Summarize this content to 400 words in Persian Lang
Respawn با فصل 23 Apex Legends همه ما را شگفت زده کرد. Launch Royale بازی نبرد رویال را به حالت اولیه خود بازمی گرداند، با لیست محدودی از Legends، توانایی های اصلی آنها و مشخصات سلاح های قدیمی. بله، این به معنای مهمات سنگین وینگمن و 3x R99 است. بازگشت به جایی که همه چیز از آنجا شروع شد، انفجاری است، و من در چند روز گذشته از دوباره زندگی کردن گذشته لذت برده ام.
وقتی به یاد آوردم که فقط Pathfinder می تواند از کنسول های زنگ استفاده کند، شوکه شدم. خنک‌سازی تاکتیکی Bloodhound در مقایسه با وضعیت فعلی‌اش ساعت‌ها طول می‌کشد – و این اسکن‌های فریز فریم تا حدودی به عادت کردن نیاز دارد. Apex Legends در زمانی که بازی را برای اولین بار بازی کردم اینگونه بود و به راحتی می توان فراموش کرد که توسعه دهندگان در طول سال ها چه پیشرفت هایی را ایجاد کرده اند.
AND Kings Canyon
از طریق Respawn
من همه چیز در مورد Kings Canyon اصلی را فراموش کردم. ما مناطقی مانند شهر جمجمه را در ذهن خود خدایی می کنیم، اما من همیشه بازی های پایانی Thunderdome را ترجیح می دادم. از طرف دیگر، من به طور کامل فراموش کردم که دریاچه های زاغه ای وجود داشته است. به شمالی ترین نقطه کینگز کانیون برگشتم و دوباره با مسیرهای غارت و چرخش هایی مانند نشستن روی صندلی راحتی مورد علاقه ات آشنا شدم. احساس جدید و تازه، اما همچنین آرامش بخش بود. من قبلا اینجا بوده ام.
من قبلاً منطقه جنگلی سوخته کینگز کانیون را به عنوان یک Apex noob با چهره تازه دوست داشتم. با این حال، مانند دریاچه‌های زاغه، بیشتر آن را فراموش کرده‌ام. این بازی در حال حاضر دارای پنج نقشه مختلف است که چهار مورد از آنها در طول سال ها دستخوش تغییرات بسیار شده اند.
جنگل سوخته منطقه خوبی برای جنگیدن نیست. حتی چرخیدن در آن عالی نیست. غارت زیادی وجود ندارد، اساساً یک زمین باز بزرگ با تعدادی تنه درخت زخمی است که در غیر این صورت زمین باز را سوراخ می کند. جالب به نظر می رسد، با دهانه ها و سوراخ هایی که هنوز شعله ور هستند، اما از منظر گیم پلی چیز کمی ارائه می دهد. با این حال، دیدن مجدد آن خوب است، و من اکنون با علاقه ای نوستالژیک از آن عبور می کنم.
راه اندازی رویال نشان می دهد که توسعه دهندگان و بازیکنان چگونه بهبود یافته اند
الان وقتی بازی می کنم متوجه چیزهای مختلفی می شوم. من از یک پس زمینه تک نفره به Apex آمدم. من در دوران نوجوانی به بازی های چند نفره Halo 3 و Modern Warfare 2 مشغول بودم، اما با افزایش سن به سمت بازی های تک نفره گرایش پیدا کردم. من زیاد با فورتنایت کار نکردم، اما تنها چیزی که برای بازگرداندن من به اکشن PvP لازم بود یک جانشین Titanfall 2 بود.
شما به من می گویید که این بازی دارای حرکت Titanfall و گیم پلی بتل رویال است؟ من وارد شدم. اکنون که به گذشته نگاه می کنم، به راحتی می توان فهمید که چرا من و بسیاری دیگر عاشق Apex Legends شدیم. این روزها درگیر شکایت از متاهایی هستیم که از آنها لذت نمی بریم یا شیوه های کسب درآمد که غارتگرانه به نظر می رسند. این جور چیزها مشکل هستند، اما بازگشت به جایی که همه چیز شروع شد، شما را به یاد پیشرفت هایی می اندازد که توسعه دهندگان در طول سال ها انجام داده اند.
