سرگئی واسیلچوک یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت تامین کننده سهام است همیشه.
__________
شرکت ما، Everstake، تقریباً پنج سال است که در تجارت اعتبار سنجی فعالیت می کند. و در حالی که مدل درآمدی ما به شدت به تشویق مردم برای به اشتراک گذاشتن رمزارزشان متکی است، دیدن اینکه برخی از آنها واقعاً نمی‌دانند شرط‌بندی چیست، همیشه برای من بسیار ناامیدکننده بوده است.
ناتوانی در درک کاری که انجام می دهید به ناچار منجر به مشکل می شود. و در این صورت ممکن است برای کل جامعه دردسر ایجاد کند.
مسئولیت پذیری یکی از الزامات اصلی برای هر اعتبارسنجی در هر بلاک چین اثبات سهام (PoS) است. کاملاً منصفانه و معقول است. در غیر این صورت، این بلاک چین ها خیلی زود از کار خواهند افتاد.
اما چیزی که اغلب ما تمایل داریم نادیده بگیریم این است که جامعه نیز سهم خود را از مسئولیت دارد. در این بخش، من توضیح خواهم داد که همه چیز در مورد چیست.
با اصول شروع کنید
برای شروع، گاهی اوقات لازم است توضیح دهیم که چگونه یک اقتصاد مبتنی بر PoS با یک اقتصاد اثبات کار (PoW) متفاوت است.
بلاک چین های PoW به قدرت محاسباتی ماینرها بستگی دارد. هرچه تجهیزات شما قدرتمندتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که یک بلوک جدید استخراج کنید و سکه های جدیدی به عنوان پاداش دریافت کنید. در این مورد، سکه ها چیزی جز ارزش تحمیل شده توسط جامعه به آنها نیست.
در بلاک چین‌های PoS و انواع آنها مانند DPoS، یک سکه چیزی بیش از ارزش را نشان می‌دهد: همچنین یک حق حاکمیتی است. به زبان ساده، داشتن یک سکه در بلاک چین PoS به شما این حق را می دهد که از طریق رای دادن بر توسعه و پیشرفت بیشتر آن تأثیر بگذارید.
اما اغلب اوقات، شما بودجه کافی (و سکه) برای اجرا و نگهداری گره خود ندارید، که به شما امکان می دهد تصمیماتی بگیرید که بر کل شبکه تأثیر می گذارد. اینجاست که تایید کننده ها وارد عمل می شوند.
اجرای گره خود یک تلاش بسیار گران است. نه تنها به این تجهیزات نیاز دارید، بلکه باید آن را به صورت 24 ساعته سرویس کنید، که به تخصص عمیق DevOps نیاز دارد. به سادگی ارزان تر و کم دردسرتر است که شخص دیگری با هزینه ای که به طور غیرقابل مقایسه ای کمتر از هزینه های بالقوه شما برای اجرای یک گره است، این کار را انجام دهد.
اعتباردهنده بسیار شبیه نماینده شما در مجلس است. در حالی که شما ممکن است منبع قدرت را در کشور خود به عنوان شهروند آن در اختیار داشته باشید، در واقع تنها بخشی از آن را دارید، دقیقاً مانند اکثر هموطنانتان. در عوض، حقوق حاکمیت خود را به فردی که به آن اعتماد دارید واگذار می کنید. این اصل دموکراسی نمایندگی است. و همچنین، این اصل بلاک چین های PoS است.
لازم نیست خیلی دور برویم تا ببینیم وقتی مردم قدرت خود را به خلافکاران واگذار می کنند چه اتفاقی می افتد. درست مانند یک دولت نالایق ممکن است کشور خود را به فراموشی بسپارد، اعتبار سنجی های غیرمسئول نیز می توانند یک بلاک چین را تنها با ناتوانی در انجام درست کار خود در آستانه انقراض قرار دهند.
همین واقعیت به تنهایی به این معنی است که جامعه باید در قبال سرنوشت بلاک چین که توکن‌های آن را در اختیار دارد احساس مسئولیت کند. این به طور مستقیم حداقل بر سودآوری خرید آنها تأثیر می گذارد.
اما در عوض، اغلب می بینیم که تنها چیزی که مردم به آن علاقه دارند، نرخ درصد سالانه (APR) است. علاوه بر این، طرز فکر معمول نشان می دهد که هر چه APR بالاتر باشد، برای نماینده بهتر است. و، باور کنید یا نه، به همان اندازه یک مشکل بزرگ است.
