تفاوت بین امضای دیجیتال در مقابل گواهی دیجیتال

مقایسه امضای دیجیتال و گواهی امضای دیجیتال

امضای دیجیتال در مقابل گواهی دیجیتال: تفاوت اصلی بین این شرایط این است که هدف اولی محافظت از فایل الکترونیکی از دستکاری است. اجرای دومی باعث افزایش اعتبار یک وب سایت می شود.

امضای دیجیتال یک سند الکترونیکی پیوست است که به عنوان یک شناسایی منحصر به فرد و محافظت در برابر تغییرات غیرمجاز عمل می کند. هدف آن کدگذاری فایل برای محافظت از محرمانه بودن و یکپارچگی آن است. در مقابل، گواهی دیجیتال هویت کاربر را در طول تراکنش مبتنی بر وب تأیید می کند. در برابر تبادل اطلاعات غیرمجاز کاربر به وب سایت محافظت می کند.

آیا این دو اصطلاح هنوز شما را گیج می کند؟ اگر اینطور است، توصیه می‌کنم کل مقاله را بخوانید زیرا به عمق زیادی در مورد امضای دیجیتال در مقابل گواهی‌های دیجیتال می‌پردازد.

امضای دیجیتال چیست؟

یک امضای دیجیتال به عنوان اثر انگشت الکترونیکی یا یک عنصر ضمیمه شده به یک سند دیجیتال عمل می کند و صحت و یکپارچگی آن را تضمین می کند.

امضای دیجیتال که اغلب به عنوان امضای الکترونیکی شناخته می شود، به سه نوع طبقه بندی می شود:

• امضاهای کلاس 1: ارتباط بین آدرس ایمیل و مالک آن را تأیید می کند و از صحت ایمیل اطمینان می دهد.
• امضای کلاس 2: هویت یک فرد را با مقایسه آن با یک پایگاه داده از پیش تأیید شده تأیید می کند.
• امضای کلاس 3: مرجع ثبت، اعتبار امضاکننده را در بسترهای خرید آنلاین و مناقصه الکترونیکی با تأیید اعتبار فردی که شخصاً درخواست می کند، اعطا می کند، بنابراین مشروعیت را تأیید می کند.
  توجه: کنترل کننده مقامات صدور گواهینامه، اطلاعیه ای را به مقامات صدور گواهینامه (CA) منتشر کرد و بیان کرد که آنها فقط از اول ژانویه 2021 کلاس 3 DSC را اعطا می کنند.

چگونه از صداقت و صحت پیام از طریق امضاهای دیجیتال اطمینان حاصل کنیم

• ایجاد خلاصه پیام: تابع هش برای پیام اعمال می شود و خلاصه پیام را ایجاد می کند. این خلاصه پیام یک اثر انگشت دیجیتال منحصر به فرد از پیام را نشان می دهد.
• رمزگذاری با کلید خصوصی: کلید خصوصی فرستنده خلاصه پیام را رمزگذاری می کند. این فرآیند رمزگذاری، امضای دیجیتال را تشکیل می‌دهد و خلاصه پیام را با کلید خصوصی فرستنده ترکیب می‌کند.
• ارسال پیام و امضای الکترونیکی: فرستنده فایل دیجیتال امضا شده را به گیرنده تحویل می دهد.
• رمزگشایی با استفاده از کلید عمومی فرستنده: گیرنده پس از دریافت پیام و امضای دیجیتال، امضای الکترونیکی را با استفاده از کلید عمومی فرستنده رمزگشایی می کند. این مرحله اصالت را تضمین می کند زیرا فقط فرستنده کلید خصوصی مربوطه را که برای رمزگذاری لازم است نگه می دارد.
• دریافت پیام اصلی: پس از رمزگشایی، گیرنده خلاصه پیام اصلی را دریافت می کند.
• ارزیابی کنید: گیرنده خلاصه پیام را از پیام دریافتی محاسبه می کند و آن را با خلاصه پیام رمزگشایی به دست آمده از امضای دیجیتال تطبیق می دهد. اگر هر دو هضم با هم مطابقت داشته باشند، یکپارچگی پیام را تضمین می کند و نشان می دهد که در طول انتقال تغییری نکرده است.

