به نظر می‌رسد گیم‌پلی Vampire Survivors الهام‌بخش The Legend Of Zelda: Echoes Of Wisdom باشد.
Summarize this content to 400 words in Persian Lang
همانطور که در دو سیاه چال اول The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom بازی می کردم، به درک عجیبی رسیدم. اگرچه این بازی بدیهی است که من را به یاد زلداهای دو بعدی از سال های گذشته می اندازد، با بازیگوشی سیستماتیک اضافه شده در ورودی های سه بعدی اخیر، گیم پلی دقیقه به دقیقه در واقع مرا به چیزی کاملاً غیرمرتبط با ماجراهای لینک فکر می کند. از همه چیز، من را به یاد بازماندگان خون آشام می اندازد.
مبارزه بدون فشار دادن دکمه
اگر بازی پرطرفدار “Bullet Heaven” را در زمان عرضه در سال 2022 بازی نکردید، اصول اولیه نسبتاً ساده است. شما به عنوان یک شکارچی خون آشام بازی می کنید که با انبوهی از هیولاهای مرده مبارزه می کند. نکته مهم این است که شما نمی توانید زمانی که به دشمنان خود حمله می کنید کنترل کنید و به هیچ وجه کنترل مستقیمی روی انتخاب های مبارزاتی شخصیت خود ندارید. تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که حرکت کنید، از حملات آنها فرار کنید و منتظر بمانید تا توانایی های منفعل شما فعال شود. این یک بازی در مورد مدیریت زمان های خنک کننده است، و به نوعی توسعه دهنده Poncle Limited آن را بسیار قانع کننده ساخته است.
در Echoes of Wisdom، زلدا به طور مشابه در مبارزه منفعل است. در فرم اولیه خود، او نمی تواند با غوغا یا جادو حمله کند و حتی نمی تواند غلت بزند یا جاخالی دهد. تنها کاری که او می تواند انجام دهد این است که راه برود و پژواک موجودات یا اشیایی را که با آنها روبرو شده است برای کمک به او فرا بخواند. تنها راه برای حمله مستقیم به دشمنان خود در این شکل این است که گلدان ها یا سنگ ها را احضار کنید و آنها را به سر حریف خود بزنید. این ناکارآمد است، بنابراین، در عوض، پژواک دشمنانی را که قبلاً شکست داده‌اید فرا می‌خوانید تا از طرف شما بجنگند. همانطور که با مخالفان قوی‌تر و قوی‌تر مواجه می‌شوید، احضارهای قوی‌تر و قوی‌تری دریافت می‌کنید. اما، در حالی که آنها در حال حمله به دشمنان فعلی شما هستند، تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که از حملات خودداری کنید.
Zelda می تواند نقش فعال تری را ایفا کند، اما فقط برای ویندوزهای بسیار کوتاه. وقتی به Swordfighter Form تغییر می‌دهید، او اساساً مهارت‌های سنتی لینک متمرکز بر غوغا را به دست می‌آورد. این واقعاً رضایت‌بخش است که به حریفان خود ضربه بزنید، اما Swordfighter Form فقط به اندازه انرژی سنج شما دوام می‌آورد، و سپس به دستکاری مبلمان برمی‌گردید. زلدا یک شخصیت بازیکن جذاب است، زیرا از طریق پژواک‌هایش انعطاف‌پذیری زیادی دارد، اما نمی‌تواند به اندازه‌ای که خودش یک چوب را تکان دهد.
زلدا به احضارهایش اجازه می دهد برای او در طنین حکمت بجنگند
مقایسه بازماندگان خون آشام هنگام برخوردی که زلدا با پیوندی شبیه به سیاه چال صحرای جرودو داشت، به من ضربه زد. این لینک شیطانی تیرهایی را به سمت شما پرتاب می کند و اگر یک بار او را شکست دهید، دو نسخه اضافی را احضار می کند. وقتی سه لینک وجود دارد که همه تلاش می کنند به شما شلیک کنند، فقط باید بدوید. گیج کننده است، و حرکت در میان انبوه پرتابه ها مانند کشیدن یک سوزن در حالی که دستان شما می لرزند است. این یک مبارزه سخت نیست – من در اولین تلاش آن را شکست دادم – اما از شما می خواهد که کاری کاملاً متفاوت از اکثر بازی های Zelda که قبلاً ارائه شده بودند انجام دهید.
بازی‌های زلدا معمولاً با برخی از تشخیص الگوهای اولیه پیوند وظایف دارند. وقتی رئیس انجام می دهد این، شما انجام می دهید که. اما، در Echoes of Wisdom، با افزایش شدید متغیرها، این رقص بسیار گیج‌کننده‌تر می‌شود. اگر فقط شما در برابر دشمنان خود هستید، این یک چیز است. اما ده‌ها و ده‌ها شیء و موجود وجود دارد که می‌توانید به هر رویارویی رزمی معرفی کنید و به همین ترتیب، راه‌های زیادی وجود دارد که مخالفان شما می‌توانند به حضور خود در مبارزه واکنش نشان دهند.
اجراهای Vampire Survivors اغلب همین حس را دارند. حملات و علاقه مندانی که در اختیار شما قرار دارند، از اجرا به اجرا دیگر بسیار متفاوت هستند و بازی دشمنان را در پیکربندی های تصادفی به سمت شما پرتاب می کند. تنها کاری که می‌توانید انجام دهید، مانند زلدا در Echoes of Wisdom، دویدن است و امیدوار باشید که توانایی‌هایی که جمع‌آوری می‌کنید مبارزه خوبی را به وجود آورند.
