راهنمای استانداردهای کدنویسی برای بهبود کیفیت کد

تصویر جلد توسط Freepik
معرفی
نوشتن کد آسان است اما نوشتن کد خوانا دشوار است. هنگامی که به عنوان تنها توسعه دهنده کار می کنید، ممکن است بسیاری از استانداردهای کدنویسی را از دست بدهید زیرا تنها شما هستید که روی آنها کار می کنید. این سناریویی است که هر توسعه دهنده ای شروع به نوشتن کد می کند. اما وقتی وارد سازمانی میشوید که باید در تیم کدنویسی کنید، ممکن است مثل همیشه کدنویسی کنید. این عمل در هر دو سناریو خوب نیست.
استانداردهای کدنویسی وجود دارد که می توانید برای افزایش کیفیت کد خود از آنها پیروی کنید. استانداردهای کدنویسی مجموعه ای از دستورالعمل ها و قراردادهایی هستند که توسعه دهندگان هنگام نوشتن کد از آنها پیروی می کنند. این استانداردها تضمین میکنند که کد خوانا، قابل نگهداری و سازگار در یک پروژه یا سازمان است. این نه تنها عملکرد کد را بالا می برد، بلکه آن را برای سایر توسعه دهندگان تیم خواناتر می کند. این لیست از دیدگاه یک توسعه دهنده وب است. نمونه هایی را خواهید یافت که بیشتر برای یک توسعه دهنده وب مناسب هستند.
بنابراین، امروز ما قصد داریم برخی از استانداردهای کدنویسی را که باید در برنامه نویسی خود ادغام کنید، بررسی کنیم. بیا شروع کنیم.
تورفتگی و قالب بندی
اطمینان حاصل کنید که کد شما نه تنها کار می کند بلکه قابل خواندن است. کد قابل خواندن به توسعه دهندگان دیگر اجازه می دهد تا به راحتی روی پروژه کار کنند. روش های مختلفی وجود دارد که می توانید از آنها برای خوانایی کد خود استفاده کنید. در این فهرست به چند مورد از آنها خواهیم پرداخت. برای این قسمت باید کدها را به خوبی تورفتگی و قالب بندی کنیم.
کدهایی که به خوبی فرمت شده اند نیازی به توجه زیادی ندارند. همانطور که توسعه دهندگان با چنین تورفتگی کار کرده اند. این باعث می شود توسعه دهندگان کد را راحت تر بخوانند. می توانید از ابزارهایی مانند Prettier استفاده کنید تا کدها را مطابق با زبان برنامه نویسی به خوبی قالب بندی کنید.
کنوانسیون نامگذاری
یکی از کارهای چالش برانگیز نامگذاری متغیرها و توابع است. قراردادهای نامگذاری مختلفی وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید. در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم.
- Camel Case: در شتر حرف اول شناسه کوچک و حرف اول هر کلمه الحاقی بعدی بزرگ می شود.
متغیرها و تابع | کلاس |
---|---|
myVariable | کلاس من |
- Snake Case: Snake case از زیرخط (_) برای جدا کردن کلمات استفاده می کند.
متغیرها و تابع | کلاس |
---|---|
my_variable | کلاس من |
- حروف بزرگ: در برخی موارد، شناسه ها کاملاً با حروف بزرگ نوشته می شوند.
متغیرها و تابع | کلاس |
---|---|
MY_VARIABLE | کلاس من |
قراردادهای نامگذاری دیگری نیز وجود دارد. من همه آنها را مرور نمی کنم و همچنین کدام بهتر است. فقط از یک قرارداد نامگذاری استفاده کنید و به آن پایبند باشید.
نظرات و مستندات
اظهار نظر در مورد کد خود راه دیگری برای خوانایی کد است. این می تواند از دیدگاه شما یا سایر توسعه دهندگان باشد. می توانید کاربردهای تابع، TODO، توضیح اشکال، مراحل الگوریتم و موارد دیگر را توضیح دهید.
در اینجا برخی از بهترین روش هایی که برای نوشتن نظرات استفاده می کنید آورده شده است:
- نظرات خود را طوری بنویسید که دیگران به راحتی می توانند آن را درک کنند. باید بتواند هدف، عملکرد یا هدف کد را توضیح دهد.
- نظرات را به این صورت قرار دهید که زمینه را فراهم می کند. شما باید اگر به موضوع خاصی اشاره می کنید، زمینه کافی برای درک نظر شما توسط دیگران فراهم کنید. شما باید قبل از کد یک نظر بنویسید. نظرات درون خطی باید برای نظرات کوچک استفاده شود.
- مطابق با زبان برنامه نویسی از یک سبک نظر دهی ثابت پیروی کنید. روشهای مختلفی برای نظر دادن وجود دارد، اما یکی را انتخاب کنید و برای خوانایی به آن پایبند باشید.
- با نظرات خود مختصر باشید. خواندن نظرات طولانی و بیش از حد توضیح داده شده ممکن است دشوار شود.
- برای هر خط نظر ننویسید. همانطور که کامنت های مهم را تحت الشعاع قرار می دهد و همچنین کد را پر از کامنت می کند.
- مراحل خود توضیحی و معمولاً چیزها باید از اظهار نظر معاف باشند.
