت ها از قبل منعکس کننده تمام عوامل اساسی اساسی هستند. کشف روندهای آینده کاری است که شاخص های فنی برای انجام آن طراحی شده اند ، اگرچه نه شاخص های فنی و اساسی کامل نیستند. برخی از معامله گران به طور انحصاری از تجزیه و تحلیل فنی یا اساسی استفاده می کنند ، در حالی که برخی دیگر از هر دو نوع برای تصمیم گیری در تجارت استفاده می کنند.