آوریل بالا چقدر می تواند شیطانی باشد
در حالی که اقتصاد کریپتو اغلب به عنوان برتر از اقتصاد فیات مورد ستایش قرار می‌گیرد، در درجه اول به جنبه فناوری مربوط می‌شود و این واقعیت را پشت سر می‌گذارد که تفاوت چندانی با دیدگاه اقتصادی ندارند.
هنگامی که سیستم فدرال رزرو ایالات متحده (FRS) شروع به چاپ دلارهای جدید می کند، برای همه کاملاً آشکار است که افزایش تورم در راه است. اما وقتی جوایز شرط بندی خود را دریافت می کنید، در واقع همین کار را انجام می دهید: تراکنش های سکه های موجود را تأیید می کنید و برای انجام این کار، سکه های مشابه را از هوا دریافت می کنید. این همان مدل تورمی است که در اقتصاد فیات می بینیم. برای خوب یا بد، همه چیز در دنیای امروزی ما چگونه کار می کند.
APR، محبوب‌ترین معیار برای اکثر افرادی که در مورد اینکه آیا باید سهام را شروع کنند یا خیر، وزن می‌کنند، در واقع نرخ تورم بلاک چین مورد بحث است.
و تورم به این معنی است که ارزش دارایی به تدریج کاهش می یابد و همچنین سهم کاربر در اداره بلاک چین کاهش می یابد. با این حال، مشکل اصلی در اینجا این است که مردم تمایل دارند در مورد معنای واقعی این ارزش اختلاف نظر داشته باشند.
برای بسیاری از مردم باید اعتراف کنم که ارزش آن با نرخ تبدیل سکه به دلار اندازه گیری می شود. این نوع از کاربران عمدتاً به دنبال پول سریع هستند، و آنها به این فکر نمی‌کنند که با گذاشتن سکه‌های خود در چه نوع بلاک‌چینی سرمایه‌گذاری می‌کنند.
با این حال، ارزش واقعی یک سکه در قدرتی است که به دارنده آن برای تأثیرگذاری بر مسیر حرکت بلاک چین و در نتیجه موفقیت آن می دهد. هر چه یک بلاک چین موفق تر باشد، ارزش توکن های آن به دلار بالاتر است. بنابراین، به نوعی نادیده گرفتن این جنبه در واقع به برنامه های آنها برای کسب درآمد آسیب می رساند.
همین منطق نشان می‌دهد که ایده‌های بهتری نسبت به جستجوی بلاک چین با APR بالاتر وجود دارد. APR 20 درصد به این معنی است که نرخ تورم از طریق سقف است. اگر دلار، پوند یا یورو بود، در مورد رفاه خود دچار وحشت می‌شوید. چرا وقتی کریپتو است خوشحال می شوید؟ به همان اندازه برای شما بد است.
وقتی یک بلاک چین PoS دارای APR 20 درصد است، به این معنی است که مدل آن ناقص است و به جای ایجاد یک مدل پایدار، به دنبال جذب کاربران بیشتر است. بعداً وقتی معلوم شد که رشد پایگاه مشتریان آنها به طور جدی از APR عقب مانده است که منجر به تسریع کاهش ارزش و در نهایت به کاهش ارزش خود بلاک چین می شود، آشکار می شود. من می توانم آن را با کشوری مقایسه کنم که پولش به دلیل سیاست های اقتصادی غیر منطقی تبدیل به یک مشت کاغذ بی ارزش می شود.
علاوه بر این، برخی از بلاک‌چین‌ها حتی برای عملکرد خود نیازی به استکینگ ندارند و برای جذب کاربران بیشتر آن را به‌طور مصنوعی اضافه می‌کنند. فقط یک لحظه وقت بگذارید و به آن فکر کنید: اگر یک بلاک چین برای تولید سکه های جدید نیازی به سهام ندارد، ممکن است فقط ماشینی برای ایجاد سکه بدون هیچ ارزش ذاتی باشد.
این کلمات خاصی را در ذهن من تداعی می کند. یکی از آنها با “P” شروع می شود و با “onzi” به پایان می رسد.
اما حتی اگر برای عملکرد موثر یک بلاک چین به شرط بندی نیاز باشد، مردم همچنان باید به دنبال اصول عملکرد آن باشند. یک مدل سالم اغلب شاهد است که رشد سالانه پایه مشتری از نرخ تورم (یا اگر بخواهید آوریل) پیشی می گیرد. این باعث می شود سیستم متعادل تر شود و احتمال بقای آن بیشتر شود. اهمیت دادن به چنین چیزهایی همان چیزی است که یک نماینده را به همان اندازه یک اعتبار دهنده مسئول می کند.
