وال یا وار ، این سوال است

در کوتلین ، یکی از اولین تصمیماتی که هنگام اعلام متغیر می گیرید:

آیا می تواند تغییر کند یا باید تغییر کند؟

جواب در دو کلمه ساده است – val اشمیه varبشر

🧪 تفاوت بین چیست val اشمیه var؟

🔸 val (مقدار) → بدون تغییر

یک بار اعطا شد ، قابل تغییر نیستبشر

val nome = "João"
// nome = "Maria" // Erro: Val cannot be reassigned

استفاده کردن دره وقتی مقدار نباید تغییر کند. این باعث می شود کد شما قابل پیش بینی و ایمن تر باشد.

🔹 var (متنوع) → گفتگوی

اجازه می دهد تا اصلاح شود.

var idade = 30
idade = 31 // Tudo certo!

استفاده کردن ما هنگامی که مقدار باید با گذشت زمان تغییر کند.

🤔 چرا ترجیح می دهید دره؟
تغییر ناپذیری یک عمل برنامه نویسی عملکردی خوب و آن است:

• از عوارض جانبی غیر منتظره خودداری کنید.
• آزمایش و ترخیص را تسهیل می کند.
• به نوشتن کد ایمن تر و مطمئن تر کمک می کند.

fun calcularDesconto(preco: Double): Double {
    val desconto = 0.1
    return preco - (preco * desconto)
}

حتی در عملکرد ، ما استفاده می کنیم دره زیرا مقدار تغییر نمی کند.

🧠 نوک طلا

استفاده کردن دره به عنوان استاندارد

• فقط استفاده کنید ما وقتی منطق واقعاً نیاز به تغییر در ارزش دارد.
• این رویکرد به شما کمک می کند تا کد پاک کننده ، ایمن و ایدیومی را در کوتلین بنویسید.

✅ نتیجه گیری
تمایز بین دره اشمیه ما این ساده است ، اما قدرتمندبشر
هنگام انتخاب به تغییر ناپذیری، شما اشکالات را کاهش می دهید ، خوانایی را بهبود می بخشید و سبک برنامه نویسی کاربردی تری را اتخاذ می کنید.

در مقاله بعدی ، ما کاوش خواهیم کرد توابع فرمت، یکی از بیشترین ظریف kotlin.🚀🚀🚀