بهترین پلتفرم‌های PS1

وقتی به بازی های نسل پنجم فکر می کنید، احتمالاً Super Mario 64 یا دیگر بازی های هم عصر N64 مانند Banjo-Kazooie و Kirby را به یاد می آورید. با این حال، پلی استیشن پادشاه واقعی پلتفرمینگ در این دوران بود و انواع پلتفرم‌های سه بعدی خود را در کنار فهرست ثابتی از پلتفرم‌های دو بعدی که به طرز شگفت‌انگیزی پیر شده‌اند، ارائه می‌کرد.

مرتبط

9 بهترین پلتفرمر الهام گرفته از N64 مدرن

N64 خانه برخی از بهترین پلتفرم‌های سه بعدی تمام دوران بود. دهه‌ها بعد، اینها بازی‌هایی هستند که سعی در بازسازی آن جادو دارند

بسیاری از پلتفرمرهای پلی استیشن اصلی بر هنر، ارزش های تولید بالا و تجربیات سینمایی تاکید داشتند. هنگامی که توسعه دهندگان به ساخت بازی با کنترلر DualShock عادت کردند، پلتفرم های سه بعدی در پلی استیشن به سطح عالی و روانی دست یافتند که حتی امروز نیز چشمگیر است.

10

کروک

در زمان خود، کروک دارای گرافیک باورنکردنی بود. در پلی‌استیشن اصلی، با کیفیت بصری پلتفرم‌های قوی‌تر N64 رقابت می‌کرد. سطوح هوشمندانه برای بهینه سازی قابلیت های پلی استیشن و در عین حال حفظ توهم کاوش در یک جهان گسترده طراحی شده اند.

منحنی یادگیری Croc به دلیل کنترل مخزن آن نیاز به تنظیم دارد. مانند Tomb Raider، دویدن و تغییر جهت به طور همزمان می تواند چالش برانگیز باشد، اما این رویکرد سبک گیم پلی منحصر به فرد و روشمندتری را اضافه می کند. در حالی که کنترل‌های Croc دقیق‌ترین نیستند، پس از تطبیق، همچنان می‌توانید مراحل را با سرعتی سریع پیمایش کنید.

9

دنیای Pac-Man

Pac-Man در کنار ماریو و سونیک یکی از نمادین‌ترین شخصیت‌های بازی‌های ویدیویی دهه‌های ۸۰ و ۹۰ است، بنابراین مناسب است که او با Pac-Man World وارد بازار پلتفرم‌های سه بعدی شود. این بازی اغلب دیدگاه‌ها را تغییر می‌دهد و رویکرد «2.5 بعدی» را با طرح‌های گاه‌به‌گاه مبتنی بر تونل که یادآور سری Crash Bandicoot هستند، ترکیب می‌کند.

یکی از ویژگی های برجسته Pac-Man World سطوح دید پرنده آن است که بازی های سنتی Pac-Man مبتنی بر پازل را تداعی می کند. در حالی که Pac-Man World به سمت ساده‌تر تکیه می‌کند، مکانیک‌هایی مانند پرش Pac-Man برای پریدن از زمین و قدرت‌هایی که به او اجازه می‌دهد تا غول‌پیکر شود و دشمنان را در خود ببرد، لحظات جذاب و لذت‌بخش زیادی را به او اضافه می‌کند.

8

Mega Man X4

اولین بازی پلی استیشن سری Mega Man X بهترین بازی آن شد. Mega Man X4 اولین بازی از این سری بود که به شما امکان کنترل Zero را در کل ماجراجویی می داد. بازی به عنوان Zero بر نبرد غوغا با Z-Saber تأکید می کند، که به طرز چشمگیری نحوه حرکت و تعامل شما با سطوح را تغییر می دهد.

اگرچه Mega Man X4 یکی از ورودی‌های ساده‌تر این سری است، اما حس حرکتی باورنکردنی را ارائه می‌کند، با گزینه‌های حرکتی متنوع مانند داش‌ها و پرش‌های دوبل که گیم‌پلی پویا آن را افزایش می‌دهد.

7

Spyro 2: Ripto's Rage

هر یک از بازی های Spyro را می توان معیاری برای پلتفرم سازی سه بعدی در دوران 32 بیتی در نظر گرفت. Spyro 2: Ripto's Rage در کاوش و جمع‌آوری با ارائه جهان‌های گسترده و باز و گزینه‌های حمل‌ونقل صاف و سریع مانند دوی سرعت و سر خوردن سرآمد است.

مرتبط

هر بازی Spyro، رتبه بندی شده است

Spyro the Dragon یکی از شخصیت های نمادین پلی استیشن از زمان عرضه اولین بازی او در سال 1998 بوده است. بیایید به رتبه بندی این سری نگاه کنیم.

Spyro 2: Ripto's Rage در مقایسه با دنباله معروف‌تر خود، Spyro: Year of the Dragon، با به حداقل رساندن تکرار سطح تکراری و استفاده بیش از حد از شخصیت‌های توسعه نیافته، از ماندن بیش از حد استقبال خود جلوگیری می‌کند. هر دو بازی دارای مجموعه ای قوی از مینی گیم ها هستند، اما در Spyro 2: Ripto's Rage، مینی گیم ها به جای تحت الشعاع قرار دادن آن، مکملی برای تجربه اصلی پلتفرمینگ هستند، که ممکن است بیشتر برای علاقه مندان به این ژانر جذاب باشد. است

6

ریمن

زمانی که اکثر استودیوها از پلتفرم دوبعدی دور می شدند، یوبی سافت جسورانه Rayman را در سال 1995 راه اندازی کرد. بر خلاف تصاویر خام و بلوک رایج در بسیاری از پلتفرم های 32 و 64 بیتی، Rayman با رنگ های زنده، آثار هنری پیچیده و موسیقی متن صیقلی خود متمایز است. کاملاً فضای عجیب و غریب سطوح آن را تکمیل می کند.

