Bridging the Gap: UI Dynamic JSON از Flutter تا Android Compose – یک داستان از چالش های نقشه برداری
سلام توسعه دهندگان دیگر!
چند وقت پیش ، من به بررسی دنیای جذاب ساختمان رابط های کاربر پویا در Flutter با استفاده از طرح های JSON پرداختم. می توانید مقاله را در اینجا بررسی کنید: ایجاد یک UI پویا در Flutter با استفاده از طرح JSON و می توانید Repo را در اینجا بررسی کنید: JSON UI
با الهام از انعطاف پذیری این رویکرد ارائه شده در Flutter ، من اخیراً سفر خود را آغاز کردم تا یک تجربه پویا UI مشابه را با استفاده از Kotlin و Jetpack Compose تجربه کنم. در حالی که آهنگسازی یک روش قدرتمند و اعلامی برای ساخت UIS ارائه می دهد ، من به سرعت فهمیدم که مسیر آینه سازی رویکرد JSON محور مستقیم نیست ، به خصوص وقتی که نقشه برداری از ساختار JSON را بدست آورد.
مزیت Flutter: دست زدن به JSON بدون درز
در Flutter ، کار با JSON و ارائه پویا اجزای UI بر اساس آن احساس نسبتاً ساده ای داشت. ماهیت پویا فلوتر و سهولت تجزیه و تفسیر JSON به عنوان نقشه ها امکان ترجمه روانتر از طرح های JSON به عناصر UI را فراهم می کند.
Compose Conundrum: موانع نقشه برداری
با این حال ، هنگام مقابله با همان مفهوم در کوتلین و آهنگسازی ، با یک مانع قابل توجه روبرو شدم: نیاز به سریال سازی صریح و نقشه برداری. بر خلاف تفسیر پویا فلوتر ، آهنگسازی ، با استفاده از تایپ کردن قوی کوتلین ، به یک رویکرد ساختاری تر نیاز دارد.
چالش اصلی با استفاده مستقیم از JSON تجزیه شده (به طور معمول a Map یا JsonObject) برای هدایت توابع ترکیب. هر بار که برای پیکربندی یک عنصر UI به داده های JSON نیاز داشتم ، خودم را پیدا کردم که نیاز دارم:
- بخش مربوط به JSON را در یک کلاس داده خاص قرار دهید. این شامل تعریف کلاسهای داده کوتلین بود که ساختار مورد انتظار آن بخش از JSON را نشان می داد.
- یک تابع نقشه برداری ایجاد کنید تا کلاس داده های deserialized به آرگومان های مورد نیاز توابع ترکیب من تبدیل شود.
این فرایند تکراری احساس می کرد و لایه ای از دیگ بخار را اضافه می کرد که در اجرای فلوتر به اندازه برجسته نبود. فقدان تفسیر مستقیم و پویا به این معنی بود که حتی برای تغییرات جزئی در ساختار JSON ، من اغلب مجبور شدم کلاس های داده و منطق نقشه برداری را دوباره بررسی کنم.
Mapper: یک واسطه لازم
“Mapper” به یک قطعه اصلی اجرای آهنگسازی من تبدیل شد. این مسئول در گرفتن ساختار عمومی JSON و تبدیل آن به داده های خاص مورد نیاز هر ترکیب بود. در حالی که این رویکرد ایمنی نوع را تضمین می کند و از ویژگی های کوتلین استفاده می کند ، سطح غیرمستقیم را معرفی می کند که تفاوت قابل توجهی با استفاده مستقیم JSON در فلوتر دارد.
بازتاب ها و مراحل بعدی
این تجربه ، پارادایم های مختلف را در بازی بین ارائه پویا فلوتر و ساخت و ساز از نوع امنیت و سازگار با UI نشان می دهد. در حالی که آهنگسازی از طریق ماهیت ساختاری خود قدرت و قابلیت حفظ عظیمی را ارائه می دهد ، دستیابی به یک UI واقعاً پویا که مستقیماً توسط JSON دلخواه هدایت می شود ، نیاز به نقشه برداری صریح تر و مراحل سریال سازی دارد.
من مشتاق شنیدن از جامعه آهنگساز هستم:
- آیا هنگام تلاش برای اجرای UI های پویا بر اساس منابع داده خارجی در آهنگسازی با چالش های مشابه روبرو شده اید؟
- آیا الگوی یا کتابخانه ای در اکوسیستم Kotlin/آهنگسازی وجود دارد که می تواند به ساده سازی این فرایند نقشه برداری JSON کمک کند؟
- نظر شما در مورد تجارت بین انعطاف پذیری پویا رویکرد فلوتر و نوع ایمنی آهنگسازی چیست؟
من در یک پست پیگیری عمیق تر به جزئیات اجرای خاص و به اشتراک گذاری قطعه کد می پردازم. برای اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید!
