همانطور که مشتاقانه منتظر ماه فوریه برای رسیدن به ماه فوریه بودم ، مدتی را صرف بازگشت به عقب نشینی بازی هایی کردم که در اواخر سال 2024 ناتمام مانده ام. اخیراً اعتبارات خود را در Star Wars Outlaws چرخاندم ، و اکنون Final Fantasy 7 را دوباره تولد کردم ، Silent Hill 2 ، استعاره: Refantazio ، و Dragon Age: Veilguard در دیدگاه های من.
دلایل مختلفی وجود دارد که من آن بازی ها را تمام نکرده ام. Final Fantasy 7 Rebirth فاقد حرکت است ، با تهدید کمی در پشت مهمانی و چند قلاب قانع کننده شما را به نتیجه می رساند. من فقط بازی های ترسناک را بازی می کنم که Dark Out است ، که باعث شده سفر من از طریق Silent Hill 2 آهسته باشد. و استعاره: Refantazio آنقدر غرغره است که من به سختی توجه خود را به آن انجام داده ام.
مربوط
از میان این چهار بازی ، Dragon Age: Veilguard تنها کسی است که من از بازگشت به آن خودداری کردم زیرا فکر می کنم مستقیماً خیلی خوب نیست. در حقیقت ، بعد از دوازده ساعت با آن ، به این نتیجه رسیدم که اگر مجبور شدم انتخاب کنم ، ترجیح می دهم بدترین بازی را در کاتالوگ Bioware انجام دهم: Anthem.
سرود به همان اندازه که فکر می کنید بد نبود
اکنون ، این ممکن است بی نظیر به نظر برسد. در سال 2019 ، Anthem به بررسی های منفی راه اندازی کرد ، و Bioware ثابت کرد که قادر به ادامه تقاضا برای محتوای ذاتی در ساخت یک بازی خدمات زنده نیست. توسعه فقط دو سال بعد ، در فوریه 2021 ، بازی را خاموش کرد.
در پی کنکورد و XDefiant ، سرود دریافت می کنند دو سال کامل به نظر می رسد برای اثبات خود بسیار لوکس است.
این بازی به خوبی مورد استقبال قرار نگرفت ، اما من آن زمان آن را مرور کردم و با 7/10 در سمت مثبت تر طیف فرود آمدم. در گذشته نگر ، من به آن می چسبم. این یک بازی بود که اساساً با خودش مغایرت داشت ، اما آنچه خوب انجام داد ، واقعاً خوب عمل کرد. افزایش در دنیای بازی بی پایان سرگرم کننده بود و اگرچه دشمنان اسفنج گلوله ای بودند ، اما توانایی جنگ از زمین و آسمان بسیار هیجان انگیز بود. مشکل این بود که چگونه BioWare این عناصر موفق را در بازی یک بازی خدمات زنده مخلوط کرد ، اما این گیم پلی اصلی خوب بود. Dragon Age: The Veilguard به من یادآوری کرده است که من ترجیح می دهم بازی مانند سرود را انجام دهم که در بعضی چیزها برتری داشته باشد و در بعضی دیگر از بازی هایی که دارای یک هدف خسته کننده است ، شکست می خورد ، اما به آنچه انجام می دهد می رسد.
Dragon Age: The Veilguard احساس نمی کند که سعی در انجام کاری جالب دارد ، مانند یک اجرای جلا از یک نوع بازی فوق العاده کسل کننده است. بازی هایی در همان مدل وجود دارند که به طور قابل توجهی بهتر هستند – به عنوان مثال خدای جنگ راگناروک – اما اژدها سن احساس می کند که با دید خود به خطر افتاده است ، نه با اجرای آن.
سرود به همان اندازه که پایه و اساس آن اجازه داشت خوب بود
سرود ، از طرف دیگر ، هرگز ایده خوبی نبود. Bioware ، استودیویی که به عنوان RPG های تک نفره محور و تک نفره شناخته می شود ، یک بازی با خدمات زنده را انجام می داد. این زنگ هشدار را از ابتدا برای طرفداران ایجاد کرد ، اما مشکل واقعی این بود که Bioware تلاش کرد تا با استفاده از چیزهای معمولی که در بازی های تک نفره خود پیدا می کنید ، بازی خود را به عنوان یک سرویس انجام دهد. هنگامی که شما در یک مأموریت حضور داشتید – در حالت ایده آل ، زمانی که می خواهید S *** را با دوستان خود شلیک کنید – شخصیت ها دائماً در گوش شما بودند و در مورد این مأموریت از بین می رفتند.
مجموعه ای از تلاشها برای بازگشت در تارسیس ، خانه خانه وجود داشت و شما برای پیشبرد داستان باید آنها را انجام دهید ، اما انجام آنها به معنای استراحت از جلسه خود با دوستان خود است. به همان اندازه که آزار دهنده بود ، من واقعاً از گذراندن وقت در شهر لذت بردم ، که به لطف تغییر به دیدگاه شخص اول ، با جزئیات چشمگیر ارائه شد. گرچه کوچک ، این شهر احساس می کرد که در آن زندگی کرده است. من همیشه به یاد می آورم که توجه داشته باشم که راه پله های سنگی در مرکز پوشیده شده است و این نشانگر استفاده طولانی توسط شهروندان تارسیس است.
من اعتقاد ندارم که کسی در شهرهای حجاب زندگی کند ، نه انسانها (که فقط چیزهایی بی علاقه برای گفتن به شما دارند) یا حیوانات (که می توانید حیوان خانگی کنید ، و این نشان می دهد که آنها چیزی بیش از یک مدل سه بعدی هستند که ریشه در آن دارند مکان) این بزرگترین مشکل بازی است. هیچ چیز زنده نیست. اصحاب شما همه به نظر می رسد که توسط Chatgpt نوشته شده است. Quests جالب نیست. مبارزه تنها چیزی است که من را ادامه می دهد ، اما به اندازه آنچه Bioware با سرود مدیریت کرده است خوب نیست.
حتی اگر Dragon Age: Veilguard بهتر بود ، این نوعی بازی بود که قبلاً بارها دیده بودیم. اما اگر Bioware موفق به سنتز داستان پردازی با شخصیت و یک سرویس زنده با صدای بلند شده بود ، این چیزی منحصر به فرد بود-به خصوص در سال 2019. بدیهی است که موفق نشد ، اما من به این تلاش احترام می گذارم. یک بازی شلوغ را به من بدهید که سعی می کند در مورد یک بازی جلا که هیچ چیز جالبی در آستین خود در هر روز از هفته ندارد. شش سال بعد ، سرود خیلی بد به نظر نمی رسد.
طرف دیگر
این به دنبال اثر توده جدید نیست
آیا با هیچ یک از نویسندگان و ویراستاران اصلی خود ، آیا Bioware حتی هنوز هم Bioware است؟
