انواع مورد در برنامه نویسی: نحوه انتخاب بهترین برای کد خود

اگر یک برنامه نویس هستید ، احتمالاً با سبک های مختلف نوشتن روبرو شده اید تا متغیرها ، کارکردها و کلاس ها را نام ببرید. این الگوهای نامگذاری نامیده می شوند و نقش مهمی در خوانایی و استاندارد سازی کد دارند.

بیایید انواع اصلی مورد استفاده شده در برنامه نویسی هنگام استفاده از آنها و نحوه انتخاب بهترین برای پروژه خود را کشف کنیم.

موارد نامگذاری چیست؟

موارد نامگذاری کنوانسیون های نامگذاری برای قالب بندی نام متغیرها ، توابع ، کلاس ها و ثابت ها است. به دنبال یک استاندارد مناسب ، سازمان کد را بهبود می بخشد و همکاری تیم را تسهیل می کند.

سپس رایج ترین سبک ها و کاربردهای آنها را خواهیم دید.

1. شتر

📌 توضیحات: کلمات بدون جداکننده متحد هستند و حرف اول کلمه اول ریز است ، در حالی که سایرین با حروف بزرگ شروع می کنند.

📌 استفاده مشترک: متغیرها و توابع در زبانهایی مانند JavaScript ، Java ، TypeScript و Swift.

📌 مثال:

let nomeUsuario = "João";  
function calcularTotalCompra() { /* código */ }  

✅ مزایای:

• به طور گسترده به زبان های محبوب استفاده می شود.
• خواندن آسان در هنگام وجود چند کلمه.
• از شخصیت های خاص خودداری کنید و کد را تمیز کنید.

❌ مضرات:

• خواندن با نام های بسیار طولانی می تواند دشوار باشد.

2. Pascalcase

📌 توضیحات: مشابه Camelcase ، اما حرف اول نیز سرمایه گذاری می شود.

📌 استفاده مشترک: نام کلاس ، مؤلفه های React و .NET.

📌 مثال:

class UsuarioCadastro { /* código */ }  

✅ مزایای:

• استاندارد توصیه شده برای کلاس ها و اشیاء.
• شناسایی عناصر سطح بالا در کد آسان است.

❌ مضرات:

• در صورت عدم وجود الگوی خوب تعریف شده در پروژه ، می توان آن را با Camelcase اشتباه گرفت.

3. snake_case

📌 توضیحات: کلمات توسط زیرکرها (_) از هم جدا می شوند و همه حروف کوچک هستند.

📌 استفاده مشترک: پایتون ، پایگاه داده (SQL) و برخی از تنظیمات پرونده.

📌 مثال:

nome_usuario = "João"  
def calcular_total_compra():  
    # código  

✅ مزایای:

• خوانایی عالی ، به خصوص برای نام های طولانی.
• به طور گسترده در زبانهایی مانند پایتون و SQL استفاده می شود.

❌ مضرات:

• در بسیاری از زبانهای مدرن (JavaScript ، Java ، C#، Swift) ، استفاده از Snake_case از استاندارد اتخاذ شده توسط جامعه دور می شود ، که می تواند استاندارد سازی کد را مختل کند.

4. screaming_snake_case

📌 توضیحات: تنوع Snake_case ، اما همه حروف سرمایه گذاری می شوند.

📌 استفاده مشترک: نامگذاری ثابت به زبان های مختلف.

📌 مثال:

#define TAMANHO_MAXIMO 100  
const MAX_USERS = 500;  

✅ مزایای:

• آسان برای شناسایی ثابت بدون کد.
• الگوی اتخاذ شده در اکثر زبان ها.

❌ مضرات:

• برای متغیرهای مشترک نشان داده نشده است ، زیرا خواندن را دشوار می کند.

5. صفحه کباب

📌 توضیحات: کلمات با سکته مغزی (-) از هم جدا می شوند و همه حروف کوچک هستند.

📌 استفاده مشترک: نام پرونده ها ، URL ها و برخی از تنظیمات چارچوب های وب.

📌 مثال:

minha-variavel  
https://meusite.com/pagina-inicial  

✅ مزایای:

• استاندارد ایده آل برای URL ها و پرونده ها.
• به طور گسترده در توسعه وب استفاده می شود.

❌ مضرات:

• در متغیرهای کد منبع قابل استفاده نیست زیرا Hyphen به عنوان یک اپراتور تفسیر تعبیر می شود.

کدام نامگذاری می تواند در پروژه شما استفاده کند؟

انتخاب پرونده نامگذاری به زبان و کنوانسیون های تیم بستگی دارد. در اینجا چند توصیه کلی آورده شده است:

🔹 JavaScript ، Java ، Swift → از Camelcase برای متغیرها و توابع استفاده کنید.
🔹 C#، React ، .NET → از Pascalcase برای کلاس ها و قطعات استفاده کنید.
🔹 Python ، SQL → Snake_case را برای متغیرها و نام جدول ترجیح دهید.
🔹 ثابت در هر زبانی → از screaming_snake_case استفاده کنید.
🔹 نام پرونده و URL → از Kebab-Case استفاده کنید.

انتخاب کنوانسیون مناسب برای نامگذاری متغیرها و توابع به تمیز و سازماندهی یک کد کمک می کند. علاوه بر این ، به دنبال یک الگوی ، همکاری بین توسعه دهندگان را بهبود می بخشد و از خطاهای تفسیر جلوگیری می کند.

اکنون که موارد اصلی نامگذاری را می دانید ، کدام یک را بیشتر از آن استفاده می کنید؟ نظر خود را در زیر بگذارید! 👇💬