ما در فصل خود از ارائه وب ادامه می دهیم
امروز بحث خواهیم کرد مشاهده الگوها و الگوهای کنترل کننده ورودی 😉
A. مشاهده الگوها
در سمت نمای، سه الگو وجود دارد که باید در مورد آنها فکر کنید: نمای تغییر شکل (361)، نمای الگو (350)، و نمای دو مرحله ای (365). اینها اساساً دو انتخاب را به وجود می آورند: آیا از Transform View (361) یا Template View (350) استفاده شود، و اینکه آیا هر یک از آنها از یک مرحله یا نمای دو مرحله ای (365) استفاده می کنند. اساسی
الگوهای نمای تبدیل (361) و نمای الگو (350) تک مرحله ای هستند. Two Step View (365) یک تغییر است که می توانید برای هر کدام اعمال کنید.
آروم باش، میدونم فقط حرف هست و هیچ تصویری نیست، بریم😄
الف.1. نمایش الگو
در اینجا ما به هیچ تصویری نیاز نداریم زیرا توضیح بسیار واضح است، ببینید کتاب چه می گوید:
نمایش الگو به شما امکان می دهد ارائه را در ساختار صفحه بنویسید و نشانگرهایی را در صفحه جاسازی کنید تا مشخص کنید محتوای پویا باید به کجا برسد. تعداد کمی از پلتفرم های محبوب بر اساس این الگو هستند که بسیاری از آنها فناوری صفحات سرور هستند (ASP، JSP، PHP) که به شما امکان می دهد یک زبان برنامه نویسی کامل را در صفحه قرار دهید. این به وضوح یک را فراهم می کند
قدرت و انعطاف پذیری زیاد؛ متأسفانه، همچنین منجر به کدهای بسیار آشفته ای می شود که نگهداری آن دشوار است. در نتیجه اگر از فناوری صفحه سرور استفاده می کنید، باید بسیار منظم باشید تا منطق برنامه نویسی را از ساختار صفحه دور نگه دارید، اغلب با استفاده از یک شی کمکی.
الف.2. تبدیل نمای
دوباره لایک نمایش الگو کلمات موجود در کتاب ها کافی است:
این تبدیل نمای از سبک تبدیل برنامه استفاده می کند. مثال معمول XSLT (تبدیل زبان صفحه سبک توسعه پذیر) است. اگر با داده های دامنه کار می کنید که در قالب XML هستند یا می توانند به راحتی به آن تبدیل شوند، این می تواند بسیار مؤثر باشد. یک کنترل کننده ورودی، شیوه نامه مناسب XSLT را انتخاب می کند و آن را روی XML جمع آوری شده از مدل اعمال می کند.
الگوهای اصلی برای نمای تبدیل و نمای قالب تک مرحله ای هستند
الف.3. نمای دو مرحله ای
یک نمای دو مرحله ای (شکل 4.3) این فرآیند را به دو مرحله تقسیم می کند، یک صفحه منطقی از داده های دامنه تولید می کند و سپس آن را در HTML ارائه می کند. یک نمای مرحله اول برای هر صفحه وجود دارد اما فقط یک نمای مرحله دوم برای کل برنامه وجود دارد. مزیت نمای Two Step (365) این است که تصمیم گیری در مورد استفاده از HTML را در یک مکان واحد قرار می دهد. این تغییرات کلی در HTML را آسان می کند زیرا تنها یک شی برای تغییر برای تغییر هر صفحه در سایت وجود دارد. البته، شما فقط در صورتی از این مزیت برخوردار خواهید شد که ارائه منطقی شما ثابت بماند، بنابراین با سایت‌هایی که صفحه‌های مختلف از طرح‌بندی اولیه یکسانی استفاده می‌کنند، بهترین کار را دارد. سایت های با طراحی بسیار فشرده نمی توانند ساختار صفحه نمایش منطقی خوبی داشته باشند.
ب. الگوهای کنترل کننده ورودی
B.1 کنترل کننده صفحه
در ساده ترین حالت این صفحه
کنترلر (333) می تواند خود یک صفحه سرور باشد که نقش های نمایش و کنترل کننده ورودی را ترکیب می کند. در بسیاری از پیاده‌سازی‌ها، تقسیم کنترل‌کننده ورودی به یک شی مجزا آسان‌تر می‌شود. سپس کنترل‌کننده ورودی می‌تواند مدل‌های مناسبی را برای انجام پردازش ایجاد کند و یک نمای را برای بازگرداندن نتیجه نمونه‌سازی کند. اغلب متوجه می شوید که رابطه ای کاملاً یک به یک بین آنها وجود ندارد
کنترل کننده های صفحه (333) و نماها. یک فکر دقیق تر این است که شما یک صفحه کنترلر (333) برای هر عمل دارید، که در آن یک عمل یک دکمه یا پیوند است. بیشتر اوقات این اقدامات با صفحات مطابقت دارند، اما گاهی اوقات اینطور نیست.
B.2 کنترلر جلو
Front Controller (344) با داشتن تنها یک شیء که تمام درخواست ها را مدیریت می کند، در این جداسازی فراتر می رود. این کنترل کننده واحد URL را تفسیر می کند تا بفهمد با چه نوع درخواستی سروکار دارد و یک شی جداگانه برای پردازش آن ایجاد می کند. به این ترتیب شما می توانید تمام مدیریت HTTP را در یک شی متمرکز کنید، و از نیاز به پیکربندی مجدد وب سرور هر زمان که ساختار عملکرد سایت را تغییر می دهید اجتناب کنید.
پایان آن فصل ❤️