چه کسانی می توانند از امضای دیجیتال استفاده کنند؟

افراد و سازمان ها در صنایع و بخش های مختلف ممکن است از استفاده از امضای الکترونیکی بهره مند شوند، مانند:

• شرکت ها: شرکت‌هایی با اندازه‌های مختلف، مانند شرکت‌های مالی و سازمان‌های مراقبت‌های بهداشتی، ممکن است از آن برای امضای قراردادها، موافقت‌نامه‌ها و سایر اسناد قانونی به طور ایمن و مؤثر استفاده کنند.
• نمایندگی های رسمی: نهادهای دولتی اغلب به تأیید و تأیید اعتبار اسناد رسمی، فرم‌ها و ارسال‌های الکترونیکی نیاز دارند. این یکپارچگی و محرمانه بودن اطلاعات حساس را حفظ می کند و در عین حال ردیابی و پردازش اسناد الکترونیکی را آسان تر می کند.
• افراد: افرادی که اغلب تراکنش های الکترونیکی مانند بانکداری آنلاین انجام می دهند، می توانند از اجرای آن برای محافظت از داده های خود و ایجاد اعتماد در تعاملات آنلاین خود بهره مند شوند.

کجا از امضای دیجیتال استفاده کنیم؟

در مواردی که یکپارچگی داده ها، احراز هویت و عدم انکار ضروری است، باید از امضای الکترونیکی استفاده کنید. موارد زیر برخی از رایج ترین موارد استفاده هستند:

• امضای قرارداد: این امضاها راه امنی برای امضای قراردادها و رفع لزوم استفاده از اسناد فیزیکی و در عین حال تقویت همکاری از راه دور را فراهم می کند.
• اسناد حقوقی: متخصصان حقوقی از امضای الکترونیکی برای تأیید اسناد قانونی استفاده می کنند و از صحت و سلامت آنها در دادرسی های دادگاه اطمینان می دهند.
• خدمات دولت الکترونیک: سازمان‌های دولتی از آن استفاده می‌کنند تا شهروندان بتوانند فرم‌ها، درخواست‌ها و سایر اسناد رسمی را به صورت الکترونیکی امضا و ارسال کنند.

• معاملات مالی: این امر در ایمن سازی تراکنش های مالی آنلاین، از جمله بانکداری آنلاین، پردازش پرداخت و نقل و انتقالات الکترونیکی وجه حیاتی است.
  جدا از همه اینها، می توانید از آنها برای امضای اسناد دیگری مانند:

• مناقصه الکترونیکی

• تشکیل پرونده الکترونیکی MCA

• تدارکات الکترونیکی

• ثبت نام LLP

• تشکیل پرونده الکترونیکی گمرک

• درخواست های وام

• تشکیل پرونده الکترونیکی مالیات بر درآمد

• ثبت کد IE

• ثبت اختراع و علامت تجاری الکترونیکی

• اسناد و قراردادهای بسته شدن املاک و مستغلات

• مدارک مربوط به استخدام های جدید مجازی و حضور در هواپیما و غیره.

امضای دیجیتال را از کجا بخریم؟

مقامات گواهی معتبر (CA) یا فروشندگان مجاز می توانند امضای دیجیتالی را ارائه دهند. این سازمان‌ها گواهی‌های دیجیتالی صادر می‌کنند که اطلاعات مورد نیاز برای تولید و تایید امضای دیجیتال را فراهم می‌کند. برخی از منابع محبوب برای خرید امضای الکترونیکی عبارتند از:

• فروشندگان تایید شده

• ارائه دهندگان آنلاین

• فروشندگان معتبر: فروشندگان معتبر که با مقامات گواهی معتبر همکاری می کنند، راه حل های امضای دیجیتال را متناسب با نیازهای تجاری خاص ارائه می دهند.

• ارائه دهندگان آنلاین: چندین ارائه دهنده آنلاین معتبر خدمات امضای الکترونیکی را ارائه می دهند که به کاربران امکان می دهد گواهی های دیجیتال را مستقیماً از طریق پلتفرم های خود دریافت و مدیریت کنند.

