Blazor، چارچوب وب منبع باز مایکروسافت، به توسعه دهندگان این امکان را می دهد تا به جای جاوا اسکریپت، برنامه های کاربردی وب را با استفاده از C# و .NET بسازند. Blazor از دو مدل استقرار پشتیبانی می کند: WebAssembly و Server. در حالی که هر دو مدل از یک مدل برنامه نویسی استفاده می کنند، تفاوت های قابل توجهی بین آنها وجود دارد. در این پست، تفاوت‌های بین Blazor WebAssembly و Blazor Server را بررسی می‌کنیم و به شما کمک می‌کنیم تصمیم بگیرید کدام یک برای پروژه شما مناسب است.
Blazor WebAssembly
Blazor WebAssembly به شما امکان می دهد کل برنامه را در مرورگر وب مشتری اجرا کنید. هنگامی که کاربر برنامه را درخواست می کند، کد برنامه در دستگاه مشتری بارگیری می شود، کامپایل می شود و در جعبه ایمنی مرورگر اجرا می شود. این بدان معنی است که برنامه می تواند به صورت آفلاین اجرا شود و کاربر می تواند حتی زمانی که به اینترنت متصل نیست به استفاده از برنامه ادامه دهد.
سرور Blazor
از طرف دیگر، Blazor Server برنامه را روی سرور اجرا می کند و از SignalR برای برقراری ارتباط بلادرنگ بین مشتری و سرور استفاده می کند. هنگامی که کاربر برنامه را درخواست می کند، سرور HTML، CSS و جاوا اسکریپت را برای مشتری ارسال می کند. کاربر با برنامه تعامل دارد و برنامه ورودی کاربر را برای پردازش به سرور ارسال می کند. سپس سرور HTML، CSS و جاوا اسکریپت به روز شده را برای مشتری ارسال می کند و فرآیند تکرار می شود.
کدام را باید انتخاب کنید؟
انتخاب بین Blazor WebAssembly و Blazor Server به نیازهای پروژه شما بستگی دارد. اگر برنامه شما نیاز به اجرای آفلاین دارد یا باید از قدرت پردازش سمت مشتری استفاده کنید، Blazor WebAssembly گزینه بهتری است. از سوی دیگر، اگر برنامه شما نیاز به ارتباط بلادرنگ دارد، یا نگرانی‌هایی در مورد عملکرد دارید، سرور Blazor راهی برای رفتن است.
در این پست، تفاوت‌های بین Blazor WebAssembly و Blazor Server را بررسی کردیم و به شما کمک کردیم تصمیم بگیرید کدام یک برای پروژه شما مناسب است. به یاد داشته باشید، هر دو مدل از یک مدل برنامه نویسی مشترک استفاده می کنند، بنابراین هر کدام را که انتخاب کنید، همچنان می توانید از قدرت سی شارپ و دات نت برای ساخت برنامه وب خود استفاده کنید.
