مدیریت پیکربندی نرم افزار برای تیم های DevOps

این مقاله در ابتدا در وبلاگ شخصی من https://luigimorel.com ظاهر شد

مقدمه

در حین کار بر روی پروژه های نرم افزاری ، حفظ کنترل بر تنظیمات بسیار مهم است.

مدیریت پیکربندی نرم افزار (SCM) نقش مهمی در اطمینان از ساخت ، استقرار و نگهداری سیستم های نرم افزاری به طور مداوم و قابل اعتماد دارد.

برای مهندسان DevOps ، تسلط بر SCM برای تقویت همکاری ، کاهش خطاها و ساده سازی روند توسعه ضروری است.

به عنوان مثال ، یک برنامه وب را در نظر بگیرید که برای توسعه ، مرحله بندی و محیط تولید به اتصالات مختلف پایگاه داده نیاز دارد:

# Development environment
database:
  host: localhost
  port: 5432
  name: myapp_dev

# Staging environment
database:
  host: staging-db.example.com
  port: 5432
  name: myapp_staging

# Production environment
database:
  host: prod-db.example.com
  port: 5432
  name: myapp_prod

SCM به مدیریت این تنظیمات در محیط ها کمک می کند ، و اطمینان حاصل می کند که توسعه دهندگان از تنظیمات صحیح و جلوگیری از استقرار تصادفی پیکربندی های توسعه برای تولید استفاده می کنند. این مجموعه شامل مجموعه ای از شیوه ها و ابزارهایی است که به مدیریت تغییرات در سیستم های نرم افزاری ، از جمله کنترل نسخه ، ساخت اتوماسیون و فرآیندهای استقرار کمک می کند. با اجرای استراتژی های مؤثر SCM ، تیم های DevOps می توانند توانایی خود را در ارائه نرم افزار با کیفیت بالا با سرعت افزایش دهند.

اصول اصلی مدیریت پیکربندی نرم افزار

1. کنترل نسخه: سیستم های کنترل نسخه (VCS) ستون فقرات SCM هستند. آنها به تیم ها اجازه می دهند تا تغییراتی را در کد ، همکاری در توسعه و در صورت لزوم به نسخه های قبلی برگردانند. ابزارهای محبوب VCS شامل Git ، Socversion (SVN) و Mercurial است.
2. مدیریت تغییر: فرایندهای مدیریت تغییر مؤثر اطمینان حاصل می کنند که تمام تغییرات در تنظیمات نرم افزار قبل از اجرای ، مستند ، بررسی و تأیید شده است. این امر به جلوگیری از تغییرات غیرمجاز کمک می کند و خطر ورود خطاها را به سیستم کاهش می دهد.
3. ساخت اتوماسیون: خودکار سازی فرآیند ساخت برای اطمینان از ساخت و آزمایش مداوم نرم افزار بسیار مهم است. ابزارهای ادغام مداوم (CI) مانند جنکینز ، تراویس CI و Circleci تیم ها را قادر می سازد تا فرآیند ساخت را خودکار کنند ، تست ها را اجرا کنند و برنامه های کاربردی را یکپارچه مستقر کنند.
4. مدیریت محیط: مدیریت محیط های مختلف (توسعه ، آزمایش ، مرحله بندی ، تولید) برای اطمینان از این که نرم افزار به طور مداوم در تمام مراحل چرخه رشد توسعه رفتار می کند ، ضروری است. ابزارهایی مانند Docker و Kubernetes به ایجاد و مدیریت محیط های جدا شده برای آزمایش و استقرار کمک می کنند.
5. مدیریت آزادی: مدیریت انتشار شامل برنامه ریزی ، برنامه ریزی و کنترل ساخت و استقرار نسخه های نرم افزاری است. این شامل مدیریت وابستگی ها ، هماهنگی با ذینفعان و اطمینان از ارائه نسخه ها به موقع و رعایت استانداردهای کیفیت است.
6. مستند سازی: مستندات جامع برای SCM مؤثر بسیار مهم است. این یک سابقه واضح از تنظیمات ، تغییرات و فرایندها را فراهم می کند و درک و مدیریت سیستم های نرم افزاری را برای تیم ها آسان تر می کند. مستندات باید به روز باشد و به راحتی در دسترس همه اعضای تیم باشد.
7. نظارت و حسابرسی: نظارت مداوم بر تنظیمات نرم افزار به شناسایی مسائل در مراحل اولیه توسعه کمک می کند. ابزارهای حسابرسی می توانند تغییرات را ردیابی کنند ، انطباق با استانداردها را ارزیابی کنند و بینشی در مورد سلامت کلی سیستم نرم افزاری ارائه دهند.
8. همکاری: SCM یک تلاش مشترک است که شامل توسعه دهندگان ، آزمایش کنندگان ، تیم های عملیاتی و سایر ذینفعان است. تشویق ارتباطات باز و همکاری بین اعضای تیم برای شیوه های موفق SCM ضروری است.