چگونه امضای دیجیتال تولید کنیم؟

چندین شرکت و فروشنده گزینه های مفیدی را برای تولید امضای دیجیتال ارائه می دهند. در اینجا برخی از فروشندگان برتر وجود دارد که مشتریان را قادر می‌سازد این موارد را به صورت رایگان تولید کنند:

• DocuSign
• Signeasy
• PandaDoc
• SignNow
• Adobe Acrobat Sign و غیره

ویژگی های امضای دیجیتال

• امنیت پیشرفته: از تکنیک های رمزنگاری برای ارائه امنیت قوی، جلوگیری از دسترسی یا تغییرات غیرمجاز به اسناد دیجیتال استفاده می کند.
• احراز هویت: هویت فرستنده را تأیید می کند و اطمینان می دهد که سند از منبع ادعا شده آمده است.
• یکپارچگی داده ها: این یکپارچگی مواد دیجیتال را تضمین می کند زیرا هرگونه تغییر در سند پس از امضا، امضا را نامعتبر می کند.
• عدم انکار: عدم انکار را فراهم می کند، به این معنی که امضاکننده نمی تواند امضای سند را انکار کند و یک دنباله قانونی از پاسخگویی ایجاد می کند.

مزایای امضای دیجیتال

• کارایی: فرآیندهای امضای اسناد را ساده می کند، نیاز به کاغذبازی فیزیکی را از بین می برد و امکان تراکنش های الکترونیکی سریع را فراهم می کند.
• صرفه جویی در هزینه: با حذف فرآیندهای مبتنی بر کاغذ و وظایف اداری مرتبط، هزینه های مربوط به چاپ، ذخیره سازی و حمل و نقل را کاهش می دهد.
• پذیرش جهانی: به رسمیت شناختن و پذیرش بین المللی آن، معاملات ایمن و الزام آور قانونی را در سراسر جهان ممکن می سازد.
• تکرار یا ویرایش سخت است: تکثیر یا ویرایش آن‌ها بدون شناسایی چالش برانگیز است، بنابراین جاعلان نمی‌توانند اسناد امضا شده دیجیتالی را دستکاری کنند.

معایب امضای دیجیتال

• پیچیدگی مدیریت کلید: کلیدهای رمزنگاری مناسب و مدیریت گواهی می تواند پیچیده باشد و به منابع و تخصص بیشتری نیاز داشته باشد.
• وابستگی به فناوری: متکی بر زیرساخت های تکنولوژیکی، از جمله پلتفرم های امن و مقامات گواهی دیجیتال قابل اعتماد است که می تواند در محیط های خاص چالش هایی ایجاد کند.
• مشکلات سازگاری نرم افزار: یکی از چالش هایی که با آن مواجه می شود، اطمینان از سازگاری نرم افزار مورد استفاده است. بسیار مهم است که اطمینان حاصل شود که نرم افزار از فناوری امضای دیجیتال در حال استفاده پشتیبانی می کند.
• چالش های قابلیت همکاری: استانداردسازی برای اطمینان از تعامل و سازگاری یکپارچه بین سیستم‌های مختلف، با توجه به در دسترس بودن روش‌ها و فناوری‌های مختلف برای پیاده‌سازی آنها، مورد نیاز است.
• پیامدهای هزینه: برای استفاده مؤثر از امضای دیجیتال، فرستنده‌ها و گیرندگان ممکن است نیاز به خرید گواهی‌های دیجیتال و نرم‌افزار تأیید داشته باشند که می‌تواند پرهزینه باشد.

گواهی دیجیتال چیست؟

گواهی دیجیتال سندی است که به صورت رمزنگاری آن را امضا می کند. این به عنوان یک گواهی الکترونیکی برای تأیید اعتبار و یکپارچگی داده های دیجیتال عمل می کند. شبکه‌های رایانه‌ای از آن برای ارائه کانال‌های ارتباطی امن و تأیید اعتبار طرف‌های شرکت‌کننده در معاملات آنلاین مانند مرورگرها و سرورها استفاده می‌کنند.

گواهی دیجیتال شامل اطلاعات مهمی در مورد نهادی است که آن را نمایندگی می کند، مانند شناسایی، کلید عمومی و امضای دیجیتال یک مرجع گواهی قابل اعتماد (CA). این اطلاعات با استفاده از رمزگذاری به صورت ایمن پیوند می‌شوند و تضمین می‌کنند که گواهی نمی‌تواند بدون کشف دستکاری یا جعل شود.

سیستم‌های PKI به شدت به گواهی‌های دیجیتال، اغلب گواهی‌های کلید عمومی، متکی هستند. هدف اساسی PKI ساده‌سازی توزیع، احراز هویت و لغو این گواهی‌ها است.

