روبات‌ها شغل جدیدی را دنبال می‌کنند: دوخت شلوار جین آبی

تلاش آرامی برای کشف این موضوع در جریان است – شامل شرکت های پوشاک و فناوری، از جمله آلمان زیمنس AG و Levi Strauss & Co.

یوجن سولوجو، که سرپرست پروژه ای در آزمایشگاه زیمنس در سانفرانسیسکو است که از سال 2018 روی خودکارسازی تولید پوشاک کار کرده است، می گوید: “پوشاک آخرین صنعت تریلیون دلاری است که خودکار نشده است.”

ایده استفاده از روبات‌ها برای بازگرداندن تولید بیشتر از خارج از کشور در طول همه‌گیری شیوع پیدا کرد، زیرا زنجیره‌های تامین مخاطره‌آمیز خطرات تکیه بر کارخانه‌های دور را برجسته می‌کرد.

همچنین بخوانید

یافتن راهی برای قطع کار دستی در چین و بنگلادش به تولید پوشاک بیشتر اجازه می دهد تا به بازارهای مصرف غربی از جمله ایالات متحده بازگردند. اما این موضوع حساسی است.

بسیاری از سازندگان پوشاک از صحبت در مورد تلاش برای اتوماسیون مردد هستند – زیرا این باعث نگرانی کارگران در کشورهای در حال توسعه می شود. جاناتان زورنوفاو که تکنیکی را برای خودکارسازی برخی از بخش‌های کارخانه‌های شلوار جین توسعه داده است، گفت که انتقادهای آنلاین و یک تهدید به مرگ دریافت کرده است.

سخنگوی Levi’s گفت که می تواند تایید کند که این شرکت در مراحل اولیه پروژه مشارکت داشته است اما از اظهار نظر بیشتر خودداری کرد.

مشکل پارچه فلاپی

خیاطی چالش خاصی برای اتوماسیون ایجاد می کند.

برخلاف سپر ماشین یا بطری پلاستیکی که شکل خود را همانطور که ربات به آن دست می‌دهد حفظ می‌کند، پارچه فلاپی است و دارای مجموعه‌ای بی‌پایان از ضخامت‌ها و بافت‌ها است. ربات ها به سادگی توانایی لمس ماهرانه با دست انسان را ندارند. به گفته پنج محققی که رویترز با آنها مصاحبه کرده است، مطمئناً، روبات‌ها در حال پیشرفت هستند، اما سال‌ها طول می‌کشد تا به طور کامل توانایی آنها در کار با پارچه را توسعه دهند.

اما چه می‌شود اگر به اندازه‌ای از این کار می‌توانست با ماشین انجام شود تا حداقل مقداری از تفاوت هزینه بین ایالات متحده و کارخانه‌های خارجی کم‌هزینه بسته شود؟ این تمرکز تلاش تحقیقاتی است که اکنون در حال انجام است.

Solowjow گفت که کار در زیمنس از تلاش‌ها برای ایجاد نرم‌افزاری برای هدایت ربات‌هایی که می‌توانند انواع مواد انعطاف‌پذیر مانند کابل‌های سیم نازک را کنترل کنند، رشد کرد و افزود که آنها به زودی متوجه شدند که یکی از رسیده‌ترین اهداف لباس است. بر اساس پلتفرم داده مستقل Statista، ارزش بازار جهانی پوشاک 1.52 تریلیون دلار برآورد شده است.

زیمنس با موسسه رباتیک پیشرفته برای ساخت در پیتسبورگ، که در سال 2017 ایجاد شد و توسط وزارت دفاع تامین مالی شد، همکاری کرد تا به تولیدکنندگان خط قدیمی در یافتن راه‌هایی برای استفاده از فناوری جدید کمک کند. آنها یک استارتاپ در سانفرانسیسکو را با رویکردی امیدوارکننده برای مشکل پارچه فلاپی شناسایی کردند. استارتاپ Sewbo Inc. به جای اینکه به روبات‌ها نحوه کار با پارچه را بیاموزد، پارچه را با مواد شیمیایی سفت می‌کند تا بتوان آن را بیشتر شبیه سپر ماشین در حین تولید کار کرد. پس از تکمیل، لباس تمام شده شسته می شود تا عامل سفت کننده از بین برود.

زورنو، مخترع Sewbo، می‌گوید: «تقریباً هر تکه جین پس از ساخته شدن شسته می‌شود، بنابراین با سیستم تولید موجود مطابقت دارد.

به خدمت گرفتن ربات ها

این تلاش تحقیقاتی در نهایت به چندین شرکت پوشاک، از جمله Levi’s و Bluewater Defense LLC، یک سازنده کوچک آمریکایی یونیفرم‌های نظامی، گسترش یافت. آنها 1.5 میلیون دلار کمک مالی از موسسه رباتیک پیتسبورگ دریافت کردند تا این تکنیک را آزمایش کنند.

تلاش های دیگری برای خودکارسازی کارخانه های خیاطی وجود دارد. به عنوان مثال، Software Automation، یک استارت آپ در گرجستان، ماشینی ساخته است که می تواند تی شرت ها را با کشیدن مواد روی یک میز مخصوص مجهز کند.

اریک اسپکی، مدیرعامل Bluewater Defense، سازنده لباس، بخشی از تلاش های تحقیقاتی زیمنس بود، اما نسبت به رویکرد Sewbo تردید دارد. اسپکی گفت: «قرار دادن مواد (سفت‌کننده) در لباس، فرآیند دیگری را اضافه می‌کند» که هزینه‌ها را افزایش می‌دهد، اگرچه او اضافه می‌کند که برای تولیدکنندگانی که قبلاً لباس‌ها را به عنوان بخشی از عملکرد عادی خود می‌شویند، مانند تولیدکنندگان شلوار جین، منطقی است.

اولین قدم ورود ربات ها به کارخانه های پوشاک است.

سانجیو باهل، که دو سال پیش یک کارخانه شلوار جین کوچک در مرکز شهر لس آنجلس افتتاح کرد، تماس گرفت سایتکس، ماشین های Sewbo را مطالعه کرده و در حال آماده شدن برای نصب اولین ماشین آزمایشی خود است.

او که در ماه سپتامبر در کارخانه خود پیشتاز بود، به کارگرانی که روی ماشین‌های قدیمی خمیده بودند اشاره کرد و گفت که بسیاری از این وظایف برای فرآیند جدید آماده شده‌اند.

او گفت: «اگر کار کند، فکر می‌کنم دلیلی وجود ندارد که دوباره در ایالات متحده تولید (شلوار جین) در مقیاس بزرگ نداشته باشیم.»

فیس بوکتوییترلینکدین