هشت سال پس از انتشار، بالاخره Persona 5 را دریافت کردم

Summarize this content to 400 words in Persian Lang
استعاره: بررسی‌های ReFantazio منتشر شده است، به این معنی که Atlus اکنون یک بار دیگر، پیشرو و مرکز دنیای بازی است. بازی این هفته راه اندازی خواهد شد و مانند بسیاری از همکارانم، من هم هیجان زده هستم و هم به نوعی می ترسم که به بازی RPG 80 ساعته بپرم. اما من در هفته‌های اخیر دیگر بازی Atlus را بازی می‌کردم که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و برای اولین بار، بالاخره شروع به درک آن کردم.

به‌عنوان فردی در این خط کار، اغلب نمی‌توانم بازی‌های مربوط به دهه 2010 را برای خودم توجیه کنم، زمانی که می‌توانم نسخه‌های اخیر را بازی کنم و در مورد آنها بنویسم، اما راه‌اندازی قریب‌الوقوع Metaphor باعث شد احساس کنم بالاخره زمان آن رسیده است که تلاش کنم تا سریالی که آن را به آنچه هست تبدیل کرد. من دوستانی دارم که طرفداران پر و پا قرص Persona هستند و از زمانی که دبیرستان بودم سعی می کردند من را متقاعد کنند که آن را بازی کنم، اما هرگز ننشستم تا آن را امتحان کنم تا اینکه Persona 5 Royal روی Xbox Game Pass قرار گرفت.

من فقط چند ساعت دوام آوردم تا اینکه به سراغ چیز دیگری رفتم. احساس می‌کردم کار زیاد است، و چیزی برای من جالب نبود. از آنجایی که مبارزه بسیار ساده شروع می شود، مبارزه با دشمنان سخت و بیهوده به نظر می رسید، و شخصیت ها و تنظیماتی که می توانستم با آن ها تعامل داشته باشم، از من دور بودند و برای جلب توجه من ناآشنا بودند.

وقتی امسال به توکیو گیم شو رفتم، این تغییر کرد. بعد از اولین روز نمایش، در یک میکسر، یکی از دوستان جدید Persona 5 را به اندازه کافی قانع کننده برای من قرار داد که قول دادم آن را شروع کنم – من قبلاً Persona 5 Royal را در جریان فروش اخیر Steam خریداری کرده بودم و آن را در Steam خود دانلود کرده بودم. به هر حال عرشه، پس من هم ممکن است. وقتی به خانه رسیدم، آن را بوت کردم. از آن زمان تقریباً هیچ چیز دیگری بازی نکردم.

خیلی سخت است که انگشتم را دقیقاً روی چیزی که این بار برای من کلیک کرده است بگذارم، اما فکر می کنم به این دلیل بود که وقتی برای اولین بار بازی را امتحان کردم، هرگز به توکیو نرفته بودم. شاید واقعاً به همین سادگی باشد. من سه بار در سال گذشته به توکیو رفته‌ام و اکنون احساس آشنایی بیشتری به توکیو دارم – می‌دانم چگونه در متروهای پیچیده آن حرکت کنم، خیابان‌ها و محله‌هایش چگونه به نظر می‌رسند، و به طور کلی، حال و هوای آن چگونه است. Persona 5 دیگر در به تصویر کشیدن توکیو احساس دوری و طاقت فرسایی نمی کند، زیرا من مکان هایی را که می رویم همانطور که خودم آنجا بوده ام تشخیص می دهم. این یک شهر انتزاعی نیست، بلکه یک شهر ملموس است که با خاطرات من مطابقت دارد.

مرتبط من از قبل می دانم که هرگز قرار نیست استعاره را تمام کنم: ReFantazio Persona 5 Royal قبلاً من را شکست داده است و RPG بعدی Atlus نیز آماده انجام همین کار است.
فکر می‌کنم ممکن است به این دلیل باشد که در سال گذشته بیشتر به بازی‌های نوبتی روی آورده‌ام. Baldur's Gate 3 القایی به مبارزات نوبتی بود که چشمانم را به پتانسیل این ژانر باز کرد، اما من همچنین عاشق سبک Like a Dragon: Infinite Wealth در سبک و جادوگران تاکتیکی عالی نقض شده ام. من کمی در برابر مبارزات Persona 5 مقاومت کردم، اما به آن نزدیک شده ام، و دادن زمان کافی به آن برای توسعه به سیستمی که تبدیل می شود، برای علاقه من به آن معجزه کرده است. دقیقاً مانند توکیو، مبارزات نوبتی اکنون برای شما آشنا به نظر می رسد.

من عمیقاً عاشق Persona 5 Royal شده‌ام، و این فقط به من کمک می‌کند که بیشتر پذیرای استعاره: ReFantazio باشم. متأسفانه، این عشق جدید به فرمت نمادین Atlus به این معنی است که من احتمالاً این بازی فوق العاده را برای شروع ماجراجویی فانتزی جدید استودیو کنار خواهم گذاشت و نمی دانم چه زمانی به Persona 5 Royal باز خواهم گشت. هر اتفاقی بیفتد، من نور را دیده ام و دیگر راه برگشتی نیست.

5.0/5 Persona 5 Royal Persona 5 Royal به RPG موفق Atlus چیزهای بیشتری اضافه می کند، از جمله یک ترم اضافی، یک قصر جدید و دو محرم جدید. دو پایان جدید به داستان Phantom Thieves اضافه می شود و شما می توانید در Thieves' Den بنشینید.

