در دنیای مجازی امروز ، مشاغل به سرعت در حال تبدیل شدن به عملیات ابری (CloudOps) برای تقویت عملکرد ، بهینه سازی گردش کار و ارائه تجربیات کاربر بی عیب و نقص هستند. اما با تغییر سریع به ابر ، درک نظریه کلیدی CloudOps هرگز مهمتر نبوده است. این که آیا شما یک علاقه مندان به فناوری ، کارآفرین هستید و یا فقط به محاسبات ابری غواصی می کنید ، تسلط بر اصول اولیه نقش آگاهانه ای را در تصمیم گیری آگاهانه ایفا می کند. از مجازی سازی و مقیاس پذیری گرفته تا دسترسی جهانی و تحمل گسل ، این مفاهیم بلوک های ساختمانی زیرساخت های ابر کارآمد ، قابل اعتماد و چابک هستند. در این مقاله ، ما این اصول اصلی را به صورت ساده تجزیه خواهیم کرد و نحوه شکل گیری آنها آینده محاسبات ابری را توضیح می دهیم. بیایید شیرجه بزنیم!
مجازی سازی چیست؟
مجازی سازی فرآیند ایجاد نسخه های مجازی (و نه فیزیکی) منابع مانند سرورها ، دستگاه های ذخیره سازی یا شبکه ها است. این امکان را به مشاغل می دهد تا چندین نمونه از سیستم عامل ها یا برنامه های کاربردی را بر روی یک دستگاه فیزیکی واحد اجرا کنند. به عنوان ایجاد فضاهای “مجازی” در داخل یک دستگاه واحد ، بهینه سازی سخت افزار و بهبود کارایی فکر کنید. به عنوان مثال ، با استفاده از مجازی سازی ، مشاغل می توانند چندین سیستم عامل مختلف را بر روی یک سرور اجرا کنند که هر کدام مانند یک دستگاه جداگانه و مستقل عمل می کنند. این منجر به بهینه سازی منابع ، صرفه جویی در هزینه و مقیاس پذیری بهتر می شود.
مقیاس پذیری
مقیاس پذیری به توانایی یک سیستم یا شبکه در رشد و رسیدگی به افزایش تقاضا اشاره دارد. در محیط های ابری ، مقیاس پذیری بسیار مهم است ، زیرا به مشاغل اجازه می دهد تا منابع (مانند پردازنده ، ذخیره سازی یا حافظه) را بر اساس حجم کار تنظیم کنند. دو نوع اصلی مقیاس پذیری وجود دارد:
مقیاس عمودی (مقیاس گذاری): اضافه کردن منابع بیشتر (به عنوان مثال ، CPU ، حافظه) به یک سرور موجود.
مقیاس افقی (مقیاس گذاری): اضافه کردن سرورهای بیشتر برای توزیع بار کار. مقیاس پذیری تضمین می کند که با افزایش نیازهای تجاری ، زیرساخت ها می توانند بدون به خطر انداختن عملکرد ، ترافیک ، داده یا کاربران بیشتری را تحمل کنند.
چابکی
چابکی در CloudOps به توانایی سازگاری سریع با تغییرات و نوآوری ها اشاره دارد. این بدان معناست که مشاغل می توانند به سرعت برنامه ها یا خدمات را برای تأمین نیازهای در حال تحول مستقر ، مدیریت و مقیاس کنند. در یک محیط ابری ، چابکی به معنای قادر به تأمین سریع منابع ، ایجاد تغییر در زیرساخت ها و استقرار ویژگی های جدید است. هرچه یک شرکت سریعتر بتواند نسبت به تغییرات بازار یا تقاضای مشتری واکنش نشان دهد ، رقابتی تر و موفق تر می شوند. خدمات ابری چابکی را از طریق اتوماسیون ، منابع مورد تقاضا و شیوه های DevOps امکان پذیر می کند و باعث می شود مشاغل انعطاف پذیر و پاسخگوتر شوند.
