آیا باید یک پادکست را با مصاحبه با کلاس های سابق موسیقی خود شروع کنیم؟

من در مورد شروع پادکست با blumen فکر می کنم که در آنجا با دسته ای از افراد مسکونی تا حدودی موفق / زندگی-معیشت مصاحبه می کنیم که با آنها به مدرسه موسیقی رفتیم و می بینیم که امروز کجا هستند. اساساً مشهور به دست می آید: زندگی بعد از انجام آن کار اما بدون مشهور و بدون چیز. 😬
تایپ کردن آن در حال حاضر باعث می شود ایده بسیار بدی به نظر برسد ، اما فکر می کنم می تواند جمع آوری اطلاعات خوبی برای هر کسی باشد که مدرسه موسیقی را در نظر بگیرد یا در موسیقی کار کند. به علاوه ، این برای گروه کوچک ما از دانشکده های موسیقی موسیقی سرگرم کننده خواهد بود و یک راه جالب برای ما برای ارتباط مجدد با برخی از افراد است.
طبق گفته های Music-colleges.com (LOL) ، برنامه موسیقی SUNY Fredonia در #276 قرار دارد (از 1451 مدرسه ای که آنها ارزیابی کرده اند ، بنابراین از نظر فنی در 20 ٪ !!). من تصور می کنم یک پادکست مانند این در مورد درجه های ژولیارد بسیار موفق تر خواهد بود ، اما احتمالاً این افراد مشاوره خوبی یا داستانهای قابل اعتماد برای نوازندگان واقعی ، غیر تولیدی اما صالح ندارند.
تا کنون طوفان اولیه مغزی ما باعث شده است که در اطرافش فرود بیاییم:
- 30-45 دقیقه حداکثر
- سؤال از مردم در مورد:
- آنچه آنها مطالعه کردند
- چقدر تحصیل در پایان دریافتند
- به یاد ماندنی ترین تجربه فردونیا آنها
- آنچه اکنون انجام می دهند
- نکات برجسته شغلی
- کمترین شغل
- چه مقدار پولی در حال حاضر می سازند (از موسیقی)
- توصیه آنها برای هر کسی است که حرفه فعلی خود را دنبال کند یا برنامه ای که در مدرسه تحصیل کرده اند
افکار؟