ابزارهایی برای مدیریت پیکربندی نرم افزار

1. گودال: یک سیستم کنترل نسخه توزیع شده که به تیم ها امکان می دهد تغییرات را ردیابی کنند ، در کد همکاری کنند و شاخه ها را به طور مؤثر مدیریت کنند.
2. جنکینز: یک سرور اتوماسیون منبع باز که می تواند ادغام مداوم و تحویل مداوم (CI/CD) را با خودکار سازی فرآیندهای ساخت ، آزمایش و استقرار امکان پذیر کند.
3. اسکله: سکویی که به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا برنامه ها را در ظروف ایجاد ، مستقر و اجرا کنند و از سازگاری در محیط های مختلف اطمینان حاصل کنند.
4. غیر قابل انکار: یک ابزار اتوماسیون منبع باز که مدیریت پیکربندی ، استقرار برنامه و اتوماسیون کار را ساده می کند.
5. عروسک: یک ابزار مدیریت پیکربندی که تأمین و مدیریت زیرساخت ها را خودکار می کند ، و اطمینان حاصل می کند که سیستم ها به طور مداوم پیکربندی می شوند.
6. سرآشپز: یک ابزار مدیریت پیکربندی که به صورت خودکار استقرار و مدیریت برنامه ها و زیرساخت ها را خودکار می کند و به تیم ها امکان می دهد تنظیمات را به عنوان کد تعریف کنند.
7. شکل: زیرساخت به عنوان ابزار کد (IAC) که تیم ها را قادر می سازد با استفاده از پرونده های پیکربندی اعلانی ، زیرساخت ها را تعریف و مدیریت کنند و تأمین و مدیریت منابع در ارائه دهندگان مختلف ابر را آسان تر می کند.
8. کربن: یک بستر ارکستراسیون کانتینر منبع باز که به صورت خودکار استقرار ، مقیاس گذاری و مدیریت برنامه های کانتینر شده را خودکار می کند و از سازگاری در محیط های مختلف اطمینان می دهد.
9. CI/CD/CD: یک ادغام مداوم داخلی و ابزار تحویل مداوم که به تیم ها امکان می دهد فرآیندهای ساخت ، آزمایش و استقرار را مستقیماً در بستر GITLAB خودکار کنند.
10. خطوط لوله Bitbucket: یک سرویس ادغام و استقرار مداوم که با Bitbucket یکپارچه شده است و به تیم ها امکان می دهد فرآیندهای ساخت و استقرار را با استفاده از پرونده های پیکربندی YAML خودکار کنند.
11. DevOps لاجورد: مجموعه ای از ابزارها و خدمات توسعه که کنترل نسخه ، CI/CD و قابلیت های مدیریت پروژه را ارائه می دهند ، تیم ها را قادر می سازد تا کل چرخه توسعه نرم افزار را مدیریت کنند.
12. Codepipeline AWS: یک سرویس تحویل مداوم کاملاً مدیریت شده که فرآیندهای ساخت ، آزمایش و استقرار را برای برنامه های میزبان در AWS خودکار می کند.
13. محافل: یک بستر ادغام مداوم و تحویل مداوم مبتنی بر ابر که فرآیندهای ساخت ، آزمایش و استقرار را خودکار می کند و به تیم ها امکان می دهد نرم افزار را سریعتر و با کیفیت بالاتر ارائه دهند.
14. تراویس سی: یک سرویس ادغام مداوم که به طور خودکار تغییر کد در مخازن GitHub را ایجاد و آزمایش می کند ، تیم ها را قادر می سازد تا در مراحل توسعه ، مسائل را بدست آورند.
15. سلنیوم: یک چارچوب آزمایش منبع باز که مرورگرهای وب را خودکار می کند و به تیم ها امکان می دهد آزمایش خودکار برنامه های وب را به عنوان بخشی از خط لوله CI/CD انجام دهند.