گفته می شود، همه اعتبار سنجی ها به یک اندازه مسئول نیستند. اما حتی در بین غیرمسئول ترین آنها، هیچ چیز و هیچ کس نمی تواند با صرافی های ارزهای دیجیتال مقایسه شود.
مبادلات می توانند همه چیز را خراب کنند
در آغاز بلاک چین‌های PoS، رایج‌ترین سوال در جامعه این بود: آیا آن «تأییدکنندگان» قابل اعتماد هستند؟ آیا آنها نمی توانند برای پیشی گرفتن از بلاک چین تبانی کنند؟
در عمل من، شانس نادری است که با بسیاری از افراد در مورد ناهار رفتن به کجا توافق کنید، چه رسد به اینکه برای ربودن یک اکوسیستم پیچیده توزیع شده توطئه کنید. همه اعتباردهنده‌ها پوست خود را در بازی دارند، و این دقیقاً همان چیزی است که اکوسیستم تضمین می‌کند که هیچ یک از آنها کارهایی را انجام ندهند که عمداً به آن آسیب برساند. و تا آنجا که من می دانم، هیچ اعتبارسنجی تا به حال این کار را انجام نداده است.
این در مورد مبادلات صدق نمی کند. برخلاف اعتباردهنده ها، آنها هیچ پوسته ای در بازی ندارند.
آنها بیشتر شبیه یک نسخه نهادینه شده از آن دسته از کاربران غیرمسئول هستند که فقط می خواهند به سرعت ثروتمند شوند و به پیامدهای طولانی مدت اهمیتی نمی دهند. صرافی ها منافع خود را دنبال می کنند و ارائه فرصت های سهام فقط یک جریان درآمد بیشتر برای آنها است. جای تعجب نیست که آنها با آن چنین رفتار می کنند.
در حالی که دارایی های کاربران بسیار زیادی را در بند نگه می دارند، آنها را به طور موثر کنترل می کنند و از استفاده کاربران از حق رای خود از طریق نماینده جلوگیری می کنند. صرافی در صورت تمایل می تواند رای دهد. یا می تواند همه رای گیری ها را به کلی نادیده بگیرد.
همانطور که در مورد آن دیدیم، آنها فقط می توانند روزها از گره های خود غافل شوند کراکن سال گذشته در تئوری، یک صرافی می‌تواند با رای دادن یا رای ندادن به نمایندگی از بسیاری از افرادی که می‌خواستند بلاک چین را نابود کند. در دنیای واقعی به آن غصب می گوییم. در دنیای کریپتو، ما اغلب طوری رفتار می کنیم که انگار همه چیز به همین شکل است.
موارد کراکن یا FTX بدون شک ثابت کنید که نمی توان به صرافی ها در نگهداری دارایی های شما اعتماد کرد، چه رسد به اینکه آنها را از طرف شما به اشتراک بگذارند. و اگر صرافی با رگولاتورها، نقدینگی یا به معنای واقعی کلمه با مشکلاتی مواجه شود، آخرین چیزی که به آن اهمیت می‌دهد منافع کاربر است. و این کاربران هستند که هزینه خرابی های صرافی را پرداخت می کنند.
افکار نهایی
اگر بخواهم همه چیزهایی را که گفتم خلاصه کنم، این فکر ساده است: حرص و آز بد است.
شما می توانید هر مشکلی را که در اینجا ذکر کردم به بخل انسانی ردیابی کنید. این ممکن است از بخل کسی باشد که به ارزش آینده دارایی های خود اهمیتی نمی دهد و فقط به دنبال کسب درآمد سریع است. ممکن است بخل صرافی باشد که منافع خود را بر منافع بلاک چین ترجیح می دهد.
اگر می‌خواهیم این مفهوم Web3 به جلو حرکت کند و دنیای بهتری را به ارمغان بیاورد، باید ماهیت واقعی استیکینگ را با جوانب مثبت و منفی آن درک کنیم. اگر این کار را نکنیم، حرص و آز انسان بهترین تلاش های ما را خراب می کند.
____
بیشتر بدانید:
– توسعه دهندگان هسته اتریوم تاریخ ارتقا Shapella را که مدت ها در انتظار آن بودیم اعلام کردند – آنچه باید بدانید در اینجا آمده است
– رگولاتور کره جنوبی در حال بررسی خدمات استکینگ کریپتو است
– شرکت ما از زمستان رمزنگاری جان سالم به در برد و دوباره این کار را انجام خواهد داد: در اینجا راهنمای بقای ما برای مشاغل رمزنگاری است
– یک تصور اشتباه و نقص طراحی جدی ادغام اتریوم
– اثبات سهام چیست؟
– چگونه ETH را برای اتریوم 2.0 به اشتراک بگذاریم؟
