به هر حال ما به یک سرویس زنده خدای جنگ نیاز نداشتیم

زمانی که یک بازی لغو می شود، بهترین کار این است که عزاداری کنید یا حداقل طوری رفتار کنید که انگار از این موضوع ناراحت هستید. تمام آن کار سخت به هدر رفت، و غیره. اما (مخصوصاً با توجه به گزارشی که ادعا میکند در نتیجه این خبر اخراجای وجود نخواهد داشت)، باید بگویم که بسیار خوشحالم که بازی God of War با سرویس زنده اجرا نمیشود. به زبان ساده، این آن نوع بازی ویدیویی نیست که من بخواهم وجود داشته باشد.
این فقط یک موضوع سلیقه ای نیست. بازیهای ویدیویی زیادی وجود دارد که من شخصاً آنها را دوست ندارم، اما هنوز میتوانم از آنها قدردانی کنم. این بازیها میتوانند پایههایی را برای بازیهای دیگر ایجاد کنند، افقهای خلاقیت را در بازی گسترش دهند یا فقط برای دیگران شادی ایجاد کنند. تصور اینکه سرویس زنده بازی God of War این کار را انجام دهد سخت است.
تصور آن برای بازی سرویس زنده The Last of Us یا بازی سرویس زنده فانتزی استودیوی لندن به همان اندازه دشوار است که در نهایت خوشحالم که هر دو هرگز محقق نشدند، حتی اگر از تعطیلی استودیو لندن به دلیل چنین کاری متاسف باشم. تلاش احمقانه
بازار خدمات زنده پر است
این فقط این نیست که فکر نمیکنم یک بازی با سرویس زنده God of War میتواند خوب باشد (اگرچه همینطور است)، بلکه اساساً فکر نمیکنم این بازیها وجود داشته باشند. اکثر بازیهای سرویس زنده که امروزه در حال ظهور هستند، محصول فردی هستند که در اتاق هیئت مدیره نشسته است و به نمودار دایره درآمد برای جمعیتشناسی اصلی Fortnite نگاه میکند، نه نتیجه یک جمله خلاقانه «من یک ایده قاتل دارم». صادقانه بگویم، ما به اندازه کافی بازی های سرویس زنده داریم. ما دیگه نیازی نداریم
آیا هنوز هم می توان موارد خوب در این بازار ظهور کرد؟ مطمئنا Helldivers 2 سال گذشته در لیست بهترین بازی TheGamer قرار گرفت. اما حتی این نیز مانند یک استثنا از قاعده به نظر می رسد – یک تیم نسبتا کوچک، در یک بازی ساخته شده بر اساس PvE، IP کمتر محبوبی را در اختیار می گیرد زیرا Arrowhead می دانست که می تواند چیز جالبی با آن ایجاد کند، و از وسوسه پول نقد دور می زند. اما بیشتر این بازی ها احساس بی روحی می کنند زیرا زندگی را با روح شروع نمی کنند.
این بزرگتر از این است که فکر نکنم این بازی خاص به نتیجه برسد. من فکر نمیکنم سونی باید این همه از این بازیها را بسازد – این شرکت نفوذ گستردهای در صنعت دارد، به علاوه بودجه، سابقه و پرسنل برای پذیرش ریسکهای بزرگ. در حالی که بازیهای سرویس زنده یک خطر هستند (از این نظر که بسیاری از آنها شکست میخورند)، لباسهایی که سالها پیش آنها را امضا کردند، معتقد بودند که یک چیز مطمئن هستند. این واقعیت که آنها خود را هدر دادن پول گران قیمت نشان می دهند (سلام، کنکورد) و مشکلاتی بیش از ارزششان دارند، برای سلامت کلی صنعت مفید است.
خدای جنگ سزاوار بهتر است
مسئله بزرگتر این است که این اولین بار نیست که چنین احساسی می کنم. من آن را پس از کشته شدن بازی آنلاین TLOU فوق الذکر احساس کردم. زمانی که کنکورد به سرعت و بیهوده مرد آن را احساس کردم. من آن را زمانی احساس کردم که کفتارها حتی فرصتی برای زندگی پیدا نکردند. احساس تاسف برای توسعه دهندگان درگیر – به ویژه آنهایی که شغل خود را به دلیل تصمیم شخص دیگری از دست داده اند – یک انسانیت اساسی وجود دارد، اما در نهایت خوشحالم که این بازی ها آنقدر غیرقابل تحمل دیده می شوند که حتی ارزش تمام کردن ندارند. من فکر نمی کنم تعداد زیادی از آنها نیاز به وجود داشته باشند و بنابراین هر کدام که نیست یک پیروزی است.
این بدان معناست که در دراز مدت، تیم های کمتری را خواهیم دید که به زور از این کوچه ها سرازیر می شوند، جایی که چیزی جز یک دیوار آجری در انتظار آنها نیست. حتی ممکن است به معنای طراحی بازی کمتر اجرایی در آینده باشد، اما یک مرحله در یک زمان. هر شرکتی که تصمیم میگیرد یک بازی با چرخ همستر ارزش ساختن ندارد، شرکتی است که تصمیم میگیرد به جای آن چیز دیگری بسازد. حتی اگر بازی خدای جنگ با سرویس زنده خوب بود (و فکر نمیکنم خوب باشد)، در مقایسه با مثلاً یک بازی God of War، سقفی وجود دارد که میتواند چنین بازی خوبی باشد. بدون این محدودیت های نامعقول محتوای فصلی و حفظ بازیکن ساخته شده است.
مدتهاست که احساس میشود چیزی باید در بازی تغییر کند. قرار بود بازیهای سرویس زنده پاسخی سودآور برای بسیاری از بازیهای دیگر باشد که این همه زمان طولانی و هزینه زیادی دارند، اما در نهایت به طول انجامید و هزینههای زیادی را به خود اختصاص دادند، نه اینکه به نرخ فلاپ بالا اشاره کنیم. God of War نه آغاز نیازهای بازی است و نه پایان آن. اما ممکن است نشانه این باشد که ما در مسیر درستی هستیم.

خدای جنگ (2018)
-
OpenCritic
-
رتبه بندی منتقدان برتر:
94/100