رویداد محور در مقابل گردش کار: مقایسه ای جامع برای توسعه دهندگان و معماران

با پیچیده تر شدن حجم کار ابری، توسعه دهندگان و معماران باید به دقت در نظر بگیرند که از کدام رویکرد ارکستراسیون در معماری AWS خود استفاده کنند.

دو رویکرد محبوب، معماری رویداد محور و گردش کار با استفاده از توابع مرحله ای AWS هستند. در این مقایسه جامع، نگاهی دقیق‌تر به هر دو رویکرد خواهیم داشت و مبادلات بین آنها را ارزیابی خواهیم کرد.
در پایان این مقاله، درک بهتری از اینکه کدام رویکرد متناسب با حجم کاری شما است خواهید داشت و می‌توانید معماری AWS خود را برای حداکثر کارایی و عملکرد بهینه کنید.

معماری رویداد محور (EDA) و گردش کار، مانند توابع مرحله ای AWS، دو رویکرد محبوب برای ساخت برنامه های کاربردی توزیع شده در فضای ابری هستند. در حالی که هر دو رویکرد شباهت‌هایی دارند، اما اساساً در طراحی و موارد استفاده متفاوت هستند.

بنابراین، معماری رویداد محور (EDA) چیست؟

معماری رویداد محور یک الگوی طراحی است که در آن سیستم به رویدادهایی که در داخل سیستم یا در محیط خارجی رخ می دهد واکنش نشان می دهد. رویدادها را می توان توسط تعاملات کاربر، حسگرها و سایر اجزای نرم افزاری ایجاد کرد. معماری‌های رویداد محور معمولاً در اینترنت اشیا، تجزیه و تحلیل بلادرنگ و میکروسرویس‌ها استفاده می‌شوند.

چرا به معماری رویداد محور نیاز داریم؟

معماری‌های رویداد محور مزایای متعددی نسبت به معماری‌های سنتی و یکپارچه دارند.

• بسیار مقیاس پذیر – آنها می توانند حجم زیادی از رویدادها را مدیریت کنند و بارهای کاری را در چندین سرویس توزیع کنند.
• بسیار انعطاف پذیر است – آنها می توانند خرابی ها را تحمل کنند و علیرغم خرابی های جزئی سیستم به کار خود ادامه دهند.
• به شدت جدا شده است – هر سرویس می تواند به طور مستقل و بدون اطلاع از سایر خدمات عمل کند.

چه زمانی از معماری رویداد محور استفاده کنیم؟

معماری‌های رویداد محور برای برنامه‌هایی مناسب هستند که به پردازش داده‌های بلادرنگ، توان عملیاتی بالا و مقیاس‌بندی پویا نیاز دارند.

آنها برای سناریوهایی که رویدادها توسط تعاملات کاربر، حسگرهای اینترنت اشیا و سایر منابعی که نیاز به پاسخ فوری دارند، به خوبی مناسب هستند.

EDA همچنین یک انتخاب عالی برای برنامه‌هایی است که نیاز به پردازش رویداد پیچیده، مانند تشخیص تقلب، تجزیه و تحلیل احساسات و نگهداری پیش‌بینی دارند.

قبل از این، عمیق‌تر می‌شویم – اجازه می‌دهد گردش‌های کاری را درک کنیم (عملکرد مرحله AWS)

AWS Step Functions چیست؟

AWS Step Functions یک سرویس گردش کار کاملاً مدیریت شده است که به شما امکان می دهد برنامه های توزیع شده را با استفاده از گردش کار بصری هماهنگ کنید. با توابع Step، می توانید گردش کاری ایجاد و اجرا کنید که با سرویس های AWS مانند Lambda، SNS و SQS ادغام می شود.

گردش کار با استفاده از زبان ایالات متحده آمازون مبتنی بر JSON تعریف می شود، که به شما امکان می دهد دنباله ای از مراحل را در گردش کار خود تعریف کنید.

