معضل فوق تخصصی در توسعه وب مدرن – رانت

Summarize this content to 400 words in Persian Lang
این تنها معضل خودم نیست، بلکه از بسیاری جهات، احساس می‌کنم که پسرفت کرده‌ایم و ما به‌عنوان یک صنعت، خیلی چیزها را بدیهی می‌دانیم.

من واقعاً و عمیقاً دلتنگ روزهای صحبت با متخصصان عمومی و افراد بسیار ماهر در مورد فناوری ها یا رویه های خاص هستم. امروزه، بحث های حل مسئله اغلب به “بله، x اینجا و مقداری y آنجا” خلاصه می شود – و بسیار کمتر از مشاهده، برنامه نویسی همتا، آزمایش، بهبود مستمر، و فشار دادن مرزهای موجود در مورد آنچه قابل دستیابی است و من می ترسم. که پول VC دوره ZIRP نقش بسیار بزرگی با آن نوع فرهنگ ساخت بازی کرد.

از آنجایی که همه چیز در فضای هوش مصنوعی شکل می گیرد، من شک دارم که دیگر هرگز به آن مکان باز نگردیم، تا حدی به دلیل اشباع بیش از حد استعدادها در یک جایگاه و همچنین به دلیل مولفه پولی، وب 2.0 تقریباً دارای ویژگی کامل است. ، تقریباً به آنجا رسیده ایم.

مقدمه

به نظر می رسد هیاهو و دیدگاه ها امروزه پادشاهان جدید هستند – شاید این فقط حبابی است که با رسانه های اجتماعی و گوروهای جعلی که اینجا و آنجا موعظه می کنند رشد می کند.

در چشم‌انداز فناوری امروزی، اغلب احساس می‌شود که توسعه‌دهندگان و مهندسان به سمت تخصص‌های باریک‌تری سوق داده می‌شوند، به‌ویژه با گسترش سرویس‌های ابری و بی‌شمار پوشش‌های آنها.

من این را همه جا مشاهده کرده ام – از صدها پست و پاسخ فردی در توییتر فنی گرفته تا صدها پست شغلی در نیمه آخر این دهه در اکثر وب سایت های مرتبط در ایالات متحده و اتحادیه اروپا.

در این پست، من بر روی یک سندرم صنعتی تکرار شونده تمرکز خواهم کرد که اخیراً متوجه آن شده ام – فوق تخصص.

اجازه دهید خیلی واضح بگویم: من قدردانی می‌کنم و تصدیق می‌کنم که همیشه نیاز به نقش‌های فوق تخصصی وجود خواهد داشت، این‌گونه است که صنایع کار می‌کنند.

این صنعت به طور فزاینده ای به سمت این فوق تخصصی شدن گرایش پیدا می کند، زیرا شرکت ها به دنبال توسعه دهندگانی هستند که نه تنها با پلتفرم های ابری مانند AWS بلکه با خدمات و چارچوب های خاصی که در بالای آنها قرار دارند نیز آشنا هستند. من گمان می کنم که این بیشتر مبتنی بر هیپ است و با فناوری توییتر در حال افزایش است.

این گرایش به سمت تخصص گاهی اوقات می تواند مانند یک شمشیر دولبه به نظر برسد: از یک طرف، فرصت هایی برای تخصص عمیق ایجاد می کند. از سوی دیگر، می‌تواند توسعه‌دهندگان را در مجموعه‌های مهارتی به دام بیندازد و سازگاری با تغییرات گسترده‌تر در دنیای فناوری را چالش‌برانگیز کند.

به عنوان مثال، فشار فعلی به سمت توسعه “فول استک” در پلتفرم های ابری را در نظر بگیرید، جایی که انتظار می رود توسعه دهندگان نه تنها مفاهیم اصلی برنامه نویسی و معماری نرم افزار، بلکه پیچیدگی های AWS Lambda، S3، DynamoDB و یک میزبان را نیز بدانند. از سایر خدمات

همانطور که گویی این کافی نبود، همچنین تقاضای فزاینده ای برای مهارت در چارچوب ها و ابزارهایی وجود دارد که این خدمات را انتزاعی می کنند – بسته بندی هایی مانند چارچوب بدون سرور، AWS Amplify و CDK (کیت توسعه ابر).

این فوق تخصص گاهی اوقات می تواند بسیار زیاد به نظر برسد، زیرا خطوط بین “توسعه دهنده” و “معمار ابر” محو می شود و توسعه دهندگان را مجبور می کند دائماً به دنبال گواهینامه ها و مجموعه مهارت های جدید باشند.

بیایید با یک مثال واقعی صحبت کنیم – مورد React و Next.js

به طور خاص، من دو فناوری محبوب را برای ساخت برنامه های پیچیده وب انتخاب کرده ام: Next.js و React.

