پایگاه داده گراف از گره ها/راس ها برای ذخیره موجودیت ها و یال ها برای ذخیره روابط بین این موجودیت ها استفاده می کند. بیشتر ارزش پایگاه های داده گراف از این روابط به دست می آید. این روابط نشان دهنده روابط پیچیده به هم پیوسته بین گره ها هستند.
نمونه هایی از پایگاه داده های گراف عبارتند از Neo4j. نمونه هایی از پایگاه داده های رابطه ای postgreSQL، MySQL، Oracle و غیره هستند.
ما از پایگاه داده های گراف استفاده می کنیم زیرا ارائه می دهد:
-
انعطاف پذیری
پایگاه داده های گراف هستند بدون طرحواره و بنابراین هرگونه تغییر در خصوصیات (ویژگی) یک گره یا لبه نیازی به تغییر کل طرحواره ندارد. این کاملاً بر خلاف پایگاه داده‌های رابطه‌ای مانند postgreSQL است که در آن اگر یک رکورد دارای مجموعه‌ای از ویژگی‌های متفاوت باشد، باید کل طرحواره رابطه/جدول را تغییر دهید. -
چابکی
کارآمد بودن پایگاه داده های نمودار در زمان، انتخابی عالی در توسعه چابک است که در آن نیاز به ذخیره سازی و مدیریت کارآمد داده تحت محدودیت زمانی وجود دارد.
اندازه در مقابل رابطه پیچیدگی
وجود دارد رابطه اندازه در مقابل پیچیدگی بین نمودار و پایگاه داده رابطه ای. این یک واقعیت است که پایگاه‌های داده گراف بهترین عملکرد را زمانی دارند که پیچیدگی روابط بین موجودیت‌ها مقیاس‌بندی شود، در حالی که پایگاه‌های داده رابطه‌ای بهترین عملکرد را در زمانی که اندازه پایگاه داده نیاز به مقیاس‌گذاری دارد، دارند.
منابع
