وقتی در بهترین حالت خود قرار دارد، Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves فراموش می‌کند که در چه دهه‌ای است. همچنین – در بیشتر موارد – مملو از اهانتی است که ما از پرکننده‌های صندلی‌های اکشن/کمدی مدرن مانند Guardians of the Galaxy و The Suicide Squad انتظار داشتیم، اما بدون طنز دلخراش و خودارجاعی همه ما از آن می‌ترسیدیم. .
وقتی این تعادل را برقرار می کند، ما با Honor Among Thieves می خندیم، نه به آن. بهترین جوک های آن از احمقانه یک کمپین D&D سرچشمه می گیرد، بدون اینکه داستان را به حالت تعلیق درآورد تا به آنها بگوید. درعوض، ما در حال سواری هستیم که هولگا لا بارباره (میشل رودریگز) در نیمه راه می افتد، زیرا او افراد کوتاه قد را دوست دارد. یا با جادوگر سایمون (جاستیس اسمیت)، زمانی که به سختی می تواند طلسم کند، سعی می کند دزدی کند. این ساده اما درخشان است.
این بهترین راه برای توصیف Honor Among Thieves است: ساده اما درخشان. وقتی با محیطی سروکار داریم که اکثر مخاطبان با آن کاملاً ناآشنا هستند، کار کوچکی نیست.
حتی زمانی که دنیای عظیم Dungeons & Dragons’ Forgotten Realms را به روی تازه واردان باز می کند، ساده است. ما با ادگین بارد (ha) کریس پاین به عنوان یک زندانی آشنا می‌شویم که به هیئت آزادی مشروط می‌گوید که چگونه در نهایت به یک زندگی جنایتکارانه افتاد. البته، این فقط به منظور پرت کردن حواس آنها در حالی است که او و هولگا برای فرارشان برنامه ریزی می کنند، اما حواس مخاطب را نیز پرت می کند، زیرا آنها از تمام اتفاقات فانتزی که ما باید تا پایان فیلم بدانیم آگاه هستند. سپس، او و هولگا از پنجره بیرون می‌پرند و لذت واقعی شروع می‌شود، بدون اینکه ما حتی متوجه شویم که برای یک رونمایی از نمایشگاه مکث کرده است.
این حرکت همچنان ادامه می‌یابد که ما با بدی بزرگ آشنا می‌شویم، و سپس، البته، بقیه گروه قهرمانان ما که روز را نجات خواهند داد. مطمئناً فرمولی است، اما آنقدر جذاب است که نمی توانید خود را در کلیشه های آن گم نکنید.
با این حال، این یک کمدی با بودجه کلان است، بنابراین شکاف ها شروع به نشان دادن می کنند زیرا به نظر می رسد فیلم در جاهایی هویت خود را از دست می دهد. فرقی نمی‌کند این خانم بزرگ دوست دارد شوخی‌های پسرهای کوچکی را دوست داشته باشد که کمی بیش از حد طولانی دور و بر آن احساس بی‌رحمی کنند، یا اینکه کریس پاین اساساً به دوربین نگاه می‌کند تا هر وقت همه چیز بیش از حد احمقانه می‌شود، به سمت دوربین نگاه می‌کند تا ابرویی بالا بیاورد. Honor Among Thieves یک سهمیه جوک Whedonised دارد که برای توجیه وجودش باید برآورده شود.
حداقل این که Honor Among Thieves روی صورتش بیفتد هیچ فایده ای ندارد. مطمئناً تلو تلو می خورد، اما مانند یک رول آکروباتیک متوسط، به سمت یک پایان عالی حرکت می کند. این پایانی است که می‌بینید کیلومترها دورتر می‌آید، اما درست مانند یک جلسه D&D، شما برای سوار شدن اینجا هستید. برای جلوگیری از بدبینی بیش از حد کافی است.
Honor Among Thieves مطلقاً هیچ خطری نمی‌پذیرد، اما همچنان به جای گرفتن پول نقد IP، احساس اعتبار می‌کند. بدترین قسمت‌های آن مانند جوک‌های MCU به نظر می‌رسد، اما بسیار جدی‌تر از آن چیزی است که هر یک از ما انتظارش را داشتیم، و این باعث می‌شود که ارزش سواری آن را بیشتر کند.
بهترین چیزی که Honor Among Thieves برای آن انجام داده است این است که یک داستان فانتزی است که خجالت نمی کشد که یک داستان فانتزی باشد. همچنین این یک فیلم میان‌رده است که از میان‌رده بودن نمی‌ترسه، و اینکه فیلم‌هایی از این دست هنوز هم می‌توانند فرود را حفظ کنند، مایه آرامش است. اگر بلاک باستر غیر MCU واقعاً در حال بازگشت است، آنگاه Honor Among Thieves با افتخار به این روند ادامه می دهد، حتی اگر بتواند کمی اعتماد به نفس بیشتری نسبت به توانایی خود برای سرگرم کردن جمعیت داشته باشد.