ریمن برای افراد ضعیف نیست. سختی آن با چالش برانگیزترین مراحل Rayman: Origins و Rayman: Legends در کل بازی رقابت می کند. با این حال، مکانیک های دقیق پلتفرمینگ و ارزش های تولید استثنایی بیش از جبران ماهیت سخت بازی است.

5

قلب تاریکی

‌

قلب تاریکی که جانشین معنوی کلاسیک‌های فرقه‌ای مانند دنیای دیگری و فلاش‌بک است، بر حل معما و داستان‌گویی سینمایی تمرکز دارد. زیبایی شناسی آن ترکیبی از چیزهای عجیب و غریب، وهم انگیز و گاه بی رحمانه است. پس‌زمینه‌های تیره و از پیش رندر شده همراه با هیولاهای شبح عنکبوت‌مانند هنوز تأثیری ماندگار بر طرفداران بازی می‌گذارند.

برخلاف اکثر پلتفرمرها، Heart of Darkness تاکیدی بر مبارزه ندارد. چندین بخش طولانی نیاز به مراحل پیمایش بدون استفاده از اسلحه دارند، و یک پویایی بقا-ترسناک را به یک بازی که قبلاً سرشار از تصاویر ترسناک است، معرفی می کند.

4

Crash Bandicoot: Warped

گیم پلی بازی Crash Bandicoot: Warped ممکن است شبیه بازی های سبک دونده باشد، با چشم انداز دوربین و حرکت سریع آن که بازیکنان را تشویق می کند تا با سرعتی سریع به جلو حرکت کنند. طراحی‌های صحنه به‌دقت با در نظر گرفتن دویدن و آزمایش‌های زمانی طراحی شده‌اند و تجربه‌ای روان‌تر و صیقلی‌تر را نسبت به نسخه‌های قبلی خود در این مجموعه ارائه می‌دهند.

مرتبط

7 بهترین پلتفرم سه بعدی تمام دوران

گاهی اوقات برای پلتفرمر به بیش از دو بعد نیاز دارید.

سری Crash Bandicoot به دلیل سختی فریبنده‌اش شناخته می‌شود، اما Crash Bandicoot: Warped از قرارداد چالش‌های به‌طور پیوسته در حال افزایش جدا می‌شود و سرعت ثابتی را در طول بازی حفظ می‌کند. همچنین فرصت‌های ذخیره مکرر و گزینه‌ای برای پخش مجدد مراحل رئیس را ارائه می‌دهد و به بازیکنان این امکان را می‌دهد تا به طور کامل از ترفندهای خلاقانه‌اش لذت ببرند. تبدیل شدن به یک طلسم غیر رسمی برای پلی استیشن.

3

فرار میمون

شاید باورش سخت باشد، اما زمانی بود که کنسول های پلی استیشن فاقد استیک های آنالوگ بودند. Ape Escape اولین بازی ای بود که به کنترلر نمادین DualShock سونی نیاز داشت و از میله های آنالوگ دوگانه آن برای حرکت دقیق و سریع 360 درجه استفاده می کرد.

Ape Escape بازگشتی به دورانی است که سونی گیم پلی را بر داستان سرایی اولویت می داد. هدف ساده است: گرفتن یک دسته میمون با تور. با این حال، سطوح هوشمندانه طراحی شده تضمین می کند که پخش مجدد آنها احساس تازگی می کند و هر بار تجربه کمی متفاوت را ارائه می دهد.

2

Oddworld: Oddysee آبه

اگرچه Oddworld: Abe's Oddysee از نظر مکانیکی تاثیرگذارترین پلتفرمر نیست، اما به عنوان یکی از سینمایی ترین تجربه های این ژانر متمایز است. بازی دارای اتمسفر فوق‌العاده‌ای است و برخلاف دنباله‌ی برتر از لحاظ فنی، Oddworld: Abe's Exoddus، بدون تکیه بر طنز بیش از حد، تنش خود را حفظ می‌کند.

Oddworld: Abe's Oddysee بیشتر شبیه یک اثر هنری زیبا (با جوک های گاه به گاه گوز) است تا یک بازی ویدیویی سنتی، که شامل مجموعه های همه جانبه مانند بیابان های Scrabania و جنگل های Paramonia است. پازل‌ها و نبود امتیاز ذخیره چالشی محکم را ارائه می‌کنند و حس تنش و ریسک را در طول بازی افزایش می‌دهند.

1

Castlevania: Symphony Of The Night

سری Castlevania خود را به عنوان یک تایتان سکوی ساده در SNES و NES تثبیت کرد. کونامی عناصری را از متروید به عاریت گرفت و در زمان ایجاد Castlevania: Symphony of the Night آنها را گسترش داد.

نقشه در Castlevania: Symphony of the Night بسیار وسیع است، پر از شیاطین کاریزماتیک مبتنی بر جن و تصاویر گوتیک. در حالی که Symphony of the Night در پلتفرمینگ سنتی نسبتاً سبک است، عناصر اکتشافی و RPG را در خود جای داده است که به ایجاد یکی از بهترین بازی‌های پلی‌استیشن کمک می‌کند.

بعدی

8 بهترین پلتفرم کننده PSP

از جواهرات پنهان گرفته تا اسپین آف های فوق العاده، این بازی ها PSP را به انتخابی عالی برای طرفداران پلتفرمر تبدیل کردند.