باستان شناسی با هوش مصنوعی ملاقات می کند: دوره جدیدی از اکتشافات

باستان شناسی ، علم کشف و تفسیر تاریخ بشر از طریق بقایای مادی ، مدتهاست که با بیل ، کار میدانی گرد و غبار و تجزیه و تحلیل پر دردسر همراه است. اما در قرن بیست و یکم ، یک انقلاب آرام در حال آشکار شدن است. هوش مصنوعی (AI) در حال تغییر شکل دادن به شیوه حفر ، کشف و رمزگشایی گذشته است. از تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره ای گرفته تا تشخیص مصنوعی ، هوش مصنوعی باستان شناسی را به یک رشته پویا و داده محور تبدیل می کند. این فیوژن طلوع یک دوره جدید را نشان می دهد – جایی که الگوریتم ها به همان اندازه ابزارهای حفاری بسیار مهم هستند.

چالش های سنتی باستان شناسی

قبل از غواصی به نقش AI ، درک محدودیت هایی که به طور سنتی باستان شناسی را به عقب نگه داشته اند ، ضروری است. کاوش های میدانی کاربردی ، وقت گیر و گران قیمت و گران است. بسیاری از سایت ها سالها ، گاهی اوقات دهه ها طول می کشد تا کاملاً کشف و درک شود. علاوه بر این ، تنها بخشی از سایت های باستان شناسی بالقوه تاکنون مورد بررسی قرار گرفته است – گنجینه های بی شماری که دفن شده و دست نخورده است.

پس از کشف آثار باستانی ، تفسیر آنها نیاز به درک عمیق از زمینه ، تاریخ و رفتار انسان دارد. حتی باستان شناسان باتجربه در شناسایی آثار باستانی ، به ویژه هنگامی که آسیب دیده یا ناقص هستند ، با مشکلات روبرو هستند. تطبیق تکه های سفال ، تفسیر کتیبه ها یا مواد دوستیابی می تواند سالها طول بکشد و اغلب به حدس های تحصیل کرده متکی است.

چگونه هوش مصنوعی بازی را تغییر می دهد

بیشترین قدرت هوش مصنوعی در توانایی آن در پردازش سریع داده ها به سرعت و شناسایی الگویی که ممکن است برای چشم انسان نامرئی باشد ، نهفته است. در باستان شناسی ، این توانایی از چند طریق قدرتمند در حال استفاده است:

1. تشخیص و نقشه برداری سایت از طریق تصاویر ماهواره ای

یکی از مهمترین کاربردهای هوش مصنوعی در باستان شناسی ، تشخیص سایت از طریق داده های ماهواره ای است. محققان با استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشین که در سایت های باستان شناسی شناخته شده آموزش دیده اند ، می توانند تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا را تجزیه و تحلیل کنند تا پیش بینی کنند که ویرانه های کشف نشده ممکن است نهفته باشد.

به عنوان مثال ، از ابزارهای هوش مصنوعی برای اسکن مناطقی در خاورمیانه و شمال آفریقا استفاده شده است ، و هزاران مکان از کاوش های جدید بالقوه ، برخی در زیر محیط های شهری یا پوشش گیاهی متراکم را نشان می دهد. این الگوریتم ها توپوگرافی ، تغییر رنگ خاک ، الگوهای پوشش گیاهی و حتی اثرات میکرو سایه زنی را برای برجسته کردن مناطق مورد علاقه در نظر می گیرند.

2. بازسازی سه بعدی آثار باستانی و سایت ها

تصور کنید که یک مجسمه تکه تکه یا یک نقاشی دیواری ناقص را کشف کنید. به طور سنتی ، بازسازی چنین آثار باستانی ماه ها کار دستی را شامل می شود. امروز ، ابزارهای مدل سازی سه بعدی مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند داده های جزئی را بگیرند و اجزای گمشده را با دقت چشمگیر پیش بینی کنند.

شبکه های عصبی ، نوعی هوش مصنوعی ، در پایگاه داده های هزاران مصنوعات مشابه آموزش داده می شوند. آنها اشکال ، سبک ها و الگوهای مشترک را یاد می گیرند و آنها را قادر می سازد تا با قابلیت اطمینان بالا “جای خالی” را پر کنند. این به موزه ها و محققان کمک می کند تا آثار باستانی را همانطور که در ابتدا ظاهر شده اند تجسم کنند و هم تحقیقات و هم در تعامل عمومی را تقویت کنند.

