معمولاً وقتی بعد از مدت طولانی به یک بازی برمی گردید ، ناامید کننده است. اوه ، دکمه اجرا چوب چپ نیست ، به دلایلی دکمه X است ، و من باید به طور مداوم آن را ضربه بزنم یا شروع به راه رفتن کنم. اوه نه ، میدان حمله است و من فقط اسبم را کشتم. اوه ، عزیز من ، پرش نیست ، پس انداز شما را حذف می کند ، چرا آنها این کار را می کنند؟!
خوب ، آخرین نفر فقط برای اثر چشمگیر است ، اما بازگشت به یک بازی پس از وقفه می تواند احساس می کنید از ابتدا شروع کنید. من به یاد می آورم Horizon Zero Dawn ، که یک طرح کنترل بسیار پیچیده ای داشت ، به خصوص سخت است که پس از یک تمرکز روی سایر بازی ها ، دوباره به آن برگردید. اما ، واقعاً ، اگر زمان دور به اندازه کافی طولانی باشد ، هر بازی می تواند کمی چالش برانگیز باشد.
مربوط
بنابراین ، این هفته من به Silent Hill 2 بازگشتم-که من از اواسط ماه دسامبر بازی نکرده بودم-انتظار داشتم که مبارزه کنم. اما من در واقع فهمیدم که زمان تعطیل بازی را بهتر کرده است ، نه بدتر.
وحشت از زمان دور است
وقتی به طور مداوم یک بازی ترسناک انجام می دهید ، به ترفندهای کوچک آن عادت می کنید. شما شروع به بی حسی به جلوه های صوتی که برای قرار دادن شما در آن استفاده می شود ، از دیدن دشمنانی که در سایه ها وجود ندارند ، متوقف می شوید. بازی های ترسناک از طریق شبکه ای با انتخاب های قابل درک و دلپذیر خلق و خوی ایجاد می کنند و از این انتخاب ها آگاه تر هستند ، ترسناک تر آنها هستند. مانند کمدی ، درک آنچه باعث ایجاد کار ترسناک می شود می تواند کمی شبیه به تفکیک یک قورباغه باشد. شما می آموزید که چگونه کار می کند ، اما روی میز می میرد.
اما وقتی از یک بازی ترسناک استراحت می کنید ، فاصله آن جزئیات را یک بار دیگر ناآشنا می کند. برای ادامه مقایسه با کمدی ، هر دو رسانه با تعجب پایدار هستند. در کمدی ، یک شوخی انتظارات ما را نادیده می گیرد و می خندیم. وحشت ، در سطح کلان و میکرو نیز بر روی براندازی ساخته شده است. ما انتظار داریم که کودکان بی گناه باشند ، عروسک ها بی ضرر باشند و خانه ها پناهنده شوند و وقتی برعکس باشند ، ترس ایجاد می کند. ترس های پرش نیز در تعجب ناگهانی ساخته شده اند.
عنصر تعجب در Silent Hill 2
هرچند که هرچه آشناتر باشد ، ظرفیت کمتری برای تعجب دارد. این دلیل است که اگر به زودی دوباره آن را تماشا کنید ، کمدی کمتر خنده دار است. شما شوخی ها را می شناسید ، بنابراین آنها نمی توانند شما را غافلگیر کنند.
در بازگشت به Silent Hill 2 ، من دوباره تعجب می کنم. هیولاهای عجیب و غریب بدون سر که در گوشه های سایه دار پنهان می شوند. استاتیک رادیو Warped و Warbly که هنگام نزدیک شدن به دشمن بازی می کند. صداهای شبیه به پله که باعث می شود دوربین پشت سر خود را جارو کنید فقط برای پیدا کردن هیچ چیز. همه این وحشت ها با قرار گرفتن در معرض طولانی مدت وقتی که آخرین بار در Silent Hill 2 بازی کردم ، طبق پرونده ذخیره من ، 12 دسامبر ، از بین رفته بود. اما بعد از آن من برای نیمه دوم ماه به خانه والدینم رفتم ، بازی را انجام ندادم به هیچ وجه ، و بسیاری از جزئیات ترسناک آن را فراموش کرد. اکنون با بازگشت ، بازی به همان اندازه ترسناک است که وقتی برای اولین بار آن را شروع کردم.
به نوعی ، Silent Hill 2 – و Remakes Horror به طور کلی – در حال تهیه همان پدیده هستند. Silent Hill 2 اصلی در سال 2001 راه اندازی شد ، بنابراین بازسازی Team Bloober عنصر غافلگیرانه را در کنار خود دارد. با سن مخاطبان اصلی این بازی ، بازیکنان جدیدی که هرگز نسخه اصلی را تجربه نکرده بودند ، جای خود را گرفتند. برای آنها ، زمان یک بازی آشنا را به یک تجربه کاملاً جدید تبدیل کرده است. و برای آن دسته از گیمرهای قدیمی که در آن زمان آنجا بودند و اکنون بازسازی را بازی می کردند؟ 23 سال زمان زیادی برای فراموش کردن جزئیات است. جهنم ، حتی یک ماه با هتل به اندازه کافی طولانی است تا دوباره Silent Hill 2 دوباره احساس جدیدی کند.
دوام
بهترین بازی های 2024 گذشته و حال وحشت Survival را آمیخت
Silent Hill 2 و Crow Country به روش های بسیار متفاوتی به گذشته نگاه می کنند.
