گوردون مور، یکی از بنیانگذاران اینتل، پیامبر ظهور رایانه شخصی، در ۹۴ سالگی درگذشت


اینتل یکی از بنیانگذاران Corp گوردون مور، پیشگام در صنعت نیمه هادی که “موراین شرکت اعلام کرد قانون” افزایش مداوم قدرت محاسباتی را برای چندین دهه پیش بینی کرد و در سن 94 سالگی درگذشت.
بنیاد خیریه خانواده اینتل و مور گفت که او در خانه اش در هاوایی در محاصره خانواده درگذشت.
مور که اینتل را در سال 1968 راهاندازی کرد، مهندس آستین بالا زده در سه گانهای از سرشناسان فناوری بود که در نهایت پردازندههای «Intel Inside» را در بیش از 80 درصد رایانههای شخصی دنیا قرار دادند.
مور در مقالهای که در سال 1965 نوشت، مشاهده کرد که به لطف پیشرفتهای فناوری، تعداد ترانزیستورهای روی ریزتراشهها از زمانی که مدارهای مجتمع چند سال قبل اختراع شدند، تقریباً هر سال دو برابر میشد.
پیشبینی او مبنی بر ادامه این روند به «قانون مور» معروف شد و بعداً هر دو سال یک بار اصلاح شد، به اینتل و سازندگان تراشههای رقیب کمک کرد تا منابع تحقیق و توسعه خود را به شدت هدف قرار دهند تا مطمئن شوند که قانون سرانگشتی محقق میشود.
مور در مقاله خود، دو دهه قبل از انقلاب رایانه شخصی و بیش از 40 سال، می نویسد: «مدارهای یکپارچه به شگفتی هایی مانند رایانه های خانگی – یا حداقل پایانه های متصل به یک رایانه مرکزی – کنترل خودکار خودروها و تجهیزات ارتباطی قابل حمل شخصی منجر خواهند شد. سال ها قبل از اینکه اپل آیفون را عرضه کند.
پس از مقاله مور، تراشهها با نرخ تصاعدی کارآمدتر و ارزانتر شدند و به پیشرفت فناوری جهان برای نیم قرن کمک کردند و نه تنها رایانههای شخصی، بلکه اینترنت و غولهای سیلیکون ولی مانند اپل، فیسبوک و … گوگل.
مور در حدود سال 2005 در مصاحبه ای گفت: “بی شک خوب است که در زمان مناسب در مکان مناسب باشید.” جایی که ما نمیتوانستیم یک ترانزیستور سیلیکونی بسازیم تا زمانی که 1.7 میلیارد از آنها را روی یک تراشه قرار دادیم! این یک سواری فوقالعاده بود.”
در سالهای اخیر، رقبای اینتل مانند Nvidia Corp ادعا کردهاند که قانون مور دیگر قابل اجرا نیست زیرا پیشرفتها در تولید تراشه کاهش یافته است.
اما علیرغم شکستهای تولیدی که باعث شده اینتل در سالهای اخیر سهم بازار خود را از دست بدهد، مدیر اجرایی فعلی پت گلسینگر او گفته است که معتقد است قانون مور همچنان پابرجاست زیرا این شرکت میلیاردها دلار در یک تلاش برگردان سرمایه گذاری می کند.
موریس چانگبنیانگذار تایوان Semiconductor Manufacturing Co Ltd (TSMC)، بزرگترین سازنده تراشه قراردادی جهان، گفت که مور برای بیش از شش دهه دوست بزرگ و محترمی بود.
چانگ در بیانیهای که از طریق TSMC منتشر شد، گفت: با رفتن گوردون، تقریباً تمام همکاران نیمهرسانای نسل اول من از بین رفتهاند.
“کارآفرین تصادفی”
مور به مجله فوربس گفت که حتی تا اواخر دهه 1980 خودش یک کامپیوتر خانگی نخریده بود.
مور که اهل سانفرانسیسکو است، مدرک دکترا گرفت. در شیمی و فیزیک در سال 1954 در موسسه فناوری کالیفرنیا.
او برای کار به آزمایشگاه نیمه هادی شاکلی رفت و در آنجا با بنیانگذار آینده اینتل آشنا شد رابرت نویس. آنها در سال 1957 بخشی از “هشت خائن” را ترک کردند تا Fairchild Semiconductor را راه اندازی کنند. در سال 1968 مور و نویس Fairchild را ترک کرد تا به زودی شرکت تراشههای حافظه را راهاندازی کند تا به نام Intel، مخفف Integrated Electronics، نامگذاری شود.
اولین استخدام مور و نویس، یکی دیگر از همکاران فیرچایلد، اندی گروو بود، که اینتل را در بسیاری از رشدهای انفجاری خود در دهه های 1980 و 1990 رهبری کرد.
مور خود را به مجله فورچون به عنوان یک “کارآفرین تصادفی” توصیف کرد که هیچ اشتیاقی برای راه اندازی یک شرکت نداشت – اما او، نویس و گرو یک شراکت نیروگاهی تشکیل دادند.
در حالی که نویس تئوری هایی در مورد چگونگی حل مشکلات مهندسی تراشه داشت، مور فردی بود که آستین ها را بالا زد و ساعت های بی شماری را صرف اصلاح ترانزیستورها و اصلاح ایده های گسترده و گاه نامشخص نویس کرد، تلاش هایی که اغلب نتیجه داد. گرو این گروه را به عنوان کارشناس عملیات و مدیریت اینتل پر کرد.
استعداد آشکار مور الهام بخش مهندسان دیگری بود که برای او کار می کردند، و تحت رهبری او و نویس، اینتل ریزپردازنده هایی را اختراع کرد که راه را برای انقلاب رایانه های شخصی باز می کرد.
او تا سال 1975 رئیس اجرایی بود، اگرچه او و مدیر عامل شرکت نویس خود را برابر می دانستند. مور از سال 1979 تا 1987 رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل بود و تا سال 1997 رئیس هیئت مدیره بود.
در سال 2023 مجله فوربس دارایی خالص او را 7.2 میلیارد دلار تخمین زد.
مور یک ماهیگیر ورزشی قدیمی بود و اشتیاق خود را در سرتاسر جهان دنبال می کرد و در سال 2000 او و همسرش بتی بنیادی را راه اندازی کردند که بر دلایل محیطی متمرکز بود. این بنیاد که پروژه هایی مانند حفاظت از حوضه رودخانه آمازون و نهرهای ماهی قزل آلا در ایالات متحده، کانادا و روسیه را برعهده گرفت، با کمک مالی 5 میلیارد دلاری مور از سهام اینتل تامین شد.
او همچنین صدها میلیون دلار به دانشگاه خود، موسسه فناوری کالیفرنیا، اختصاص داد تا آن را در خط مقدم فناوری و علم نگه دارد و از پروژه جستجوی هوش فرازمینی معروف به SETI حمایت کرد.
مور در سال 2002 مدال آزادی، بالاترین افتخار غیرنظامی کشور را از رئیس جمهور جورج دبلیو بوش دریافت کرد. او و همسرش دو فرزند داشتند.

فیس بوکتوییترلینکدین