3 طبقه بندی مصنوعی خودکار

هوش مصنوعی همچنین نقش مهمی در شناسایی و طبقه بندی آثار باستانی دارد. ابزارهایی مانند الگوریتم های تشخیص تصویر می توانند عکس های سفال ، ابزارها یا استخوان ها را تجزیه و تحلیل کرده و سن ، منشأ و عملکرد آنها را تعیین کنند. این سرعت روند فهرست بندی را به طرز چشمگیری سرعت می بخشد و بار تیم های ناچیز موزه و تحقیقاتی را کاهش می دهد.

به عنوان مثال ، سیستم های هوش مصنوعی که بر روی سفال های رومی و یونانی آموزش دیده اند می توانند سبک ها ، شکل ها و حتی امضاهای هنرمند را شناسایی کنند که تقریباً غیرممکن است که یک غیر متخصص باشد.

4. رمزگشایی زبانهای باستانی

زبان همیشه کلید باز کردن تمدن های باستانی بوده است. با این حال ، بسیاری از متون کشف شده در سایت های باستان شناسی به زبان های گمشده یا ضعیف درک شده اند. رمزگشایی آنها به طور سنتی ده ها سال بورس تحصیلی را لازم دارد.

اکنون از هوش مصنوعی برای شکستن این کدهای زبانی استفاده می شود. مدل های یادگیری عمیق می توانند الگوهای شخصیت را تجزیه و تحلیل کرده و آنها را با زبانهای شناخته شده مقایسه کنند. این تکنیک اخیراً برای خطی B ، یک اسکریپت یونانی اولیه استفاده شده است و به محققان کمک می کند تا بین نمادها و آوایی سریعتر از گذشته ارتباط برقرار کنند.

5. مدل سازی پیش بینی و حفظ فرهنگی

هوش مصنوعی همچنین در پیش بینی اکتشافات آینده کمک می کند. با مطالعه مکان ها و زمینه های سایت های باستان شناسی موجود ، مدل های هوش مصنوعی می توانند در جایی که سایت های مشابه یافت می شوند پیش بینی کنند. این نه تنها حفاری ها را راهنمایی می کند بلکه به دولت ها و آژانس های حفظ کمک می کند تا از مناطق از توسعه شهری یا تخریب طبیعی محافظت کنند.

علاوه بر این ، هوش مصنوعی در حفظ دیجیتال مؤثر است. نقاشی های دیواری باستانی ، کتیبه ها و یادگارهایی که برای جابجایی بسیار شکننده هستند ، می توانند با استفاده از تصویربرداری پیشرفته AI- به صورت دیجیتالی بایگانی و بازسازی شوند. این دوقلوهای دیجیتال می توانند مورد مطالعه ، به اشتراک گذاشته و حتی سه بعدی برای نمایش یا آموزش قرار گیرند.

برنامه های کاربردی در دنیای واقعی و مطالعات موردی

حفظ میراث با قدرت AI Google

Google Arts & Culture با محققان و موزه ها همکاری کرد تا اسکن سه بعدی با وضوح بالا از سایت های میراث در معرض خطر ایجاد کند. آنها با استفاده از هوش مصنوعی ، مکانهایی مانند شهر باستانی پترا در اردن و غارهای آژانتا بودایی در هند را نقشه برداری کردند. این تلاشها اطمینان می دهد که حتی اگر اصالت ها به زمان ، جنگ یا تغییر آب و هوا از بین بروند ، تاریخ آنها برای همیشه حفظ می شود.

پروژه Pompeii

در ایتالیا ، محققان از AI و هواپیماهای بدون سرنشین برای بررسی ویرانه های Pompeii استفاده کردند. الگوریتم های هوش مصنوعی هزاران تصویر را برای تهیه یک نقشه جامع سه بعدی به هم ریختند و به باستان شناسان کمک کردند تا طرح و زندگی روزمره را با دقت بیشتری درک کنند.

AI و تمدن مایا

در گواتمالا ، لیدار (تشخیص نور و اعم از نور) همراه با هوش مصنوعی بیش از 60،000 ساختار مایا پنهان شده در زیر جنگلهای بارانی را کشف کرد. این کشف درک ما از مقیاس و پیشرفت تمدن مایا را تغییر داد.

مزایای هوش مصنوعی در باستان شناسی

سرعت: هوش مصنوعی داده ها را سریعتر از هر تیم انسانی پردازش می کند و زمان بین کشف و بینش را به طرز چشمگیری کوتاه می کند.

• دقت: خطای انسانی و تعصب را کاهش می دهد و تجزیه و تحلیل عینی تر را ارائه می دهد.

