ناسا می گوید که دانشمندان به زودی می توانند 400 سیاره سرکش شبیه به زمین را پیدا کنند، در اینجا چگونه است

تحقیقات مشترک دانشمندان ناسا و دانشگاه اوزاکای ژاپن نشان می دهد که تلسکوپ فضایی روم نانسی گریس آژانس فضایی ایالات متحده که قرار است تا ماه می 2027 پرتاب شود، می تواند 400 سیاره سرکش به جرم زمین را پیدا کند.

سیارات سرکش، بر خلاف سیارات معمولی، با هیچ ستاره ای مرتبط نیستند و در فضا حرکت می کنند. به عبارت ساده تر، سیارات سرکش، سیارات شناور آزاد هستند که به نیروی گرانش یک ستاره محدود نمی شوند. زمین به خورشید مقید است همچنین گفته می شود که تعداد آنها از سیاراتی که به دور ستاره ها می چرخند بسیار بیشتر است.

دیوید بنت، دانشمند تحقیقاتی ارشد در مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا در گرین‌بلت، مریلند، و یکی از نویسندگان دو کتاب، گفت: «ما تخمین می‌زنیم که کهکشان ما 20 برابر بیشتر از ستارگان سیاره‌های سرکش را در خود جای داده است – تریلیون‌ها جهان به تنهایی سرگردان هستند. مقالاتی که نتایج را توصیف می کند.

بنت گفت: “این اولین اندازه گیری از تعداد سیارات سرکش در کهکشان است که به سیاراتی با جرم کمتر از زمین حساس هستند.”

چگونه دانشمندان در مورد ستاره های سرکش کشف کردند
این تیم یک بررسی 9 ساله به نام مشاهدات میکرولنز در اخترفیزیک (MOA) در رصدخانه دانشگاه Mount John در نیوزیلند انجام داد.

رویدادهای میکرولنزینگ زمانی اتفاق می‌افتند که جسمی مانند ستاره یا سیاره با یک ستاره پس‌زمینه غیرمرتبط از جایی که دیده می‌شود در یک راستا تقریباً کامل قرار می‌گیرد.

از آنجایی که هر چیزی که جرم دارد، تار و پود فضا-زمان را منحرف می کند، نور ستاره دوردست هنگام عبور از نزدیک به اطراف جسم خم می شود و یک نوک کوتاه در روشنایی نور ستاره پس زمینه ایجاد می کند. این امر به ستاره شناسان سرنخ هایی در مورد جسم مداخله گر داد.

تاکاهیرو سومی، استاد دانشگاه اوزاکا و نویسنده ارشد این مقاله با تخمین جدیدی از سیارات سرکش کهکشان می‌گوید: «ریزلنز تنها راهی است که می‌توانیم اجسامی مانند سیارات شناور با جرم کم و حتی سیاه‌چاله‌های اولیه را پیدا کنیم». .

سومی افزود: «استفاده از گرانش برای کشف اجسامی که هرگز نمی‌توانیم امیدوار باشیم مستقیماً ببینیم، بسیار هیجان‌انگیز است».

این تیم قبلاً یک سیاره سرکش شبیه به جرم زمین را شناسایی کرده است. مقاله ای که این یافته را توصیف می کند در شماره آینده مجله Astronomical منتشر خواهد شد.

فیس بوکتوییترلینکدین

پایان مقاله