Little Nightmares 3 روح سریال را تسخیر می کند، حتی اگر Co-Op تنش را کاهش دهد

وقتی Little Nightmares 3 سال گذشته فاش شد، غافلگیرکننده بود. من همیشه دو بازی اول را بیشتر ترسناک و پرتنش می‌دانستم تا ترسناک، اما همچنان سبک هنری، داستان‌سرایی بی‌صدا، و ترکیبی منحصربه‌فرد از پلتفرم‌های سبک، پازل‌ها و گیم‌پلی مخفی‌کاری آن‌ها را دوست داشتم.

در حالی که قسمت سوم مطمئناً به نظر می رسد، انتظارات زیادی برای برآورده شدن دارد با توجه به اینکه استودیوی Tarsier، خالق Little Nightmares، سریال را پشت سر گذاشت تا روی چیز جدیدی کار کند (که معلوم شد دنباله معنوی Reanimal است). در ابتدا عصبی بودم، اما اگر کسی می‌خواست برداشت منحصربه‌فرد Little Nightmares را در مورد ترسناک درک کند، آن بازی سازنده The Quarry و Until Dawn Supermassive Games بود.

در طول گیمزکام سال گذشته، بسیاری از نگرانی‌های من بعد از دیدن یک دمو دست‌آمیز که نشان می‌داد چگونه قلب و روح سری دوباره تسخیر شده بود، کنار گذاشته شد، اگرچه عدم تقسیم صفحه نمایش کمی من را گیج کرد. با این حال، امسال، بالاخره با Little Nightmares 3 کار کردم و خودم دیدم که تمرکز جدید روی co-op چگونه عمل می کند.

یک کابوس کوچک برای دو نفر

دمویی که من بازی کردم در یک منطقه کابوس‌آمیز به نام کارخانه آب نبات اتفاق افتاد که قهرمان‌های فیلم Low و Alone را دیدند که سعی می‌کردند مخفیانه از کنار پیرزنی خزنده که احتمالاً می‌خواست آنها را بخورد بگذرند. تا اینجا، Little Nightmares، که به سرعت به من اطمینان داد که Supermassive Games همان چیزی است که باعث می شود قلب پیچ خورده سری به تیکه بیفتد.

من نمی‌توانستم انتخاب کنم که کدام یک از دو کودک بدبخت را مانند زمانی که داخل پریدم بازی کنم، اما به اندازه کافی خوش شانس بودم که کنترل تنهایی را در دست بگیرم، کسی که می‌تواند دور یک آچار بزرگ بچرخد که درها و قفل‌های کمان را می‌شکند. فلش دار کم. علاوه بر داشتن سلاح منحصر به فرد (اولین بار برای Little Nightmares)، به نظر می رسد این دو به طور یکسان با یکدیگر بازی می کنند و برای هرکسی که قبلا به Six و Mono در کابوس های مربوطه خود کمک کرده باشد، احساس آشنایی و راحتی خواهند داشت.

در واقع، یکی از اولین چیزهایی که در مورد Little Nightmares 3 باید به آن توجه کرد این است که چقدر شبیه بازی های قبلی است. Alone و Low هر دو یکسان اجرا می کنند، یکسان می پرند و اکثراً معماها را یکسان حل می کنند، با تنها تفاوتی که در دموی خود دیدم سلاح های جدیدی است که در هنگام مبارزه و دسترسی به مناطق جدید استفاده می شود. اگر نمی‌دانستم که توسعه‌دهنده دیگری کنترل را در دست گرفته است، هرگز حدس نمی‌زدم.

زمانی که من و شریکم به توانایی‌های جدید Alone و Low عادت کردیم (و تمام تلاشمان را کردیم تا همدیگر را با آنها بکشیم)، به دلایلی که هنوز نامشخص بود، شروع کردیم به راه افتادن در کارخانه آب نبات. اگر قبلاً Little Nightmares بازی کرده اید، حلقه گیم پلی پریدن در اطراف محیط، برداشتن اشیا و خزیدن در اطراف بسیار آشنا خواهد بود، فقط این بار شما این کار را با شریکی انجام می دهید که گهگاه نیاز به کمک به شما برای باز کردن آن دارد. دریچه برای ادامه به بعد.

کابوس های کوچک بدون عجایب وحشتناک طبیعت چیست؟

البته، این یک بازی Little Nightmares نخواهد بود، بدون اینکه یک بزرگسال به طرز عجیبی دراز بکشد که سعی کند چند کودک بی گناه را بکشد. در نهایت آن دو متوجه شدند که در کارخانه تنها نیستند و یک خانم مسن برای بردن آنها آمده است. این منجر به یک بازی معمولی از مخفی کردن در یک منطقه اداری شد که با دو بازیکن که می‌توانستند همه چیز را به هم بزنند، کمی خسته‌کننده‌تر از حد معمول شده بود.

اگرچه اولین نمایش خزش هفته Little Nightmares 3 ناراحت کننده بود، تمرکز جدید روی گیم پلی Co-op به ناچار بسیاری از تنش ها را از بین می برد. شاید تقصیر من و اسکات برای پرتاب کردن اشیا به یکدیگر در بیشتر مواقع باشد، اما حتی زمانی که ما جدی شدیم، به طور قابل توجهی کمتر از LN و LN2 ترسناک بود.

بقیه دموی «تنها» و «لو» در اطراف کارخانه تولید آب نبات بالا می‌رفتند و از روی قایق‌ها تماشا می‌کردند که بزرگ‌سالان وحشتناک‌تر (از جمله فردی که به طرز وحشتناکی از مهار خودش آویزان شده بود) کوه‌هایی را بر روی کوه‌های آب نبات چوبی درست می‌کردند. همانطور که به یک منطقه جدید پر از آب نبات می پریدیم، Alone and Low با جعبه ای برخورد کردند که نماد چشمی بسیار آشنا روی آن بود و دمو به پایان رسید.

در حالی که از زمانم با Little Nightmares 3 لذت بردم و متوجه شدم که چقدر خوب روح دو ورودی اصلی Tarsier را به تصویر می کشد، کارخانه آب نبات راهی عجیب برای نشان دادن گیم پلی Co-op به نظر می رسد. فراتر از باز کردن دریچه ها با هم (که بیشتر شبیه راهی برای قرار دادن دو شخصیت در یک مکان است) و بازی مخفی کاری با یک هیولا، همه چیز می توانست به راحتی به صورت تک نفره انجام شود.

این امر به ویژه زمانی عجیب است که نسخه ی نمایشی که در گیمزکام سال گذشته دیدم، تعداد زیادی تعامل منحصر به فرد بین Low و Alone را نشان داد، که از سلاح های خود در کنار یکدیگر برای شکست دادن دشمنان استفاده می کردند، در حالی که پازل ها را در یک منطقه شنی تکمیل می کردند که نیاز به مقدار بیشتری داشت. کار تیمی از آنچه در کارخانه آب نبات دیدم.

حتی اگر دموی عملی امسال عناصر co-op را آنطور که من انتظار داشتم به نمایش بگذارد، می دانم که در نسخه نهایی پازل های پیچیده و جالب تری وجود دارد. کاش می‌توانستم تعداد بیشتری از آنها را اینجا ببینم، اما حداقل مطمئن‌تر هستم که Supermassive Games وظیفه کابوس‌آمیز خود را درک می‌کند.