برای شروع نقشه را در نظر بگیرید. نوستالژی‌های بزرگی در آنجا وجود دارد، اما مناطقی مانند جنگل سوخته، دریاچه‌های زاغه‌نشین و رله نسبت به جایگزین‌های آنها پایین‌تر هستند. مهار POI بسیار بهتری برای غارت، جنگ و کاوش نسبت به Cascades است. خطوط دید، پوشش، فضای استفاده از توانایی ها همه به شدت بهبود یافته اند.
سلاح ها نیز همه جایگاه خود را پیدا کرده اند. مهمات سنگین وینگمن آشکارا شکسته‌تر است، اما حتی مواردی مانند این واقعیت که همه Legends می‌توانند دو نارنجک یا شش داروی کوچک را در هر شکاف موجودی روی هم بگذارند – چیزی که من واقعا به یاد نداشته باشید – دعوا را به بدتر تغییر دهید.
اگرچه این Launch Royale را بد نمی کند. به عنوان یک رویداد با زمان محدود سرگرم کننده است، یک تفنگ ساچمه ای از نوستالژی به چهره. خیلی خوب است که قبل از لذت بردن از مدرنیته رتبه بندی، به جایی که از آن آمده ایم نگاه کنیم.
Apex Legends در پنج سال و نیم خود راه طولانی را پیموده است. این بازی مانند هر بازی پخش زنده، اوج و فرودهای خود را داشته است، یکی از هیجان انگیزترین ورزش های الکترونیکی در جهان است. و اکنون در مکان خوبی قرار دارد، به تازگی بهترین نقشه خود را اضافه کرده است و فهرستی از کاراکترها که همه چیز کاملا متفاوت و سرگرم کننده ارائه می دهند. این واقعیت که من هزاران ساعت بازی کرده‌ام نشان می‌دهد که این یک بازی عالی است، اما یادآوری وضعیت راه‌اندازی آن، آن را تأیید می‌کند.
بعدی
نیوکاسل کم ارزش ترین افسانه Apex Legends است
حدس می‌زنم در حال حاضر بازیکن اصلی نیوکاسل هستم.
Respawn با فصل 23 Apex Legends همه ما را شگفت زده کرد. Launch Royale بازی نبرد رویال را به حالت اولیه خود بازمی گرداند، با لیست محدودی از Legends، توانایی های اصلی آنها و مشخصات سلاح های قدیمی. بله، این به معنای مهمات سنگین وینگمن و 3x R99 است. بازگشت به جایی که همه چیز از آنجا شروع شد، انفجاری است، و من در چند روز گذشته از دوباره زندگی کردن گذشته لذت برده ام.
وقتی به یاد آوردم که فقط Pathfinder می تواند از کنسول های زنگ استفاده کند، شوکه شدم. خنک‌سازی تاکتیکی Bloodhound در مقایسه با وضعیت فعلی‌اش ساعت‌ها طول می‌کشد – و این اسکن‌های فریز فریم تا حدودی به عادت کردن نیاز دارد. Apex Legends در زمانی که بازی را برای اولین بار بازی کردم اینگونه بود و به راحتی می توان فراموش کرد که توسعه دهندگان در طول سال ها چه پیشرفت هایی را ایجاد کرده اند.
AND Kings Canyon
من همه چیز در مورد Kings Canyon اصلی را فراموش کردم. ما مناطقی مانند شهر جمجمه را در ذهن خود خدایی می کنیم، اما من همیشه بازی های پایانی Thunderdome را ترجیح می دادم. از طرف دیگر، من به طور کامل فراموش کردم که دریاچه های زاغه ای وجود داشته است. به شمالی ترین نقطه کینگز کانیون برگشتم و دوباره با مسیرهای غارت و چرخش هایی مانند نشستن روی صندلی راحتی مورد علاقه ات آشنا شدم. احساس جدید و تازه، اما همچنین آرامش بخش بود. من قبلا اینجا بوده ام.
من قبلاً منطقه جنگلی سوخته کینگز کانیون را به عنوان یک Apex noob با چهره تازه دوست داشتم. با این حال، مانند دریاچه‌های زاغه، بیشتر آن را فراموش کرده‌ام. این بازی در حال حاضر دارای پنج نقشه مختلف است که چهار مورد از آنها در طول سال ها دستخوش تغییرات بسیار شده اند.
