هوش مصنوعی در حال نوشتن کد است – اما آیا نوجوانان هنوز در حال یادگیری هستند؟
سلام! مدتی است ، مدتی طولانی است. من با چند همکار مکالمه ای داشته ام و یکی از آنها گیر کرده است.
چیزی که ما بیشتر و بیشتر از آن دیده ایم ، مهندسان خردسال هستند که به شدت به ابزارهای هوش مصنوعی تکیه می دهند تا برای آنها کد بنویسند. بله ، هوش مصنوعی شگفت انگیز است (در صورت استفاده صحیح). بله ، می تواند در وقت خود صرفه جویی کند. اما نه ، این یک گره جادویی نیست که شما را یک شب به یک توسعه دهنده عالی تبدیل کند.
من اینجا نیستم تا کسی را ببندم. من اینجا هستم زیرا فکر می کنم این طرز فکر جدید نوجوانان را عقب نگه می دارد.
عصا ، ابزاری نیست
“چرا خودم آن را بنویسید وقتی چتپ می تواند این کار را برای من انجام دهد؟”
من این را شنیده ام من این را دیده ام … اما این مشکل در اینجا وجود دارد: با تکیه بر هوش مصنوعی بدون اینکه واقعاً بفهمید چه کاری انجام می دهد به این معنی است که شما فقط کپی می کنید که راه خود را به سردرگمی و احتمالاً هرج و مرج می کنید. شما کد را دریافت می کنید ، اجرا می شود ، شما حرکت می کنید … اما آیا می دانید چرا کار می کند؟ آیا می دانید وقتی این کار را نمی کند چه کاری انجام دهید؟
هوش مصنوعی باید از یادگیری شما پشتیبانی کند ، شما را به درک مفاهیم سوق دهد … درک آنها را با به اصطلاح “مدرس شخصی” آسان تر کنید ، اما جایگزین آن نشوید.
یادگیری در مقابل پرش
بگذارید یک عکس نقاشی کنم: شما تازه وارد هستید. شما یک کار دریافت می کنید. شما آن را به AI تغذیه می کنید. این یک عملکرد زیبا به نظر می رسد. شما آن را کپی می کنید ، کامپایل می شود ، فشار می دهید. باحال ، درست است؟
اکنون چند هفته به جلو بروید. یک اشکال در همان کد نشان داده می شود. شما به یک صفحه خیره می شوید ، پیام تعهد خود را می خوانید و متوجه می شوید که حتی به یاد نمی آورید که آن منطق را بنویسید. چون از نظر فنی … شما این کار را نکردید.
اینجاست که همه چیز از هم پاشیده می شود. از آنجا که برنامه نویسی فقط مربوط به نوشتن کد نیست … بلکه مربوط به درک سیستم ها ، اشکال زدایی ، بهبود ، تکرار است. اگر از آن منحنی یادگیری پرش کنید ، هسته اصلی کاردستی را می پرید.
AI مشکل نیست
بگذارید واضح باشم … AI ابزاری خارق العاده است. من از آن استفاده می کنم … شما احتمالاً از آن استفاده می کنید … و ما باید … تا حدی.
اما تفاوت بین:
“من این منطق را نوشتم ، حالا بگذارید از هوش مصنوعی بپرسم که چگونه می توانم آن را بهینه کنم.”
وت
“من نمی دانم چگونه این کار را انجام دهم ، بگذارید از AI بخواهم که همه این کارها را انجام دهد …” – در حالی که کد خصوصی را به آن می رساند!
مهندسان ارشد: بچه دار کردن AI
من متوجه تغییر شده ام … PRS از Junior Devs قبلاً کثیف اما صادقانه بود !! شما می توانید روند فکر ، تلاش را ببینید. حالا؟ شما یک کدهای به نظر می رسد که بوی کمی تمیز می دهد. از نظر نحوی صحیح است ، از نظر منطقی قابل قبول است ، اما شما نمی توانید این احساس را تکان دهید: “آیا آنها واقعاً این را نوشتند؟ آیا آنها واقعاً می دانند که در اینجا چه می گذرد؟”
بنابراین شما وقت بیشتری را صرف خواندن آن می کنید. خط به خط. نمی دانید که آیا برخی از اشکالات مبهم هوش مصنوعی مانند یک مین زمین در آنجا منتظر هستند.
و آن زمان اضافه می شود.
به جای رفع ، کار ، به جای کار روی کارهای خاص تر ، برخی از کد دستگاه های کور نوشته شده را برای خطاها (یا آسیب پذیری های امنیتی) تهیه می کنید.
شما دو بار بررسی می کنید که آنها کورکورانه در راه حلی که چیزی را در پایین دست می شکند ، چسباند. شبکه ایمنی محکم تر ، سنگین تر و خسته کننده تر می شود.
این پایدار نیست
بررسی کد نباید احساس کند که مهندسی معکوس است.
این همه از من است – فقط می خواستم افکارم را از آنجا بیرون بیاورم. هنوز هیچ جین وجود ندارد ، اگرچه من یک بطری شراب داشتم.
گودال
