APIهای وب نقشی محوری در توسعه نرم افزار مدرن ایفا می کنند و ارتباط یکپارچه بین برنامه ها را ممکن می سازند.
این وبلاگ انواع API ها، پروتکل های محبوب و سبک های معماری را که زیربنای توسعه مبتنی بر API هستند بررسی می کند.
انواع وب API
API های وب را می توان بر اساس استفاده مورد نظر و سطح دسترسی آنها دسته بندی کرد:
1. API ها را باز کنید
- همچنین به عنوان API های عمومی شناخته می شوند، این ها برای استفاده توسط هر توسعه دهنده ای در دسترس هستند.
- طراحی شده برای کاربران خارجی برای دسترسی به خدمات یا داده های خاص.
- مثال: OpenWeatherMap API.
2. API های شریک
- محدود به شرکای مجاز
- معمولاً برای ادغام بین کسب و کار (B2B) استفاده می شود.
- مثال: API های ارائه شده توسط درگاه های پرداخت به تاجران شریک.
3. API های داخلی
- در یک سازمان برای ساده کردن عملیات داخلی استفاده می شود.
- در معرض توسعه دهندگان خارجی قرار نمی گیرد.
- مثال: API برای سیستم های مدیریت منابع انسانی یا موجودی داخلی.
4. API های ترکیبی
- چندین تماس API را در یک درخواست ترکیب کنید.
- برای گردش‌های کاری پیچیده که به داده‌ها از منابع متعدد نیاز دارند، مفید است.
- مثال: واکشی جزئیات کاربر و سفارشات اخیر در یک تماس API.
پروتکل های API
انتخاب پروتکل نحوه ارتباط APIها را مشخص می کند. در اینجا چند مورد محبوب آورده شده است:
1. REST (انتقال دولتی نمایندگی)
- یک پروتکل بدون حالت با استفاده از روش های استاندارد HTTP (GET، POST، PUT، DELETE).
- به منابع نشان داده شده توسط URL ها متکی است.
2. GraphQL
- یک زبان پرس و جو برای API ها که به مشتریان اجازه می دهد دقیقاً آنچه را که نیاز دارند درخواست کنند.
- واکشی بیش از حد و کم واکشی داده ها را کاهش می دهد.
3. وب سوکت
- ارتباط تمام دوبلکس را از طریق یک اتصال فعال می کند.
- ایده آل برای برنامه های بلادرنگ مانند چت و به روز رسانی زنده.
4. SOAP (پروتکل دسترسی به اشیاء ساده)
- پروتکلی برای تبادل اطلاعات ساختاریافته در خدمات وب
- از XML استفاده می کند و دارای مدیریت خطاهای قوی است.
5. RPC (تماس رویه از راه دور)
- اجازه می دهد تا رویه ها را بر روی یک سرور راه دور اجرا کنند که گویی محلی هستند.
- JSON-RPC یک تنوع سبک وزن با استفاده از JSON است.
REST در مقابل GraphQL
در حالی که REST و GraphQL به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، تفاوت های مشخصی دارند:
| ویژگی | استراحت | GraphQL |
|---|---|---|
| واکشی داده ها | چندین نقطه پایانی برای منابع | نقطه پایانی واحد با پرس و جوهای انعطاف پذیر |
| کارایی | بیش از حد واکشی / کمتر واکشی رایج است | فقط داده های مورد نیاز را واکشی کنید |
| منحنی یادگیری | ساده تر، مستند | برای تازه واردها تندتر |
| ذخیره سازی | داخلی با HTTP | به راه حل های ذخیره سازی سفارشی نیاز دارد |
سبک های معماری برای API ها
معماری یک API تحت تأثیر الزامات برنامه و محیط استقرار آن است.
1. معماری میکروسرویس ها
- APIها به عنوان چسب اتصال سرویس های مستقل و کوچک عمل می کنند.
- مقیاس پذیری و نگهداری را ارتقا می دهد.
2. معماری یکپارچه
- همه اجزاء بخشی از یک برنامه واحد هستند.
- برای پروژه های در مقیاس کوچک ساده تر، اما مقیاس پذیری سخت تر.
3. توسعه Cloud-Native
- برای استقرار در محیط های ابری طراحی شده است.
- بر مقیاس پذیری، اتوماسیون و انعطاف پذیری تأکید دارد.
نتیجه گیری
درک انواع API ها، پروتکل ها و سبک های معماری به توسعه دهندگان کمک می کند تا هنگام طراحی و ادغام API ها تصمیمات آگاهانه بگیرند.
هر نوع و پروتکل هدف خاصی را دنبال می کند و انتخاب به نیازهای منحصر به فرد پروژه بستگی دارد.
در مورد APIها، من روی یک ابزار فوق العاده راحت به نام LiveAPI کار کرده ام.
این طراحی شده است تا اسناد API را برای توسعه دهندگان بدون دردسر کند.
با LiveAPI، می توانید به سرعت اسناد API تعاملی ایجاد کنید که به کاربران اجازه می دهد API ها را مستقیماً از مرورگر اجرا کنند.
اگر از ایجاد دستی اسناد برای API های خود خسته شده اید، این ابزار ممکن است زندگی شما را آسان تر کند.
در اینجا یک ویدیوی کوتاه درباره نحوه شروع ما با LiveAPI آمده است: در YouTube تماشا کنید. از Lama2 تا LiveAPI: ایجاد مستندات API فوق العاده راحت (قسمت دوم)