استعاره: بررسی‌های ReFantazio منتشر شده است، به این معنی که Atlus اکنون یک بار دیگر، پیشرو و مرکز دنیای بازی است. بازی این هفته راه اندازی خواهد شد و مانند بسیاری از همکارانم، من هم هیجان زده هستم و هم به نوعی می ترسم که به بازی RPG 80 ساعته بپرم. اما من در هفته‌های اخیر دیگر بازی Atlus را بازی می‌کردم که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و برای اولین بار، بالاخره شروع به درک آن کردم.

به‌عنوان فردی در این خط کار، اغلب نمی‌توانم بازی‌های مربوط به دهه 2010 را برای خودم توجیه کنم، زمانی که می‌توانم نسخه‌های اخیر را بازی کنم و در مورد آنها بنویسم، اما راه‌اندازی قریب‌الوقوع Metaphor باعث شد احساس کنم بالاخره زمان آن رسیده است که تلاش کنم تا سریالی که آن را به آنچه هست تبدیل کرد. من دوستانی دارم که طرفداران پر و پا قرص Persona هستند و از زمانی که دبیرستان بودم سعی می کردند من را متقاعد کنند که آن را بازی کنم، اما هرگز ننشستم تا آن را امتحان کنم تا اینکه Persona 5 Royal روی Xbox Game Pass قرار گرفت.

من فقط چند ساعت دوام آوردم تا اینکه به سراغ چیز دیگری رفتم. احساس می‌کردم کار زیاد است، و چیزی برای من جالب نبود. از آنجایی که مبارزه بسیار ساده شروع می شود، مبارزه با دشمنان سخت و بیهوده به نظر می رسید، و شخصیت ها و تنظیماتی که می توانستم با آن ها تعامل داشته باشم، از من دور بودند و برای جلب توجه من ناآشنا بودند.

وقتی امسال به توکیو گیم شو رفتم، این تغییر کرد. بعد از اولین روز نمایش، در یک میکسر، یکی از دوستان جدید Persona 5 را به اندازه کافی قانع کننده برای من قرار داد که قول دادم آن را شروع کنم – من قبلاً Persona 5 Royal را در جریان فروش اخیر Steam خریداری کرده بودم و آن را در Steam خود دانلود کرده بودم. به هر حال عرشه، پس من هم ممکن است. وقتی به خانه رسیدم، آن را بوت کردم. از آن زمان تقریباً هیچ چیز دیگری بازی نکردم.

خیلی سخت است که انگشتم را دقیقاً روی چیزی که این بار برای من کلیک کرده است بگذارم، اما فکر می کنم به این دلیل بود که وقتی برای اولین بار بازی را امتحان کردم، هرگز به توکیو نرفته بودم. شاید واقعاً به همین سادگی باشد. من سه بار در سال گذشته به توکیو رفته‌ام و اکنون احساس آشنایی بیشتری به توکیو دارم – می‌دانم چگونه در متروهای پیچیده آن حرکت کنم، خیابان‌ها و محله‌هایش چگونه به نظر می‌رسند، و به طور کلی، حال و هوای آن چگونه است. Persona 5 دیگر در به تصویر کشیدن توکیو احساس دوری و طاقت فرسایی نمی کند، زیرا من مکان هایی را که می رویم همانطور که خودم آنجا بوده ام تشخیص می دهم. این یک شهر انتزاعی نیست، بلکه یک شهر ملموس است که با خاطرات من مطابقت دارد.

مرتبط

فهرست مطالب

Toggle

من از قبل می دانم که هرگز قرار نیست استعاره را تمام کنم: ReFantazio

Persona 5 Royal قبلاً من را شکست داده است و RPG بعدی Atlus نیز آماده انجام همین کار است.

فکر می‌کنم ممکن است به این دلیل باشد که در سال گذشته بیشتر به بازی‌های نوبتی روی آورده‌ام. Baldur's Gate 3 القایی به مبارزات نوبتی بود که چشمانم را به پتانسیل این ژانر باز کرد، اما من همچنین عاشق سبک Like a Dragon: Infinite Wealth در سبک و جادوگران تاکتیکی عالی نقض شده ام. من کمی در برابر مبارزات Persona 5 مقاومت کردم، اما به آن نزدیک شده ام، و دادن زمان کافی به آن برای توسعه به سیستمی که تبدیل می شود، برای علاقه من به آن معجزه کرده است. دقیقاً مانند توکیو، مبارزات نوبتی اکنون برای شما آشنا به نظر می رسد.

من عمیقاً عاشق Persona 5 Royal شده‌ام، و این فقط به من کمک می‌کند که بیشتر پذیرای استعاره: ReFantazio باشم. متأسفانه، این عشق جدید به فرمت نمادین Atlus به این معنی است که من احتمالاً این بازی فوق العاده را برای شروع ماجراجویی فانتزی جدید استودیو کنار خواهم گذاشت و نمی دانم چه زمانی به Persona 5 Royal باز خواهم گشت. هر اتفاقی بیفتد، من نور را دیده ام و دیگر راه برگشتی نیست.

5.0/5

Persona 5 Royal

Persona 5 Royal به RPG موفق Atlus چیزهای بیشتری اضافه می کند، از جمله یک ترم اضافی، یک قصر جدید و دو محرم جدید. دو پایان جدید به داستان Phantom Thieves اضافه می شود و شما می توانید در Thieves' Den بنشینید.