بهترین روشها برای مدیریت پیکربندی نرم افزار

1. یک استراتژی کنترل نسخه ایجاد کنید: یک استراتژی انشعاب روشن (به عنوان مثال ، جریان GIT ، توسعه مبتنی بر تنه) را تعریف کنید که متناسب با گردش کار تیم شما باشد و تضمین می کند که تغییرات به طور مؤثر مدیریت می شوند.
2. فرآیند ساخت و استقرار را خودکار کنید: از ابزارهای CI/CD برای خودکارسازی فرآیندهای ساخت ، آزمایش و استقرار ، کاهش خطاهای دستی و اطمینان از سازگاری در محیط استفاده کنید.
3. فرآیندهای مدیریت تغییر را پیاده سازی کنید: ایجاد یک فرایند مدیریت تغییر رسمی که شامل مستندات ، بررسی و تأیید تغییرات در تنظیمات نرم افزار است.
4. از زیرساخت ها به عنوان کد استفاده کنید (IAC): تنظیمات زیرساخت ها را با استفاده از کد تعریف کنید تا از قوام و تکرارپذیری در محیط های مختلف اطمینان حاصل شود. ابزارهایی مانند Terraform و Ansible می توانند به خودکار سازی تأمین زیرساخت ها کمک کنند.
5. تنظیمات نظارت و حسابرسی: به طور مداوم تنظیمات نرم افزار را برای تغییرات و رعایت استانداردها کنترل کنید. از ابزارهای حسابرسی برای ردیابی تغییرات و ارزیابی سلامت کلی سیستم استفاده کنید.
6. همکاری را تشویق کنید: با استفاده از ابزارهایی که باعث تسهیل ارتباطات و به اشتراک گذاری دانش می شود ، فرهنگ همکاری بین اعضای تیم را تقویت کنید. برای افزایش همکاری ، بررسی های منظم کد و برنامه نویسی جفت را تشویق کنید.
7. مستندات را به روز نگه دارید: مستندات جامع و به روز از تنظیمات نرم افزار ، فرآیندها و تغییرات را حفظ کنید. اطمینان حاصل کنید که مستندات به راحتی در دسترس همه اعضای تیم است.
8. آموزش و آموزش اعضای تیم: آموزش و منابع را برای اعضای تیم در مورد بهترین روشها ، ابزارها و فرایندها ارائه دهید. یادگیری و بهبود مداوم در تیم را تشویق کنید.
9. به طور مرتب فرآیندهای SCM را مرور و بهبود می بخشید: به طور مداوم فرآیندهای SCM را برای سازگاری با نیازها و فن آوری ها ارزیابی و بهبود بخشید. بازخورد اعضای تیم و ذینفعان را برای شناسایی مناطقی برای بهبود درخواست کنید.
10. SCM را با شیوه های DevOps ادغام کنید: اطمینان حاصل کنید که شیوه های SCM با سایر شیوه های DevOps مانند ادغام مداوم ، تحویل مداوم و نظارت ، برای ایجاد یک فرایند توسعه منسجم و کارآمد ادغام شده است.
11. از پرچم های ویژگی استفاده کنید: برای فعال کردن یا غیرفعال کردن ویژگی ها در تولید بدون استفاده از کد جدید ، پرچم های ویژگی را پیاده سازی کنید. این امر باعث می شود تا در صورت بروز مشکلات ، استقرار ایمن تر و بازگرداندن ساده تر تغییرات را انجام دهد.
12. تهیه نسخه پشتیبان منظم: به طور مرتب از تنظیمات ، مخازن کد و مستندات برای جلوگیری از از بین رفتن داده ها پشتیبان تهیه کرده و اطمینان حاصل کنید که می توانید از خرابی یا بلایای بهبود یافته باشید.
13. بهترین شیوه های امنیتی را پیاده سازی کنید: اطمینان حاصل کنید که فرآیندهای SCM به بهترین روشهای امنیتی ، از جمله کنترل دسترسی ، رمزگذاری و ارزیابی آسیب پذیری ، برای محافظت از داده ها و تنظیمات حساس رعایت می شوند.
14. خدمات ابری اهرم: از ابزارها و خدمات SCM مبتنی بر ابر برای تقویت همکاری ، مقیاس پذیری و دسترسی برای تیم های توزیع شده استفاده کنید.
15. نظارت بر عملکرد و قابلیت اطمینان: به طور مداوم عملکرد و قابلیت اطمینان تنظیمات نرم افزار را برای شناسایی و رسیدگی به مسائل پیشگیرانه کنترل کنید. از ابزارهای نظارت برای ردیابی معیارهای کلیدی و هشدار دادن به تیم در مورد مشکلات احتمالی استفاده کنید.

پایان

در پایان ، مدیریت پیکربندی نرم افزار (SCM) یک روش اساسی برای مهندسان DevOps است که از قوام ، قابلیت اطمینان و کیفیت سیستم های نرم افزاری اطمینان می دهد. با اجرای استراتژی های مؤثر SCM ، اعمال ابزارهای مناسب و پیروی از بهترین شیوه ها ، تیم های DevOps می توانند همکاری را تقویت کنند ، خطاها را کاهش داده و روند توسعه را ساده تر کنند. از آنجا که چشم انداز توسعه نرم افزار همچنان در حال تحول است ، تسلط بر SCM یک مهارت مهم برای متخصصان DevOps است که به دنبال ارائه نرم افزار با کیفیت بالا با سرعت هستند.

خلاصه

در این مقاله ، ما به بررسی جنبه های اساسی مدیریت پیکربندی نرم افزار (SCM) برای مهندسان DevOps پرداختیم. ما در مورد اصول اصلی SCM ، از جمله کنترل نسخه ، مدیریت تغییر ، ساخت اتوماسیون ، مدیریت محیط ، مدیریت انتشار ، اسناد ، نظارت و همکاری بحث کردیم. ما همچنین ابزارهای مختلفی را برجسته کردیم که می توانند در شیوه های مؤثر SCM مانند Git ، Jenkins ، Docker ، Ansible ، Puppet و Terraform کمک کنند. سرانجام ، ما بهترین شیوه ها را برای اجرای SCM در یک محیط DevOps برای تقویت همکاری و ساده سازی روند توسعه نرم افزار ارائه دادیم.

منابع اضافی