Summarize this content to 400 words in Persian Lang
خوراکی های کلیدی
به گفته طرفداران، نوشته Dragon Age: The Veilguard فاقد ظرافت است.
کاراکترها به گونه ای نوشته شده اند که شایان ستایش و غیر توهین آمیز باشند و در نتیجه می توانند رنده شوند.
مانند Emmrich، چند شخصیت وجود دارد که این کار در آنها کار می کند.
در مورد Dragon Age: The Veilguard چیزهای زیادی برای دوست داشتن وجود دارد. بازگشت طولانی‌مدت ما به تداس ما را دوباره با فرهنگ و دنیایی که در یک دهه و نیم گذشته به آن عشق می‌ورزید پیوند داد. گیم پلی بازی جذاب است و بازی Dragon Age به ندرت یک زمان خسته کننده است. همانطور که گفته شد، یکی از جنبه های بازی که از زمان انتشار آن به شدت مورد بررسی قرار گرفته، نگارش آن است.
نوشته The Veilguard به خاطر چیزهای زیادی مورد انتقاد قرار گرفته است، از جمله دست تکان دادن تنش های گذشته، حذف تعاملات ظریف، و نوشتن هر شخصیت به عنوان غیر توهین آمیز و از نظر اخلاقی درست. در همین راستا، موضوعی که اخیراً در Reddit از VisibleExcitement منتشر شد، انتقاد کرد که این نوشته چقدر «شایست‌انگیز» است و هر شخصیت را نرم‌تر می‌کند.
یک دسته شایان ستایش
این پست آغاز می‌شود: “منفرد باید شایان ستایش باشد، اسان باید شایان ستایش باشد، هاردینگ و بلارا باید شایان ستایش باشند، و اغلب تاش هم همینطور. علاوه بر این، هر کس دیگری که صحنه‌هایی را با آنها به اشتراک می‌گذارد اغلب با تداعی شایان ستایش می‌شود.” . “به نظر من، به نوعی اجباری به نظر می رسد و اغلب اوقات بیهوده و کمی جوان به نظر می رسد. اشتباه نکنید، همه چیز مجاز است شایان ستایش باشد، اما به نظر می رسد که بخش بزرگی از نوشته های این بازی ژامبون است. – با مشت آن را بدون هیچ ظرافت و ظرافتی “چیز” خود می سازد.”
این یک نکته نسبتا برجسته است، Dragon Age: The Veilguard با ظرافت در ذهن نوشته نشده است. موضوع “خانواده پیدا شده” در روابط Veilguard همنام چیزی است که شما بارها و بارها با آن سرکوب می شوید، زیرا هر شخصیت با یکدیگر رفتار می کند که انگار همه یک کتاب در مورد چگونگی دوست یابی می خوانند. جنبه «شایست‌انگیز» پوستر اصلی در بازی بسیار قابل مشاهده است، زیرا به نظر می‌رسد BioWare می‌خواهد بازیکن دل خود را نسبت به این شخصیت‌ها نرم کند و در نتیجه روک اجازه ندارد بد رفتار کند.
مفسران به Emmrich به عنوان شخصیتی اشاره کرده اند که طبیعت شایان ستایش او به طور طبیعی در سایر ویژگی های شخصیتی او جریان دارد و به او یک ویژگی دوست داشتنی می دهد که اجباری نیست. در مورد شخصیت‌های دیگر، مانند بلارا، ماهیت «عجیب» او آنقدر آشکار می‌شود که به جای دوست‌داشتن، باعث آزار و اذیت می‌شود و شخصیت او به خاطر آن رنج میبرد.
Racoons می نویسد: “آنها جنبه تحت اللفظی Spite را مانند یک بچه کوچولوی بداخلاق بامزه و خواستار ساختند. از بین همه چیزهایی که بیش از حد Uwu شده در این بازی، این برای من گیج کننده ترین بود.” در واقع، با وجود اینکه یک قاتل جادوگر است که توسط یک موجود بدخواه تسخیر شده است، ویژگی اصلی شخصیت لوکانیس اعتیاد به قهوه است. این واقعیت که BioWare تصمیم گرفت توجه بیشتری را به آن جنبه از شخصیت خود جلب کند، نشان دهنده برخی از تصمیمات نویسندگی در The Veilguard است، جایی که موضوعات بالغ تر به نفع آنچه که مردم در دنیای واقعی ممکن است «مرتبط» بدانند کنار گذاشته می شوند.