جنگل سوخته منطقه خوبی برای جنگیدن نیست. حتی چرخیدن در آن عالی نیست. غارت زیادی وجود ندارد، اساساً یک زمین باز بزرگ با تعدادی تنه درخت زخمی است که در غیر این صورت زمین باز را سوراخ می کند. جالب به نظر می رسد، با دهانه ها و سوراخ هایی که هنوز شعله ور هستند، اما از منظر گیم پلی چیز کمی ارائه می دهد. با این حال، دیدن مجدد آن خوب است، و من اکنون با علاقه ای نوستالژیک از آن عبور می کنم.
راه اندازی رویال نشان می دهد که توسعه دهندگان و بازیکنان چگونه بهبود یافته اند
الان وقتی بازی می کنم متوجه چیزهای مختلفی می شوم. من از یک پس زمینه تک نفره به Apex آمدم. من در دوران نوجوانی به بازی های چند نفره Halo 3 و Modern Warfare 2 مشغول بودم، اما با افزایش سن به سمت بازی های تک نفره گرایش پیدا کردم. من زیاد با فورتنایت کار نکردم، اما تنها چیزی که برای بازگرداندن من به اکشن PvP لازم بود یک جانشین Titanfall 2 بود.
شما به من می گویید که این بازی دارای حرکت Titanfall و گیم پلی بتل رویال است؟ من وارد شدم. اکنون که به گذشته نگاه می کنم، به راحتی می توان فهمید که چرا من و بسیاری دیگر عاشق Apex Legends شدیم. این روزها درگیر شکایت از متاهایی هستیم که از آنها لذت نمی بریم یا شیوه های کسب درآمد که غارتگرانه به نظر می رسند. این جور چیزها مشکل هستند، اما بازگشت به جایی که همه چیز شروع شد، شما را به یاد پیشرفت هایی می اندازد که توسعه دهندگان در طول سال ها انجام داده اند.
برای شروع نقشه را در نظر بگیرید. نوستالژی‌های بزرگی در آنجا وجود دارد، اما مناطقی مانند جنگل سوخته، دریاچه‌های زاغه‌نشین و رله نسبت به جایگزین‌های آنها پایین‌تر هستند. مهار POI بسیار بهتری برای غارت، جنگ و کاوش نسبت به Cascades است. خطوط دید، پوشش، فضای استفاده از توانایی ها همه به شدت بهبود یافته اند.
سلاح ها نیز همه جایگاه خود را پیدا کرده اند. مهمات سنگین وینگمن آشکارا شکسته‌تر است، اما حتی مواردی مانند این واقعیت که همه Legends می‌توانند دو نارنجک یا شش داروی کوچک را در هر شکاف موجودی روی هم بگذارند – چیزی که من واقعا به یاد نداشته باشید – دعوا را به بدتر تغییر دهید.
اگرچه این Launch Royale را بد نمی کند. به عنوان یک رویداد با زمان محدود سرگرم کننده است، یک تفنگ ساچمه ای از نوستالژی به چهره. خیلی خوب است که قبل از لذت بردن از مدرنیته رتبه بندی، به جایی که از آن آمده ایم نگاه کنیم.
Apex Legends در پنج سال و نیم خود راه طولانی را پیموده است. این بازی مانند هر بازی پخش زنده، اوج و فرودهای خود را داشته است، یکی از هیجان انگیزترین ورزش های الکترونیکی در جهان است. و اکنون در مکان خوبی قرار دارد، به تازگی بهترین نقشه خود را اضافه کرده است و فهرستی از کاراکترها که همه چیز کاملا متفاوت و سرگرم کننده ارائه می دهند. این واقعیت که من هزاران ساعت بازی کرده‌ام نشان می‌دهد که این یک بازی عالی است، اما یادآوری وضعیت راه‌اندازی آن، آن را تأیید می‌کند.
بعدی
نیوکاسل کم ارزش ترین افسانه Apex Legends است
حدس می‌زنم در حال حاضر بازیکن اصلی نیوکاسل هستم.