چرا به توابع مرحله ای AWS نیاز داریم؟

AWS Step Functions مزایای متعددی را نسبت به موتورهای گردش کار سنتی ارائه می دهد.

• کاملا مدیریت شده – لازم نیست نگران مدیریت زیرساخت یا مقیاس‌بندی باشید.
• ویرایشگر بصری – طراحی و اشکال زدایی گردش کار خود را آسان می کند.
• ادغام یکپارچه با خدمات AWS – ساخت گردش‌های کاری پیچیده که چندین سرویس را در بر می‌گیرد، آسان می‌کند.

چه زمانی از توابع مرحله AWS استفاده کنیم؟

AWS Step Functions برای برنامه‌هایی که به گردش‌های کاری پیچیده که شامل چندین سرویس AWS هستند، مناسب است.

این یک انتخاب عالی برای ساخت برنامه‌های بدون سرور است که نیاز به هماهنگی بین چندین عملکرد Lambda، موضوعات SNS و صف‌های SQS دارند.

همچنین برای برنامه‌هایی که به گردش‌های کاری طولانی‌مدت نیاز دارند، مانند پردازش ویدیو یا پردازش دسته‌ای، مناسب است.

EDA نمونه ای از معماری مبتنی بر رقص است که در آن سرویس ها با واکنش به رویدادها همکاری می کنند. در مقابل، AWS Step Functions نمونه‌ای از معماری مبتنی بر ارکستراسیون است که در آن یک ارکستراتور مرکزی جریان برنامه را با هماهنگ کردن خدمات کنترل می‌کند.

هزینه تعمیر و نگهداری و کل هزینه مالکیت (TCO) هنگام انتخاب بین معماری رویداد محور (EDA) و توابع مرحله ای AWS ملاحظات مهمی هستند. در اینجا چند نکته وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:

هزینه تعمیر و نگهداری:

خدمات EDA به نگهداری بیشتری نسبت به توابع مرحله ای AWS نیاز دارند زیرا سرویس های EDA معمولاً به پیکربندی، نظارت و عیب یابی دستی بیشتری نیاز دارند.
در EDA، سرویس‌ها اغلب مسئول پردازش رویداد و مدیریت خطا هستند، که می‌تواند به تلاش بیشتری برای نگهداری و عیب‌یابی نیاز داشته باشد.
در مقابل، AWS Step Functions به طور کامل مدیریت می شود، به این معنی که AWS از مدیریت زیرساخت، مقیاس بندی و به روز رسانی مراقبت می کند. این امر بار تعمیر و نگهداری را بر روی توسعه دهندگان و تیم های عملیاتی کاهش می دهد.

کل هزینه مالکیت (TCO):

TCO برای عملکردهای مرحله EDA و AWS می تواند بسته به مورد استفاده خاص و حجم کاری متفاوت باشد.

سرویس‌های EDA معمولاً برای بارهای کاری با حجم بالای رویداد مقرون به صرفه‌تر هستند، زیرا می‌توانند بارهای کاری را در چندین سرویس توزیع کنند و مقیاس کارآمدتری داشته باشند.

توابع مرحله ای AWS برای بارهای کاری که به گردش های کاری پیچیده با چندین سرویس AWS نیاز دارند مقرون به صرفه تر است، زیرا می تواند تعداد کلی سرویس های مورد نیاز را کاهش دهد و تعداد تماس های API AWS را به حداقل برساند.

به طور کلی، EDA و AWS Step Function هزینه های نگهداری و TCO های متفاوتی را بسته به مورد استفاده و حجم کاری خاص دارند. توسعه دهندگان و تیم های عملیاتی باید قبل از تصمیم گیری، الزامات و مبادلات هر رویکرد را به دقت ارزیابی کنند.

نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که ایجاد تغییرات در یک گردش کار پیچیده در AWS Step Functions می تواند چالش برانگیز باشد و نیاز به آزمایش گسترده دارد. از سوی دیگر، افزودن قابلیت‌های جدید به یک معماری رویداد محور می‌تواند کمتر مستعد رگرسیون باشد و ممکن است به آزمایش کمتری نیاز داشته باشد.

این به این دلیل است که توابع مرحله ای AWS برای کنترل جریان یک گردش کار پیچیده با هماهنگ کردن چندین سرویس طراحی شده اند. اگر گردش کار تغییر کند، می تواند بر رفتار تمام سرویس هایی که در گردش کار دخیل هستند تأثیر بگذارد. این می تواند پیش بینی تأثیر یک تغییر را دشوار کند و برای اطمینان از اینکه جریان کار همچنان به درستی کار می کند، نیاز به آزمایش گسترده دارد.

در مقابل، معماری‌های رویداد محور طراحی شده‌اند تا به رویدادها به شیوه‌ای جدا از هم واکنش نشان دهند. هر سرویس مسئول رسیدگی به رویدادهای خود است و افزودن قابلیت های جدید اغلب بدون تأثیر بر رفتار سایر سرویس ها انجام می شود. این می‌تواند تغییرات و افزودن ویژگی‌های جدید را بدون خطر ایجاد رگرسیون آسان‌تر کند.

با این حال، معاوضه کلی بین این دو رویکرد این است که توابع مرحله AWS می‌توانند کنترل بیشتری بر روی گردش‌های کاری پیچیده ارائه کنند، اما به تلاش بیشتری برای نگهداری نیاز دارند، در حالی که معماری‌های رویداد محور می‌توانند انعطاف‌پذیرتر و نگهداری آسان‌تر باشند، اما ممکن است نیاز به طراحی بیشتری داشته باشند. مدیریت گردش کار پیچیده

نتیجه:

انتخاب بین «معماری مبتنی بر رویداد» و «توابع مرحله‌ای AWS» می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و به کاربرد و حجم کاری خاص بستگی دارد. برای آسان‌تر کردن فرآیند تصمیم‌گیری، توسعه‌دهندگان و معماران می‌توانند یک چک لیست را برای ارزیابی الزامات و مبادلات هر رویکرد بررسی کنند.

چند عاملی که می توانم به آنها فکر کنم:

• پیچیدگی گردش کار: اگر حجم کار به یک گردش کار پیچیده با چندین سرویس AWS نیاز دارد، توابع مرحله AWS ممکن است انتخاب بهتری باشد

• حجم رویداد: اگر حجم کار شامل حجم بالایی از رویدادها باشد، معماری رویداد محور ممکن است کارآمدتر و مقرون به صرفه تر باشد.

• رسیدگی به خطا: اگر رسیدگی به خطا و تلاش مجدد برای حجم کار حیاتی است، توابع مرحله AWS ممکن است کنترل و دید بیشتری را فراهم کند.

• جداسازی خدمات: اگر مهم است که تأثیر تغییرات یا خرابی‌ها در خدمات فردی به حداقل برسد، معماری رویداد محور ممکن است مناسب تر باشد.

• بار تعمیر و نگهداری: اگر به حداقل رساندن بار تعمیر و نگهداری در اولویت است، توابع مرحله AWS زیرساخت های کاملاً مدیریت شده ممکن است مطلوب تر باشد.

در نهایت، تصمیم باید بر اساس الزامات خاص و مبادلات حجم کار باشد. با بررسی این چک لیست و در نظر گرفتن این عوامل، توسعه‌دهندگان و معماران می‌توانند تصمیمی کاملاً آگاهانه بگیرند و رویکردی را انتخاب کنند که به بهترین وجه با نیازهای آنها مطابقت دارد.

اگر این پست برای شما مفید بود، برای مطالب بعدی من را دنبال کنید! و فراموش نکنید که نظر خود را با نظرات خود بنویسید. نظرات شما برای من مهم است و به من کمک می کند تا بهتر بسازم
محتوا در آینده از حمایت شما متشکرم