ابزارهایی مانند Better Comments می توانند در نوشتن نظرات دقیق به شما کمک کنند. Mintlify می تواند به شما در ایجاد نظرات و مستندات پروژه خود کمک کند.
رسیدگی به خطا
خطاها و استثناها بخشی از کد هستند. با شناسایی، گرفتن و پاسخ مناسب به هر گونه خطا سر و کار دارد. این یک جنبه مهم در نوشتن کد قابل اعتماد است. رهنمودهایی برای مدیریت خطاها و استثناها به طور مداوم در سرتاسر پایگاه کد، حصول اطمینان از گزارش صحیح خطا، و ثبت گزارش.
اطمینان حاصل کنید که کد شما همیشه قادر به رسیدگی به خطاها است. به عنوان مثال، هنگام درخواست یک API. کد شما باید هر دو سناریو موفقیت و شکست را پوشش دهد. طبق پاسخ، یک گزارش برای توسعه دهندگان ایجاد کنید و کاربر را از درخواست ناموفق مطلع کنید. این یکی از راههایی است که کد شما را ضد خطا میکند.
نرم افزار تست
آزمایش برنامه شما یک مرحله مهم قبل از ارسال آن به تولید است. این به سادگی شامل فرآیند تأیید این است که برنامه همانطور که در نظر گرفته شده است رفتار می کند. همچنین شامل استفاده از برنامه برای پوشش تمام سناریوها می شود که کاربر می تواند با برنامه تعامل داشته باشد.
شما می توانید یک طرح آزمایشی ایجاد کنید که هدف، پوشش آزمون، تکنیک های آزمایش و جدول زمانی را مشخص می کند. این به مرتب کردن بیشتر موارد حتی قبل از شروع آزمایش کمک می کند.
چند روش خوب که می توانید در حین آزمایش از آنها استفاده کنید:
- موارد تست: میتوانید موارد آزمایشی مختلفی را برای سناریوهای خاص بنویسید تا جنبههای مختلف برنامه را آزمایش کنید.
- ردیابی اشکال: در طول آزمایش، پیگیری و مستندسازی هر گونه مشکل یا باگ شناسایی شده مهم است.
- پوشش تست های مختلف: شما باید بتوانید برنامه را با تکنیک های مختلف تست تست کنید تا مطمئن شوید که برنامه قابل اعتماد است.
- تست خودکار: تا جایی که ممکن است سعی کنید تست را با ابزارها خودکار کنید. مشکلات رایج را بررسی می کند و همچنین در زمان زیادی صرفه جویی می کند.
هنگام آزمایش برنامه می توانید از تکنیک های زیر استفاده کنید:
- تست واحد: با آزمایش واحدها یا اجزای برنامه به صورت مجزا سروکار دارد. این شامل آزمایش توابع، روشها یا کلاسها میشود تا اطمینان حاصل شود که مطابق با هدف کار میکنند.
- تست یکپارچه سازی: شامل تست تعامل بین اجزا یا ماژول های مختلف برنامه است.
- تست رگرسیون: تست رگرسیون پس از ایجاد تغییرات یا بهبود در نرم افزار انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که عملکرد موجود تحت تأثیر منفی قرار نگرفته است.
- تست امنیتی: همانطور که از نامش پیداست، با شناسایی آسیبپذیریها و نقاط ضعف در اپلیکیشن سروکار دارد.
امنیت
هنگام نوشتن کد، باید دستورالعمل های مربوط به امنیت و عملکرد را دنبال کنید. شما باید از آسیب پذیری های رایج اجتناب کنید و همچنین سعی کنید کد را برای عملکرد بهینه کنید. برخی از آسیب پذیری های امنیتی رایج می توانند عبارتند از:
- اعتبار سنجی ورودی: باید اعتبار سنجی ورودی قوی را اعمال کنید. از آسیب پذیری هایی مانند حملات تزریقی جلوگیری می کند.
- احراز هویت و مجوز: یک برنامه مدرن امروزی به هر دو ویژگی نیاز دارد. شما مکانیسم های قوی مانند استفاده از هش رمز عبور قوی، اجرای پیچیدگی رمز عبور و دسترسی مبتنی بر نقش را پیاده سازی می کنید.
- محافظت از داده ها: شما نباید هیچ داده ای را فاش کنید، خواه یک کلید API کاربر یا حساس باشد. شما باید بر حفاظت از داده های حساس از طریق تکنیک هایی مانند رمزگذاری، مدیریت کلید ایمن و شیوه های ذخیره سازی ایمن تأکید کنید.
نتیجه
پیاده سازی استانداردهای کدنویسی از این قبیل به شما در دستیابی به کیفیت کد کمک می کند. این همچنین یکپارچگی، خوانایی و قابلیت نگهداری پایگاه کد را تضمین می کند و همکاری و درک کدهای یکدیگر را برای توسعه دهندگان آسان تر می کند. این باعث می شود تا وقوع باگ ها و خطاها به حداقل برسد.
این باعث میشود که پایگاه کد قابل نگهداریتر باشد، زیرا پس از اتمام پروژه، کار کمتری انجام میشود. در غیر این صورت پس از تکمیل کد باید موارد زیادی را اضافه کنید. امیدوارم این مقاله به شما کمک کرده باشد که استانداردهای کدنویسی را بشناسید که بتوانید در کد خود پیاده سازی کنید. با تشکر از خواندن مقاله