همانطور که در دو سیاه چال اول The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom بازی می کردم، به درک عجیبی رسیدم. اگرچه این بازی بدیهی است که من را به یاد زلداهای دو بعدی از سال های گذشته می اندازد، با بازیگوشی سیستماتیک اضافه شده در ورودی های سه بعدی اخیر، گیم پلی دقیقه به دقیقه در واقع مرا به چیزی کاملاً غیرمرتبط با ماجراهای لینک فکر می کند. از همه چیز، من را به یاد بازماندگان خون آشام می اندازد.
مبارزه بدون فشار دادن دکمه
اگر بازی پرطرفدار “Bullet Heaven” را در زمان عرضه در سال 2022 بازی نکردید، اصول اولیه نسبتاً ساده است. شما به عنوان یک شکارچی خون آشام بازی می کنید که با انبوهی از هیولاهای مرده مبارزه می کند. نکته مهم این است که شما نمی توانید زمانی که به دشمنان خود حمله می کنید کنترل کنید و به هیچ وجه کنترل مستقیمی روی انتخاب های مبارزاتی شخصیت خود ندارید. تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که حرکت کنید، از حملات آنها فرار کنید و منتظر بمانید تا توانایی های منفعل شما فعال شود. این یک بازی در مورد مدیریت زمان های خنک کننده است، و به نوعی توسعه دهنده Poncle Limited آن را بسیار قانع کننده ساخته است.
در Echoes of Wisdom، زلدا به طور مشابه در مبارزه منفعل است. در فرم اولیه خود، او نمی تواند با غوغا یا جادو حمله کند و حتی نمی تواند غلت بزند یا جاخالی دهد. تنها کاری که او می تواند انجام دهد این است که راه برود و پژواک موجودات یا اشیایی را که با آنها روبرو شده است برای کمک به او فرا بخواند. تنها راه برای حمله مستقیم به دشمنان خود در این شکل این است که گلدان ها یا سنگ ها را احضار کنید و آنها را به سر حریف خود بزنید. این ناکارآمد است، بنابراین، در عوض، پژواک دشمنانی را که قبلاً شکست داده‌اید فرا می‌خوانید تا از طرف شما بجنگند. همانطور که با مخالفان قوی‌تر و قوی‌تر مواجه می‌شوید، احضارهای قوی‌تر و قوی‌تری دریافت می‌کنید. اما، در حالی که آنها در حال حمله به دشمنان فعلی شما هستند، تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که از حملات خودداری کنید.
Zelda می تواند نقش فعال تری را ایفا کند، اما فقط برای ویندوزهای بسیار کوتاه. وقتی به Swordfighter Form تغییر می‌دهید، او اساساً مهارت‌های سنتی لینک متمرکز بر غوغا را به دست می‌آورد. این واقعاً رضایت‌بخش است که به حریفان خود ضربه بزنید، اما Swordfighter Form فقط به اندازه انرژی سنج شما دوام می‌آورد، و سپس به دستکاری مبلمان برمی‌گردید. زلدا یک شخصیت بازیکن جذاب است، زیرا از طریق پژواک‌هایش انعطاف‌پذیری زیادی دارد، اما نمی‌تواند به اندازه‌ای که خودش یک چوب را تکان دهد.
زلدا به احضارهایش اجازه می دهد برای او در طنین حکمت بجنگند
مقایسه بازماندگان خون آشام هنگام برخوردی که زلدا با پیوندی شبیه به سیاه چال صحرای جرودو داشت، به من ضربه زد. این لینک شیطانی تیرهایی را به سمت شما پرتاب می کند و اگر یک بار او را شکست دهید، دو نسخه اضافی را احضار می کند. وقتی سه لینک وجود دارد که همه تلاش می کنند به شما شلیک کنند، فقط باید بدوید. گیج کننده است، و حرکت در میان انبوه پرتابه ها مانند کشیدن یک سوزن در حالی که دستان شما می لرزند است. این یک مبارزه سخت نیست – من در اولین تلاش آن را شکست دادم – اما از شما می خواهد که کاری کاملاً متفاوت از اکثر بازی های Zelda که قبلاً ارائه شده بودند انجام دهید.
بازی‌های زلدا معمولاً با برخی از تشخیص الگوهای اولیه پیوند وظایف دارند. وقتی رئیس انجام می دهد این، شما انجام می دهید که. اما، در Echoes of Wisdom، با افزایش شدید متغیرها، این رقص بسیار گیج‌کننده‌تر می‌شود. اگر فقط شما در برابر دشمنان خود هستید، این یک چیز است. اما ده‌ها و ده‌ها شیء و موجود وجود دارد که می‌توانید به هر رویارویی رزمی معرفی کنید و به همین ترتیب، راه‌های زیادی وجود دارد که مخالفان شما می‌توانند به حضور خود در مبارزه واکنش نشان دهند.
اجراهای Vampire Survivors اغلب همین حس را دارند. حملات و علاقه مندانی که در اختیار شما قرار دارند، از اجرا به اجرا دیگر بسیار متفاوت هستند و بازی دشمنان را در پیکربندی های تصادفی به سمت شما پرتاب می کند. تنها کاری که می‌توانید انجام دهید، مانند زلدا در Echoes of Wisdom، دویدن است و امیدوار باشید که توانایی‌هایی که جمع‌آوری می‌کنید مبارزه خوبی را به وجود آورند.