در دسترس بودن بالا
در دسترس بودن بالا (HA) یک رویکرد طراحی است که تضمین می کند یک سیستم یا سرویس به طور مداوم عملیاتی است و به حداقل می رسد. در CloudOps ، در دسترس بودن بالا به این معنی است که برنامه ها و خدمات شما به گونه ای طراحی شده اند که حتی در صورت خرابی سخت افزار ، مشکلات شبکه یا سایر اختلالات ، آنلاین بمانند. دستیابی به در دسترس بودن بالا اغلب شامل سیستم های زائد ، تعادل بار ، مکانیسم های عدم موفقیت و سرورهای توزیع شده جغرافیایی برای اطمینان از به روزرسانی و قابلیت اطمینان مداوم است. ارائه دهندگان ابر به طور معمول مناطق مختلف در دسترس را در مناطق مختلف ارائه می دهند تا اطمینان حاصل کنند که حتی اگر یک منطقه از بین برود ، برنامه از دیگری در دسترس است.
تحمل گسل
تحمل گسل به توانایی یک سیستم در ادامه عملکرد صحیح حتی اگر برخی از اجزای آن شکست بخورد ، اشاره دارد. در CloudOps ، تحمل گسل از طریق استفاده از افزونگی حاصل می شود ، جایی که اجزای مهم دارای پشتیبان گیری هستند که در صورت بروز چیزی اشتباه می شوند. به عنوان مثال ، اگر یک سرور از بین نرود ، یک سرور یا سیستم اضافی می تواند به طور خودکار به عهده بگیرد ، اطمینان حاصل کند که برنامه بدون اختلال عملیاتی می شود. این کار خرابی را به حداقل می رساند و از از بین رفتن داده ها جلوگیری می کند ، و اطمینان می دهد که خدمات در همه زمان ها قابل اعتماد و در دسترس هستند.
دسترسی جهانی
Global Reach به توانایی ارائه خدمات ابری و برنامه های کاربردی در سراسر جهان ، صرف نظر از موقعیت مکانی کاربر اشاره دارد. با استفاده از زیرساخت های ارائه دهندگان ابر ، مشاغل می توانند برنامه هایی را در چندین منطقه یا کشورها مستقر کنند و تجربه ای سریعتر و مطمئن تر را برای کاربران در سراسر جهان تضمین کنند. این توزیع جهانی به کاهش تأخیر ، بهبود عملکرد و برآورده کردن الزامات مربوط به انطباق منطقه کمک می کند. همچنین به مشاغل اجازه می دهد بدون نیاز به سرمایه گذاری در مراکز داده فیزیکی در هر منطقه ، به بازارهای جدید گسترش یابد.
خاصیت ارتجاعی در مقابل مقیاس پذیری:
تفاوت چیست؟
در حالی که هر دو خاصیت ارتجاعی و مقیاس پذیری مفاهیم مهمی در CloudOps هستند ، اما معانی مشخصی دارند:
مقیاس پذیری اشاره به توانایی افزایش یا کاهش منابع برای برآورده کردن تقاضاهای در حال رشد یا کاهش است. این ممکن است به صورت دستی یا به صورت خودکار با گذشت زمان اتفاق بیفتد. اگر شغلی شما افزایش ترافیک را تجربه می کند ، مقیاس گذاری یا خارج شدن ، تضمین می کند که می توانید بار اضافی را تحمل کنید.
ارتجاعی توانایی تنظیم خودکار منابع در زمان واقعی ، بر اساس تقاضا است. خاصیت ارتجاعی به سیستم های ابری اجازه می دهد تا منابع پویا را به صورت پویا گسترش دهند و یا انعطاف پذیری را به مشاغل ارائه دهند. به عنوان مثال ، در ساعات اوج ، سرویس ابری شما ممکن است به طور خودکار سرورهای بیشتری را برای تحمل افزایش بار اضافه کند ، سپس با کاهش ترافیک منابع را کاهش می دهد.
در اصل ، در حالی که مقیاس پذیری در مورد پتانسیل رشد است ، خاصیت ارتجاعی تضمین می کند که رشد به طور خودکار و در زمان واقعی اتفاق می افتد و هزینه ها و منابع را بهینه می کند.
پایان
درک این مفاهیم کلیدی CloudOps – تجسم ، مقیاس پذیری ، چابکی ، در دسترس بودن بالا ، تحمل گسل ، دسترسی جهانی و تفاوت بین کشش و مقیاس پذیری – برای اعمال موثر محاسبات ابری اساسی است. CloudOps در مورد ایجاد زیرساخت های کارآمد ، سازگار و قابل اعتماد است که می تواند ضمن حفظ در دسترس بودن و عملکرد ، با نیازهای تجاری مقیاس بندی کند. با توجه به این مفاهیم ، سازمانها می توانند قدرت ابر را برای حمایت از عملیات خود و موفقیت در این زمینه بهتر مهار کنند.
