در حالی که من خودم را یک هوادار دیوید لینچ می دانم ، کارهای زیادی وجود دارد که من هرگز فرصتی برای تماشای آن پیدا نکرده ام. من دور هستم ، خیلی جوان هستم که هنگام انتشار اولین بار فیلم های او را تماشا کردم. اکثریت قریب به اتفاق او در مورد خدمات پخش نیست و اگر اینگونه باشد ، در کشور من در دسترس نیست زیرا من در ایالات متحده زندگی نمی کنم. من می توانست کل فیلمبرداری او را در Blu-ray بخرید ، اما من با پول نقد یا فضا برای ذخیره دیسک ها شستشو نمی دهم.
هنگامی که لینچ ماه گذشته گذشت ، سینمای مستقل محلی من گذشته نگر از فیلم های او را ترتیب داد که سرانجام این فرصت را به من داد تا آنهایی را که از دست داده ام تماشا کنم. این بدان معنی بود که ، برای اولین بار ، من از دیدن وحشی در قلب ، با شکوه کامل و بزرگ صفحه نمایش لذت می بردم.
همانطور که آن را تماشا کردم ، چند فکر داشتم. اول ، که این ممکن است مورد علاقه من از همه فیلم های او تا کنون باشد. دوم ، این فیلم الهام بخش یک حس بیش از حد از آنچه که من فقط می توانم به عنوان Glee توصیف کنم ، به گونه ای که چند کارگردان دیگر مدیریت کرده اند. و سوم ، آن ملوان به من یادآوری بسیاری از گورو ماژیما می داد.
شادی بی نظیر
احساس خجالتی که وحشی در قلب من به من داد بلافاصله به من یادآوری کرد که وقتی اولین بار یاکوزا را کشف کردم ، چه احساسی داشتم. به طور خاص ، Yakuza 0 – مانند بسیاری ، ورود من به این سریال بود. لبخند بزرگی را به یاد می آورم که وقتی صحنه اول ماجیما را به عنوان مدیر در کاباره گراند تماشا کردم ، در چهره من پخش شد. گاز گرفتم ، تشویق کردم و خیلی خندیدم که تقریباً گریه کردم. من فکر کردم ، خدای من ، این است اردوگاهبشر من هرگز بازی ای انجام ندادم که مرا از این همه شادی غیرقابل تحمل پر کند. خیلی جدی بود ، و بنابراین … عجیب.
تماشای وحشی در قلب سخت است و دوباره به گورو مایما فکر نکنید ، اگر فقط به دلیل ژاکت مار Sailor ، که او دوباره و دوباره آن را اعلام می کند ، نمادی از فردیت و اعتقاد وی به آزادی شخصی است. ملوان غیرقابل پیش بینی ، بسیار پرشور و در بعضی مواقع خشن است. من از تنها شخصی که این مقایسه را انجام داده است ، فاصله دارم.
تلویزیون Tropes اظهار داشت که تناسب ماجیما مستقیماً از Sailor's In Wild at Heart الهام گرفته شده است. من نتوانسته ام یک منبع معتبر را تأیید کنم که این موضوع را تأیید می کند. من لزوماً اعتقاد ندارم که این درست است ، اما مانند … آنها همان تصویر هستند.
تأثیر لینچ در همه جا است
اما مطمئناً ، شباهت ها فراتر از شباهت های بصری دو شخصیت است. من نمی گویم که کار لینچ همیشه از شادی در من الهام می گیرد – من بسیاری از فیلم های او را از دیدگاه عاطفی کاملاً نگران کننده و دشوار می دانم. اما او اغلب در حالی که زیربنای کار خود با جدیت و عشق عمیق به جهان و بشریت است ، بر خشونت و فعالیت های جنایتکار تمرکز می کند. به همین ترتیب ، من اکثر کارهای او را به عنوان اردوگاه توصیف نمی کنم ، اما تحسین روشنی برای سورئال و رویایی وجود دارد.
این چیزها به خوبی با آنچه من و بسیاری از طرفداران دوست دارم در مورد بازی های Yakuza دوست داشته باشم. آنها فوق العاده خنده دار هستند در حالی که بعضی اوقات احساس می کنند کاملاً از واقعیت جدا شده اند – که در یک روایت مرکزی و جدی تر است ، بله ، اما این مسئله را با یک حس شوخ طبعی سورئال و یک تعهد ناخوشایند برای نگاه کردن به جهان با فضل و عشق جفت می کنند.
من دیوید لینچ را مدتها قبل از این که می دانستم یک بازی یاکوزا چیست ، کشف کردم ، اما در کمال تعجب من ، بعد از سالها دوست داشتن هر دو چیز ، من شروع به تشخیص این کردم که به نوعی ، من این چیزها را یکسان دوست دارم. واقعاً دیوید لینچ در همه جا وجود دارد که چشمان آنها را ببینند.