در میان این روند، هنوز فناوری‌هایی وجود دارند که پارادایم‌های توسعه سنتی و رویکردهای مدرن و ابرمحور را پل می‌کنند. یکی از این فناوری ها Next.js است، چارچوبی که بر روی React ساخته شده است که توسعه برنامه های کاربردی وب مدرن را ساده می کند و در عین حال ویژگی های قدرتمندی مانند رندر سمت سرور، تولید سایت ایستا و مسیرهای API را نیز ارائه می دهد.

برای توسعه دهندگانی که به خوبی با React آشنا هستند، انتقال به Next.js مقدار قابل توجهی از دانش قابل انتقال را ارائه می دهد که فقط یک منحنی یادگیری متوسط ​​برای مفاهیم جدید دارد.

دانش قابل انتقال بین React و Next.js

بخش قابل توجهی از آنچه که یک توسعه دهنده React را ماهر می کند، مستقیماً در Next.js قابل اجرا است. مفاهیم اصلی مانند کامپوننت ها، مدیریت حالت، نحو JSX و قلاب هایی مانند useState و useEffect در هر دو چارچوب اساسی هستند.

این دانش بنیادی تقریباً شامل می شود 70 تا 80 درصد از آنچه برای کار موثر با Next.js لازم است.

به عنوان مثال، نحوه ساختار اجزاء، ارسال props و مدیریت حالت در React با انتقال به Next.js تغییر نمی کند. این تداوم یک مسیر انتقال راحت را برای توسعه دهندگان فراهم می کند و اصطکاک اولیه را هنگام پذیرش Next.js کاهش می دهد.

ویژگی های Core React

مفاهیم Core React:

اجزاء: هر دو کلاس و اجزای کاربردی، همراه با قلاب مانند useState، useEffectو غیره

لوازم و دولت: رسیدگی به ورودی های جزء و وضعیت داخلی.

چرخه حیات کامپوننت: درک نحوه نصب، به روز رسانی و جداسازی اجزا.

مدیریت رویداد: کار با رویدادهای کاربر و کنترل کننده ها.

دستور JSX: نحوی برای نوشتن اجزای رابط کاربری.

مدیریت دولتی:

Context API: برای مدیریت وضعیت جهانی در سراسر برنامه.

کتابخانه های دولتی شخص ثالث: کتابخانه هایی مانند Redux، MobX یا Zustand را می توان در هر دو محیط استفاده کرد.

یک ظاهر طراحی شده:

ماژول های CSS، SCSS، CSS: تکنیک های استایل ثابت باقی می ماند.

کتابخانه های CSS-in-JS: کتابخانه هایی مانند styled-components، Emotion و غیره.

کتابخانه های مؤلفه:

هر کتابخانه مؤلفه UI مبتنی بر React (به عنوان مثال Material-UI، Ant Design) می تواند در React و Next.js استفاده شود.

ابزارهای توسعه:

DevTools: React Developer Tools، Redux DevTools و دیگر ابزارهای اشکال زدایی.

تست کردن: تست واحد با Jest and React Testing Library.

Next.js-Specific Features

مسیریابی مبتنی بر فایل
رندر سمت سرور (SSR) و تولید سایت استاتیک (SSG)
مسیرهای API
بهینه سازی تصویر
CSS داخلی و بهینه سازی جاوا اسکریپت
بین المللی سازی (i18n)
میان افزار و توابع لبه

ملاحظات استقرار: درک مدل استقرار، از جمله استفاده از Vercel (پلتفرم ایجاد شده توسط همان تیم Next.js)، عملکردهای بدون سرور و سایر ملاحظات میزبانی.

این ویژگی های خاص Next.js نشان دهنده بقیه هستند 20 تا 30 درصد از پایگاه دانشی که توسعه دهندگان React باید به دست آورند.

اگرچه ممکن است این یک منحنی یادگیری شیب دار به نظر برسد، اما سرمایه گذاری نسبتاً کمی برای مزایای قابل توجه عملکرد و سرعت توسعه است که Next.js ارائه می دهد.

جایگزین های بهتر؟

در حالی که Next.js راه مناسبی برای مدیریت مسیرهای مسیریابی، SSR، SSG و API ارائه می‌دهد، اما همچنین با تصمیمات و انتزاعات طراحی خاصی همراه است که ممکن است با اولویت‌های هر توسعه‌دهنده هماهنگ نباشد. برخی از توسعه دهندگان ممکن است ساختار نظری را در مورد روش های واکشی داده یا ادغام با Vercel برای محدود کردن استقرار پیدا کنند. آنها ممکن است کنترل بیشتری بر روی تنظیمات سرور، فرآیندهای ساخت یا لایه داده خود ترجیح دهند، که Next.js آنها را انتزاع می کند.

