درک توابع جاوا اسکریپت: راهنمای جامع

توابع جاوا اسکریپت بلوک های اساسی هر برنامه جاوا اسکریپت هستند. آنها به شما این امکان را می دهند که بلوک های کد قابل استفاده مجدد را کپسوله کنید و برنامه های شما را منظم تر، کارآمدتر و نگهداری آسان تر می کند. در این پست، روش‌های مختلفی را برای تعریف و استفاده از توابع در جاوا اسکریپت، از توابع نام‌گذاری شده سنتی گرفته تا نحو عملکرد فلش مختصرتر، بررسی خواهیم کرد.

1. توابع نامگذاری شده

توابع نامگذاری شده با استفاده از function کلمه کلیدی، به دنبال آن یک نام، مجموعه ای از پرانتز ()، و یک بلوک کد محصور در پرانتزهای فرفری {}.

function myFunction() {
  console.log('codingtute');
}

myFunction(); // Prints: codingtute

همچنین می توانید آرگومان هایی را به توابع نامگذاری شده ارسال کنید:

function myFunction(parameter1) {
  console.log(parameter1);
}

myFunction(10); // Prints: 10

2. توابع ناشناس:

توابع ناشناس توابعی بدون نام هستند. آنها اغلب به عنوان توابع پاسخ به تماس یا هنگام تعریف توابع در عبارات استفاده می شوند.

const myFunction = function() {
  console.log('codingtute');
};

myFunction(); // Prints: codingtute

مانند توابع نامگذاری شده، توابع ناشناس نیز می توانند آرگومان ها را بپذیرند:

const myFunction = function(parameter1) {
  console.log(parameter1);
};

myFunction(10); // Prints: 10

1. توابع پیکان:

توابع پیکان، نحو مختصرتری برای تعریف توابع ارائه می دهند. آنها در ES6 (ECMAScript 2015) معرفی شدند.

3.1 توابع پیکان بدون آرگومان:

وقتی یک تابع پیکان آرگومان ندارد، از پرانتز خالی ():

const myFunction = () => {
  console.log('codingtute');
};

myFunction(); // Prints: codingtute