Dragon Age: The Veilguard چهارمین بازی مورد انتظار از سری RPG فانتزی از BioWare است که قبلاً با نام Dragon Age: Dreadwolf شناخته می شد. دنباله مستقیم Inquisition است که بر لیریوم قرمز و سولاس، گرگ ترسناک فوق الذکر تمرکز دارد.
در مورد Dragon Age: The Veilguard چیزهای زیادی برای دوست داشتن وجود دارد. بازگشت طولانی‌مدت ما به تداس ما را دوباره با فرهنگ و دنیایی که در یک دهه و نیم گذشته به آن عشق می‌ورزید پیوند داد. گیم پلی بازی جذاب است و بازی Dragon Age به ندرت یک زمان خسته کننده است. همانطور که گفته شد، یکی از جنبه های بازی که از زمان انتشار آن به شدت مورد بررسی قرار گرفته، نگارش آن است.
نوشته The Veilguard به خاطر چیزهای زیادی مورد انتقاد قرار گرفته است، از جمله دست تکان دادن تنش های گذشته، حذف تعاملات ظریف، و نوشتن هر شخصیت به عنوان غیر توهین آمیز و از نظر اخلاقی درست. در همین راستا، موضوعی که اخیراً در Reddit از VisibleExcitement منتشر شد، انتقاد کرد که این نوشته چقدر «شایست‌انگیز» است و هر شخصیت را نرم‌تر می‌کند.
یک دسته شایان ستایش
این پست آغاز می‌شود: “منفرد باید شایان ستایش باشد، اسان باید شایان ستایش باشد، هاردینگ و بلارا باید شایان ستایش باشند، و اغلب تاش هم همینطور. علاوه بر این، هر کس دیگری که صحنه‌هایی را با آنها به اشتراک می‌گذارد اغلب با تداعی شایان ستایش می‌شود.” . “به نظر من، به نوعی اجباری به نظر می رسد و اغلب اوقات بیهوده و کمی جوان به نظر می رسد. اشتباه نکنید، همه چیز مجاز است شایان ستایش باشد، اما به نظر می رسد که بخش بزرگی از نوشته های این بازی ژامبون است. – با مشت آن را بدون هیچ ظرافت و ظرافتی “چیز” خود می سازد.”
این یک نکته نسبتا برجسته است، Dragon Age: The Veilguard با ظرافت در ذهن نوشته نشده است. موضوع “خانواده پیدا شده” در روابط Veilguard همنام چیزی است که شما بارها و بارها با آن سرکوب می شوید، زیرا هر شخصیت با یکدیگر رفتار می کند که انگار همه یک کتاب در مورد چگونگی دوست یابی می خوانند. جنبه «شایست‌انگیز» پوستر اصلی در بازی بسیار قابل مشاهده است، زیرا به نظر می‌رسد BioWare می‌خواهد بازیکن دل خود را نسبت به این شخصیت‌ها نرم کند و در نتیجه روک اجازه ندارد بد رفتار کند.
مفسران به Emmrich به عنوان شخصیتی اشاره کرده اند که طبیعت شایان ستایش او به طور طبیعی در سایر ویژگی های شخصیتی او جریان دارد و به او یک ویژگی دوست داشتنی می دهد که اجباری نیست. در مورد شخصیت‌های دیگر، مانند بلارا، ماهیت «عجیب» او آنقدر آشکار می‌شود که به جای دوست‌داشتن، باعث آزار و اذیت می‌شود و شخصیت او به خاطر آن رنج میبرد.
Racoons می نویسد: “آنها جنبه تحت اللفظی Spite را مانند یک بچه کوچولوی بداخلاق بامزه و خواستار ساختند. از بین همه چیزهایی که بیش از حد Uwu شده در این بازی، این برای من گیج کننده ترین بود.” در واقع، با وجود اینکه یک قاتل جادوگر است که توسط یک موجود بدخواه تسخیر شده است، ویژگی اصلی شخصیت لوکانیس اعتیاد به قهوه است. این واقعیت که BioWare تصمیم گرفت توجه بیشتری را به آن جنبه از شخصیت خود جلب کند، نشان دهنده برخی از تصمیمات نویسندگی در The Veilguard است، جایی که موضوعات بالغ تر به نفع آنچه که مردم در دنیای واقعی ممکن است «مرتبط» بدانند کنار گذاشته می شوند.
Dragon Age: The Veilguard چهارمین بازی مورد انتظار از سری RPG فانتزی از BioWare است که قبلاً با نام Dragon Age: Dreadwolf شناخته می شد. دنباله مستقیم Inquisition است که بر لیریوم قرمز و سولاس، گرگ ترسناک فوق الذکر تمرکز دارد.