برای کسانی که به دنبال یک تجربه فول استک مشابه با انعطاف پذیری بیشتر یا پارادایم های مختلف هستند، کاوش جایگزین های مبتنی بر Rust می تواند قانع کننده باشد:

لپتوس:

یک چارچوب وب مبتنی بر Rust که به عنوان جایگزینی برای Next.js عمل می‌کند، یک معماری مبتنی بر مؤلفه ارائه می‌کند و از WebAssembly برای عملکرد frontend استفاده می‌کند.
این ویژگی های مدرن توسعه وب مانند برنامه نویسی واکنشی، SSR و SSG را ارائه می دهد که همه در اکوسیستم Rust هستند.
Leptos توسعه Full Stack Rust را فعال می کند و به توسعه دهندگان این امکان را می دهد که کد سمت کلاینت و سمت سرور را در Rust بنویسند و از سیستم نوع قوی، عملکرد و ضمانت های ایمنی آن بهره مند شوند.

سرخدار:

یک چارچوب مدرن Rust برای ایجاد برنامه های وب پیشانی چند رشته ای با WebAssembly.
این مدل یک مدل مبتنی بر کامپوننت شبیه به React ارائه می‌کند که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا برنامه‌های کاربردی وب کارآمد و ایمن بنویسند.
سیستم نوع قوی Yew و تضمین های Rust در مورد ایمنی حافظه، آن را به انتخابی جذاب برای ساخت برنامه های کاربردی قابل اعتماد تبدیل کرده است.

اکتیکس وب:

برای کسانی که به دنبال کنترل بیشتر بر جنبه های سمت سرور هستند، Actix Web یک چارچوب Rust قدرتمند و مبتنی بر بازیگر برای ساخت سرویس های وب است.
عملکرد و انعطاف پذیری بالایی را ارائه می دهد و به توسعه دهندگان این امکان را می دهد که همه چیز را از API های ساده گرفته تا سرورهای وب پیچیده و چند رشته ای بسازند.
Actix Web را می توان با یک فریم ورک فرانت اند مانند Yew برای ساخت برنامه های Rust به صورت تمام پشته ترکیب کرد.

همانطور که می بینید، چند جایگزین خوب وجود دارد و به نظر من، آنها حداقل در سمت سرور کار بسیار بهتری نسبت به هر بسته بندی فانتزی JS/React انجام می دهند.

مزایا و معایب بیش از حد تخصصی در چارچوب ها

گرایش به سمت فوق تخصصی شدن، به ویژه با چارچوب ها و ابزارها، مزایا و معایب خاص خود را دارد.

جوانب مثبت

مزایای شغلی: تخصص عمیق در یک فناوری خاص می تواند توسعه دهندگان را برای کارفرمایانی که به دنبال مهارت های تخصصی هستند بسیار ارزشمند کند. به عنوان مثال، شرکت‌هایی که به‌شدت روی یک چارچوب خاص مانند Next.js یا یک پلتفرم ابری با ابزارهای خاص سرمایه‌گذاری می‌کنند، اغلب به دنبال متخصصانی هستند که بتوانند در حال اجرا باشند.

حقوق بالاتر: دانش تخصصی می تواند منجر به حقوق بالاتر و مسیر شغلی واضح تر شود، زیرا توسعه دهندگان به منابعی برای فناوری های خاص تبدیل می شوند.

حل مسئله کارآمد: کارشناسان احتمالاً بهترین شیوه ها و تفاوت های ظریف چارچوب هایی را که در آن تخصص دارند می دانند.

منفی

خطر منسوخ شدن: چارچوب ها و ابزارها در صنعت فناوری به سرعت در حال تکامل هستند. تمرکز عمیق بر روی یک فناوری خاص می‌تواند توسعه‌دهندگان را آسیب‌پذیر کند، اگر آن فناوری کمتر مرتبط شود.

انعطاف ناپذیری شغلی: توسعه دهندگانی که به شدت روی یک چارچوب خاص تمرکز می کنند، ممکن است انتقال به نقش ها یا صنایع مختلف که به مجموعه مهارت های گسترده تری نیاز دارند، چالش برانگیز باشند.

چشم انداز باریک: فوق تخصص می تواند توانایی توسعه دهنده را برای اعمال اصول مهندسی نرم افزار گسترده تر و انطباق با الزامات پروژه های مختلف محدود کند.

کاهش نوآوری: تمرکز بسیار محدود بر روی یک فناوری خاص ممکن است خلاقیت و نوآوری را خفه کند، زیرا توسعه دهندگان ممکن است تمایل کمتری به کشف ایده های جدید یا زیر سوال بردن روش های ایجاد شده داشته باشند.

