The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom بالاخره منتشر شد، یعنی نقدهای Tears of the Kingdom نیز اینجا هستند. این بازی بهترین بازی نقد شده (جدید) از زمان Elden Ring در 96 در متاکریتیک است. تعداد زیادی 10/10 و 5/5 دریافت کرد (از جمله از منتقد ما، جید کینگ). در زمانی که دارم این مطلب را می نویسم، نسخه دیجیتالی از قبل سفارش داده شده من هنوز باز نشده است، بنابراین نمی توانم در مورد خوب بودن بازی بسنجیم، اما این هیجان انگیزترین بازی است که از آن زمان برای یک بازی داشته ام. سه پانچ از Half-Life: Alyx، The Last of Us Part 2 و Cyberpunk 2077 سه سال پیش. دیدن نمرات ستارگان در سراسر صفحه من را برای بازی احساس خارش می کند. ساعت 11 شب CST نمی تواند به زودی به اینجا برسد.
چیزی که من توصیف می کنم یک احساس فوق العاده رایج است. هیچ چیز منحصر به فردی در مورد هیپ شدن برای یک بازی وجود ندارد، و این سومین یا چهارمین بار در زندگی من است که قبل از انتشار Zelda، همین روند انتظار را طی می کنم. این مجموعه ای است که به طور مداوم بسیار خوب بررسی می کند و اگر بررسی ها نشان دهد که یک Zelda جدید ممکن است حتی کمی پایین تر از وضعیت شاهکار باشد، طرفداران ناامید می شوند.
این منجر به برخی رفتارهای عجیب و غریب می شود. در گیم اینفورمر، منتقد کایل هیلیارد به Tears of the Kingdom امتیاز 9.75 را داد و نظرات عجیبی در مورد اینکه چقدر این بازی به زیر 10 می‌رسد، «تکان‌دهنده» است، دریافت کرده است، چگونه او باید «تلاش می‌کند برای خود نامی دست و پا کند». [him]خود به جای اینکه واقعاً بازی را رتبه بندی کند.» و این برای 9.75 است، امتیازی که می گوید یک بازی فوق العاده شگفت انگیز است. این که طبق مقیاس GI، 25/0 امتیاز فاصله دارد تا «یک عنوان واقعاً نخبه که از هر نظر تقریباً عالی است… [and] نمی توان از دست داد.»
وقتی یک بازی واقعاً امتیازی کمتر از 9 کسب کند، بدتر است. وقتی Cyberpunk 2077 راه اندازی شد، GameSpot یکی از معدود فروشگاه هایی بود که به بازی امتیاز 7/10 داد. ممکن است عجیب به نظر برسد، اکنون که شروع به هم ریخته بازی به عنوان یک داستان هشدار دهنده در نظر گرفته می شود، اما در فاصله کوتاهی بین لغو تحریم ها و انتشار بازی، طرفداران خشمگینی که به طور کامل در کامنت ها به هیاهویی پرداخته بودند. با گذشت زمان، زمانی که عملکرد بازی روی کنسول‌های قدیمی‌تر آشکار شد و بازیکنان این شانس را داشتند که مشکلات عملکرد آن را خودشان تجربه کنند، جزر و مد تغییر کرد.
اما این همان چیزی است که نوشتن نقد را برای مخاطبانی که الف) موضوع یک کمپین بازاریابی تهاجمی بوده اند و ب) فرصتی برای دیدن محاسن یا معایب بازی از اول نداشته اند، دشوار می کند. هیچ کس نسبت به یک بازی خوشبین تر از کسی نیست که آن را بازی نکرده است اما زمان تعطیلات خود را برای هفته انتشار آن در نظر گرفته است.
بنابراین، وقتی سایتی مانند Gfinity یک بررسی 6/10 از Tears of the Kingdom را ارائه می‌کند، در نظر بگیرید که منتقد در مورد انتقاد آنها کاملاً جدی است و تجربیات خود را در مورد یک بازی با کلمات به زبان می‌آورد تا به مخاطبان خود کمک کند. من به دلیل نگرانی در مورد نحوه درک یک مرور، خوابم را از دست داده ام. مردم هدفی به این بزرگی را برای طعمه روی پشت خود نقاشی نمی کنند.
و اگر می‌خواهید بپذیرید که بازبین‌ها فقط برای کلیک‌ها بازی نمی‌کنند، قدم بعدی این است که در نظر بگیرید که انتقاد چه نقشی را ایفا می‌کند. بررسی بازی برای ایجاد احساس خوب یا بد وجود ندارد و هدف آن صدمه زدن یا کمک به توسعه دهندگان نیز نیست. اگرچه رده‌های بالاتر، گاهی اوقات، پاداش‌های توسعه‌دهنده را به Metascore مرتبط می‌کنند، این به نظر منتقدانی نیست که سعی در ارزیابی یک اثر هنری پیچیده دارند. منتقدان تمایل دارند عمیقاً به اشکال هنری که ارزیابی می کنند اهمیت دهند – اگر این کار را نمی کردیم زندگی حرفه ای خود را وقف آنها نمی کردیم – و انتقاد قوی با نظرات مختلف تنها راهی است که می تواند اتفاق بیفتد.
من نمی توانم برای بازی Tears of the Kingdom صبر کنم. اما، اگر برخی از بازبینان دیگر هرگز نخواهند آن را لمس کنند، بسیار خوب است. هنر خوب طیفی از نظرات را دعوت می کند. اگر هنر جسورانه و جسورانه باشد، خطرات واقعی را بپذیرد، همه از آن لذت نخواهند برد. من از شادی جمعیتی مانند Top Gun: Maverick یا Avatar: The Way of Water لذت می برم، اما فیلم های تفرقه انگیز مانند Tár و Beau is Afraid برای ادامه هنر جذاب بودن فیلم ها حیاتی هستند. اگر ما ادعا می کنیم که به بازی ها اهمیت می دهیم، باید بخواهیم که رسانه فضایی برای آن محدوده داشته باشد.
