من خیلی خوشحالم که داریم بازی های اکشنی را دریافت می کنیم که سولز لایک نیستند

صنعت بازی یک مشکل اکشن دارد. به عبارت دیگر، از آنجایی که FromSoftware با ساخت ژانر Soulslike، رسانه را متحول کرد و برای بازی‌هایی با سبک‌های مشابه مبارزه ایجاد کرد، به نظر می‌رسد که تقریباً هر توسعه‌دهنده‌ای که یک بازی اکشن ایجاد می‌کند سعی کرده از نبردهای پیشگامانه آن تقلید کند. از منظر تجاری منطقی به نظر می رسد، زیرا این همان چیزی است که در حال حاضر در جریان است، و من مطمئن هستم که آن توسعه دهندگان عشق واقعی به Soulslikes دارند. من اما از آن خسته شده ام.

من نمی دانم چرا هر بازی باید همین نوع مبارزه را داشته باشد. تنوع کجاست؟ متأسفانه، از آنجایی که بازی‌های اکشن زیادی در حال پخش شدن هستند، بازیکنانی مثل من که از مبارزات Soulslike لذت نمی‌برند (حتی وقتی کم‌رنگ است، همانطور که اغلب در بازی‌هایی که بدون فکر آن‌ها را پر می‌کنند) بدون بسیاری از بازی‌های اکشن رها می‌کند. در واقع برای ما جذاب است

نمایشگاه ایکس باکس مرا شگفت زده کرد

سپس ویترین ایکس باکس را دیدم و ناگهان هیجان زده شدم که دوباره بازی های اکشن را انجام دهم. Clair Obscur: Expedition 33 شبیه یک RPG اکشن معمولی با محیطی فانتزی به نظر می رسید، تا زمانی که شاهد گیم پلی ای بودیم که باعث شد متوجه شوم: لعنتی مقدس، این بازی مبتنی بر نوبت با ورودی زمان واقعی است. کمی من را به یاد نبرد Like a Dragon: Infinite Wealth انداخت که بدون شک امتیازی به نفع آن است. علاوه بر این، خود را غنی از داستان و الهام گرفته از JRPG می داند، که فقط علاقه من را بیشتر برانگیخته است.

Perfect Dark بازی بود که من را بیشتر هیجان زده کرد. در حالی که بازی 2000 یک بازی تیراندازی اول شخص مستقیم بود، تریلر بازسازی فوق‌العاده یک سیم‌کارت همه‌جانبه را به ما نشان داد، با تکیه زیادی به گیم‌پلی مخفی کاری و پارکور، و سلاح‌ها و فناوری‌های جالبی که در ترکیب قرار گرفتند. نبرد غوغا کوتاه به نظر می رسید، اما چیزی که واقعاً من را متحیر کرد این بود که جوانا دارک دشمنی را گرفت و او را بین پاهایش به زمین انداخت، به سر دو نفر از دوستانش شلیک کرد، یارو سرنگون شده را زیر پا گذاشت و تپانچه به سر او ضربه زد. او بیرون تو داری به من میگی از عهده اش بر می آیم? به این معنا که بنابراین خیلی باحال تر از Soulslike

مبارزه پیچیده نیازی به کپی کردن Soulslikes ندارد

در حالی که اغلب به نظر می‌رسد که تنها دو راه برای داشتن بازی‌های جنگی سنگین، تیراندازی و یا یک تن مبارزه تن به تن است، من خوشحالم که می‌بینم برخی از بازی‌های اکشن امسال بیشتر به سمت مخفی کاری و نوبتی می‌روند. مبارزه کن. دو تا از این بازی‌ها بازسازی‌شده‌اند، بله، اما با توجه به حساسیت‌های سه‌گانه A مدرن، خوشحالم که مبارزات به‌جای جهت‌گیری به این شکل بهینه‌سازی شد.

من از دیدن Assassin’s Creed Shadows در نمایش یوبی سافت فوروارد بسیار ناامید شدم، و اینکه چگونه مبارزات یاسوکه به شدت تحت تأثیر روح ها به نظر می رسد – به نظر می رسد پیشرفتی در مبارزه Odyssey و Valhalla باشد، اما همچنان خمیازه می کشم – اما مخفی کاری Naoe یک جایگزین ارائه می دهد. راه جالب تر برای بازی کردن در سناریوهای مشابه، که من از آن سپاسگزارم.

ما تعداد زیادی Soulslikes را در ویترین های ارائه شده در آخر هفته دیده ایم، و من خوشبین نیستم که سایر Triple-As به زودی از مبارزات Soulslike دور شوند. اما از اینکه ما توسعه دهندگانی داریم که مایلند به جای سوار شدن به قطار، بهترین سیستم ها را برای بازی های خود پیاده سازی کنند، سپاسگزارم. من فقط بازی‌های بیشتری می‌خواهم که چیزهای جدید را امتحان کنند و از بقیه متمایز شوند، حتی اگر آن را به خوبی انجام ندهند.

مربوط

چه اتفاقی برای همه تیراندازان تک نفره افتاد؟

ما هر سال یک کمپین COD جدید دریافت می کنیم، اما سایر بازی های FPS تک نفره کجا هستند؟