فوق تخصص: قاتل خلاقیت؟

علاوه بر ملاحظات عملی، فوق تخصصی شدن ممکن است خلاقیت و نوآوری را خفه کند. وقتی توسعه‌دهندگان به شدت بر روی یک فناوری یا چارچوب خاص تمرکز می‌کنند، ممکن است تمایل کمتری به کشف ایده‌های جدید یا زیر سوال بردن روش‌های موجود پیدا کنند. این دیدگاه تونلی می تواند توانایی آنها را برای تفکر خارج از چارچوب محدود کند و به نوآوری های پیشگامانه کمک کند.

مطالعه منتشر شده در مجله کسب و کار سرمایه گذاری دریافت که تجربه متقابل کارکردی، به جای تخصص عمیق، با عملکرد نوآورانه در صنایع مبتنی بر فناوری همبستگی مثبت دارد. این نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض طیف وسیع تری از فناوری ها و روش ها می تواند تفکر خلاق و حل مسئله را تقویت کند.

علاوه بر این، گزارشی از بررسی کسب و کار هاروارد تاکید می کند که تخصص بیش از حد می تواند منجر به استحکام شناختی شود، جایی که افراد آنقدر به روش های خاص فکر کردن و کار عادت می کنند که در مقابل تغییر و ایده های جدید مقاومت می کنند. این پدیده در حوزه های مختلف از جمله پزشکی و دانشگاهی مشاهده می شود.

این گزارش نشان می‌دهد که در حالی که تخصص ارزشمند است، تعادل با مهارت‌های عمومی اغلب به نتایج بهتری در سناریوهای پیچیده حل مسئله منجر می‌شود. در توسعه نرم‌افزار، این بدان معناست که اگرچه دانستن چارچوبی مانند Next.js در داخل و خارج مفید است، اما باز بودن برای یادگیری فناوری‌ها و رویکردهای دیگر به همان اندازه مهم است.

نتیجه گیری

در دنیایی که به نظر می‌رسد صنعت فناوری وسواس زیادی به تخصص‌گرایی دارد، چارچوب‌هایی مانند Next.js تعادلی تازه‌سازی ارائه می‌کنند. آنها مسیری را برای توسعه دهندگان React فراهم می کنند تا مهارت های خود را بدون شروع از ابتدا گسترش دهند. در حالی که مطمئناً دانش جدیدی برای به دست آوردن وجود دارد، همپوشانی قابل توجه با React به این معنی است که توسعه دهندگان می توانند از تخصص موجود خود استفاده کنند و به تدریج مفاهیم جدید را بیاموزند.

تلاش برای دانش تخصصی، به ویژه در خدمات ابری، خالی از لطف نیست.

با این حال، برای توسعه دهندگان مهم است که تعادل را حفظ کنند و اطمینان حاصل کنند که همه کاره و سازگار هستند.

با تسلط بر چارچوب‌هایی مانند Next.js، توسعه‌دهندگان نه تنها می‌توانند مجموعه مهارت‌های موجود خود را تقویت کنند، بلکه می‌توانند خود را به عنوان دارایی‌های ارزشمند در چشم‌اندازی قرار دهند که به طور فزاینده‌ای برای عمق و وسعت دانش ارزش قائل است.

فوق تخصص می تواند مزایای شغلی را ارائه دهد و منجر به تخصص فنی عمیق شود، اما خطراتی نیز دارد، از جمله انعطاف ناپذیری شغلی و احتمال منسوخ شدن سریع. توسعه دهندگان و شرکت ها به طور یکسان باید این مزایا و معایب را به دقت ارزیابی کنند.

برای توسعه دهندگان، پرورش یک مجموعه مهارت گسترده در کنار تخصص آنها می تواند راه های جدیدی را برای خلاقیت و رشد شغلی باز کند.

برای سازمان‌ها، پرورش فرهنگی که به مهارت‌ها و دیدگاه‌های متنوع ارزش می‌دهد، می‌تواند به تیم‌های نوآورتر و انعطاف‌پذیرتر منجر شود.

همانطور که صنعت به تکامل خود ادامه می دهد، توانایی هدایت و ادغام چارچوب ها و فناوری های جدید به عنوان یک دارایی حیاتی باقی خواهد ماند و تضمین می کند که توسعه دهندگان می توانند با چشم انداز فناوری همیشه در حال تغییر سازگار شوند.

فراموش نکنید، چمن را لمس کنید (و هر از گاهی ترمینال لینوکس گاز نمی گیرد) و بعداً از خود تشکر خواهید کرد.

⚠️ Disclaimer
I’ve written this as a response to what I’ve seen in the last year following the massive layoffs and their aftermath as I’ve learned that a lot of good talent was just skipped because of buzzwords, talent that would otherwise just nail it.

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

⚠️ Disclaimer
I've written this as a response to what I've seen in the last year following the massive layoffs and their aftermath as I've learned that a lot of good talent was just skipped because of buzzwords, talent that would otherwise just nail it.