• حفظ: هوش مصنوعی به ایجاد سوابق دیجیتالی با دوام از سایت های آسیب پذیر کمک می کند.

• قابلیت دسترسی: ابزارهای هوش مصنوعی ، باستان شناسی را برای محققان در سراسر جهان ، حتی آنهایی که دور از مکان های حفاری هستند ، در دسترس قرار می دهد.

محدودیت ها و نگرانی های اخلاقی

در حالی که پتانسیل بسیار زیاد است ، ادغام هوش مصنوعی در باستان شناسی نیز چالش هایی را ارائه می دهد:

• وابستگی به داده ها: هوش مصنوعی فقط به اندازه داده هایی که از آن یاد می گیرند خوب است. داده های ضعیف یا مغرضانه می توانند منجر به نتیجه گیری نادرست شوند.

• جابجایی شغلی: برخی از این که افزایش اتوماسیون ممکن است نیاز به نقش های سنتی کار میدانی را کاهش دهد.

• مالکیت و رضایت: تولید مثل های دیجیتال سؤالاتی در مورد مالکیت فرهنگی ایجاد می کنند ، به ویژه هنگامی که از هوش مصنوعی برای “بازآفرینی” آثار باستانی از جوامع استعمار یا بومی استفاده می شود.

• اعتماد به نفس بیش از حد: ایمان کور به پیش بینی های هوش مصنوعی می تواند محققان را به سمت نادیده گرفتن شهود ارزشمند و تخصص انسانی سوق دهد.

عنصر انسانی هنوز مهم است

با وجود قابلیت های چشمگیر هوش مصنوعی ، مهم است که به یاد داشته باشید که باستان شناسی یک علم محور انسان است. هوش مصنوعی ابزاری است – بسیار قدرتمند – اما باید همزمان با بینش انسان ، حساسیت فرهنگی و مسئولیت اخلاقی کار کند.

هیجان در همکاری بین کنجکاوی انسان و هوش دستگاه است. AI جایگزین باستان شناس نمی شود. این امر به آنها این امکان را می دهد که بیشتر ، سریعتر و عمیق تر از گذشته به تاریخ بروند.

آینده: یک رویکرد یکپارچه

همانطور که به آینده می رویم ، انتظار داریم شاهد همگرایی هوش مصنوعی ، روباتیک ، سنجش از دور و حتی واقعیت افزوده در اکتشافات باستان شناسی باشیم. دانش آموزان یاد می گیرند که در کنار سنگرهای حفر کد کنند. موزه ها از هوش مصنوعی برای تجربیات همهجانبه استفاده می کنند. و تمدنهای طولانی گمشده ممکن است سرانجام با ما صحبت کنند-نه تنها از طریق تکه های شکسته ، بلکه از طریق تفسیرهای هوشمند و دیجیتالی از گذشته خود.

سؤالات متداول:

Q1: آیا هوش مصنوعی می تواند جایگزین باستان شناسان انسانی شود؟
خیر ، AI با تقویت تجزیه و تحلیل و پیش بینی داده ها ، کار باستان شناسی را تکمیل می کند. تخصص انسان هنوز برای تفسیر و زمینه ضروری است.

Q2: آیا AI در کاوش های میدانی به طور مستقیم استفاده می شود؟
بله ، از هواپیماهای بدون سرنشین و روبات های AI با هدایت AI برای اسکن ، نقشه و گاهی کمک به خاکبرداری استفاده می شود ، اگرچه اتوماسیون کامل نادر است.

Q3: پیش بینی های AI در باستان شناسی چقدر دقیق است؟
هنگامی که بر روی داده های با کیفیت بالا آموزش دیده است ، مدل های هوش مصنوعی می توانند بسیار دقیق باشند ، به خصوص در طبقه بندی شناسایی سایت و طبقه بندی مصنوعات.

Q4: آیا بازسازی های تولید شده توسط AI از نظر تاریخی قابل اعتماد هستند؟
آنها بر اساس الگوهای داده های شناخته شده بنا شده اند ، بنابراین تخمین های آموزش دیده هستند. بررسی انسانی برای اعتبارسنجی محتوای تولید شده AI ضروری است.

Q5: آینده هوش مصنوعی در باستان شناسی چیست؟
از ادغام عمیق تر هوش مصنوعی با فناوری هایی مانند AR ، VR و روباتیک انتظار دارید تا اکتشاف همهجانبه تر و داده محور تاریخ بشر را ایجاد کنند.

برچسب ها: