پارادوکس داروین ممکن است مانند ربات Astro باشد که ما به آن احتیاج داریم

شما می دانید که چگونه همه عاشق Astro Bot بودند؟ چگونه به دلیل طراحی محیطی ، حس بازی و هوس و طراحی وجدان و خلاق آن مورد ستایش قرار گرفت؟ (استیسی هنلی ما مطمئناً در بررسی خود انجام داد.) به یاد داشته باشید که چگونه مردم (از جمله من) خاطرنشان کردند که این یک بازی مخصوصاً شاد بود که در برابر بدبینی بود که بیشتر رسانه ها را فرا گرفته است؟ به یاد داشته باشید که چگونه پس از بررسی های درخشان به اتفاق آرا ، بازی سال را به دست آورد؟ من هم

نگاه کنید ، مردم آرزو می کنند که Bot Astro. آنها بازی هایی را می خواهند که شادی را به بازی برگردانند ، که آنها را غافلگیر می کنند ، که با خلاقیت و زیبایی می درخشد. اگر شما یکی از این افراد هستید ، امیدوارم که شما جدیدترین حالت بازی پلی استیشن را تماشا کرده باشید ، زیرا ممکن است بالاخره جانشین داشته باشیم.

مربوط

فهرست مطالب

Toggle

بدترین سرعت اجرا آسترو ربات کریسمس را خراب کرد

من ممکن است اکنون 100 درصد Astro Bot هرگز نباشم.

پارادوکس داروین ممکن است تمام آنچه را که می خواهم در یک سیستم عامل داشته باشد

فهمیدم که وضعیت بازی بسیار ناامید کننده است ، اما وقتی تریلر پارادوکس داروین شروع به بازی کرد ، درست نشستم. ما یک اختاپوس کارتونی را می بینیم که از طریق غاری کاملاً خیره کننده که با زندگی ، مرجان ها و یک کشتی کشتی می رود ، شنا می کند. نور صخره ها را لکه دار می کند. سپس می بینیم که هشت پا مانند یک اسباب بازی فشرده و فشرده می شود ، زیرا یک آبشار در پس زمینه عجله می کند. سپس ، á la finding nemo ، هشت پا از دریا گرفته می شود ، به ظاهر توسط یک قایق.

آنچه در زیر می آید ، یک بستر نرم افزاری از طریق محیط های مختلف است و وسعت تعجب آور توانایی های اختاپال را نشان می دهد. Octopus جوهر را در میدان دید یک دوربین شلیک می کند ، خود را در برابر نشانه ای در کف یک انبار در فضای باز استتار می کند ، خود را با یک تیرکمان با تیرکمان پرتاب می کند ، بعد از جعبه روی یک کمربند نقاله که در هوا قرار دارد ، روی جعبه هاپ می شود. تحت یک سبد در حال حرکت در یک دفتر شلوغ.

هر محیطی به زیبایی روشن و بسته بندی شده با جزئیات و حرکتی است که باعث می شود احساس زنده بودن آنها شود. من از رنگ های نمایش داده شده ، عمق نفس گیر پس زمینه ها و کیفیت انیمیشن حیرت زده شدم – فک من افتاد وقتی دیدم که چگونه تیرهای نور از چشمان نگهبان روبات در کف می چرخیدند و همه چیز را در گرم و پراکنده حمام می کردند نور من سخت فشار می آورم که به یک پلتفرم پیمایشگر طرف دیگر فکر کنم که بسیار زیبا به نظر می رسد.

طبق یک پست وبلاگ PlayStation ، این بازی همچنین از Haptics of the DualSense Controller تا حد زیادی استفاده می کند ، که به من یادآوری می کند که چگونه Astro Bot همین کار را انجام داده است. با عکس های جوهر و حرکت لرزش می یابد ، و نشانه های صوتی را از طریق بلندگو کنترل کننده می شنوید تا شما را از تهدیدهای احتمالی هشدار دهد.

مربوط

پیاده روی نیمه شب اثبات این است که Claymation ترسناک ترین سبک انیمیشن از همه است

وضعیت بازی امروز یک نمایشگاه انیمیشن واضحی داشت.

Astro Bot ، SANS بازاریابی

اما پارادوکس داروین چیزی دارد که Astro Bot نمی کند ، و این یک داستان اساسی است. در جایی که برخی خاطرنشان کردند که Astro Bot به شدت به IP و مجوز مجوز برای تقویت خود با حس دلتنگی متکی است – بسیاری از آن IP مرده است و باعث می شود بازی کمی شبیه یک قبرستان باشد – پارادوکس داروین همه اینها را ندارد.

درعوض ، بیشتر شبیه به پلتفرمرهای پازل سنتی است که در آن سطح را طی می کنید تا به یک هدف نهایی برسید. مطمئناً ، ربات آسترو از نظر فنی یک نقشه دارد ، اما واقعاً این نکته نیست. من این را یک مزیت می دانم. من می توانم یک سیستم عامل را به شایستگی های خود دوست داشته باشم ، اما وقتی یک بازی حرفی برای گفتن دارد ، دوست دارم.

پارادوکس داروین به دلیل یک پارادوکس علمی واقعی نامگذاری شده است: صخره های مرجانی چگونه با مواد مغذی و تنوع و زندگی، در وسط دشتهای استارک کاملاً عاری از منابع وجود دارد؟ این بازی بسیار شبیه به آن صخره های مرجانی ، روشن و سرزنده در دریایی از بازی های تاریک و بدبینانه است. خیلی زود است که بگوییم اگر به اندازه Astro Bot عالی باشد ، اما خدای من ، من نمی توانم صبر کنم تا دریابم. من می خواهم بازی ها دوباره مرا خوشحال کنند.

ESRB

RP – امتیاز در انتظار

توسعه دهنده (ها)

استودیوی ZDT