چه کسی به گواهی دیجیتال نیاز دارد؟

این نوع گواهی ها توسط:

• مرورگرهای وب و سرورهای وب: یک گواهی دیجیتال برای ایجاد ارتباطات ایمن بین مرورگرهای وب و سرورها ضروری است و تضمین می کند که آنچه منتقل می شود بدون تغییر و رمزگذاری شده باقی می ماند.
• سیستم های رمزگذاری کلید عمومی: اینها نقش اساسی در تبادل کلیدهای عمومی برای رمزگذاری داده های آسیب پذیر و اعتبارسنجی امضاهای دیجیتال دارند.
• خدمات آنلاین و بسترهای تجارت الکترونیک: وب‌سایت‌ها و پلت‌فرم‌های تجارت الکترونیک از این گواهی‌ها استفاده می‌کنند تا با تأیید اعتبار و مشروعیت محتوای خود، اعتماد کاربران خود را افزایش دهند.
• توسعه دهندگان و ناشران نرم افزار: توسعه‌دهندگان نرم‌افزار هنگام امضای کد نرم‌افزار، از جمله وصله‌ها و به‌روزرسانی‌ها، از صدای فعال استفاده می‌کنند تا صحت آن را تأیید کنند و از آن در برابر دستکاری یا تغییرات غیرمجاز محافظت کنند.
• سیستم های زیرساخت کلید عمومی (PKI): سازمان‌هایی که PKI خود را حفظ می‌کنند، ممکن است گواهی‌های کلید عمومی را به صورت داخلی صادر کنند، در شبکه خود اعتماد ایجاد کنند و ارتباط امن را تضمین کنند.
• سازندگان دستگاه های اینترنت اشیا: با گسترش اینترنت اشیا، سازمان ها از این گواهی ها برای ایمن سازی کانال های ارتباطی و محافظت از داده های حساس منتقل شده توسط دستگاه های اینترنت اشیا استفاده می کنند. این به کاهش نشت اطلاعات و جلوگیری از بحران های هک کمک می کند.
• سازمان های دولتی: سازمان‌های دولتی، مؤسسات مالی و سازمان‌های مراقبت‌های بهداشتی اغلب الزامات قانونی دارند که استفاده از گواهی‌های کلید عمومی را برای برقراری ارتباط امن الزامی می‌کند.

کجا می توان از گواهی های دیجیتال استفاده کرد؟

صنایع و بخش‌های مختلف از گواهی‌های دیجیتال (یا گواهی‌های SSL) برای اهداف انتقال رمزگذاری شده و شناسایی استفاده می‌کنند. بانکداری آنلاین، پلتفرم های تجارت الکترونیک، ارتباطات ایمیل ایمن، امضای اسناد، احراز هویت سرور، و اتصالات VPN نمونه های رایجی هستند که گواهی های دیجیتال کاربرد گسترده ای پیدا می کنند.

علاوه بر زمینه های ذکر شده، گواهی های دیجیتال در زمینه ها و زمینه های مختلف دیگر نیز کاربرد دارند، مانند:

• معاملات کارت بدهی و اعتباری: گواهی‌های دیجیتال تعبیه‌شده در تراشه، ارتباطات رمزگذاری شده و واقعی بین کارت‌ها، معامله‌گران و مؤسسات بانکی را فراهم می‌کنند و یکپارچگی تراکنش مالی را تضمین می‌کنند.
• سیستم های پرداخت آنلاین: کسب‌وکارهای پرداخت از این گواهی‌ها برای مجوز دادن به دستگاه‌های ATM و POS استفاده می‌کنند و از تراکنش‌های امن با یک سرور اداری اطمینان می‌دهند.
• احراز هویت وب سایت: این نقش مهمی در اعتبار سنجی دامنه وب سایت ایفا می کند و قابلیت اعتماد و اصالت آنها را به کاربران نشان می دهد.
• حفاظت در برابر سرقت خدمات پهنای باند: تولیدکنندگان قطعات کامپیوتری گواهی‌های کلید عمومی را در مودم‌های کابلی برای کاهش احتمال سرقت خدمات پهنای باند از طریق یک دستگاه تقلبی یا شبیه‌سازی در نظر می‌گیرند.

درباره از کجا می توان گواهی های دیجیتال را دریافت کرد؟ و امضای دیجیتال چه تفاوتی با گواهی دیجیتال دارد؟