راهنمای ساده برای متغیرهای پایتون

مقدمه ای بر متغیرها

یک متغیر مانند یک ظرف است. هر متغیر مقداری دارد که به آن اختصاص داده شده است و هر زمان که از متغیری استفاده می کنید مقداری که به آن اختصاص داده شده است در واقع استفاده می شود. مقدار یک متغیر را می توان به صورت پویا از طریق کد تغییر داد و آخرین مقداری که به آن اختصاص داده شده را نگه می دارد.

name = "John Doe"

پایتون به شما این امکان را می دهد که با جدا کردن نام و مقادیر آنها با کاما، بیش از یک متغیر را در یک خط اختصاص دهید.

name, age, gender = "John", 12, "male"

نام گذاری متغیرها

در پایتون، چند قانون وجود دارد که باید هنگام کار با متغیرها رعایت شود تا کد شما راحت‌تر خوانده شود و خطاهای غیرضروری ایجاد نکند.

نام یک متغیر فقط می تواند شامل اعداد، حروف و زیرخط باشد و باید با یک زیرخط یا یک حرف شروع شود و نه عدد.

اگر نام متغیر شما حاوی دو کلمه است، آن‌ها را با خط زیر به هم بپیوندید، زیرا فاصله‌ها نباید در نام متغیرها استفاده شوند، زیرا اضافه کردن فاصله آنها را دو کلمه متفاوت می‌کند.

پایتون دارای تعدادی کلیدواژه محدود است که در برنامه نویسی استفاده می شوند و این کلمات نمی توانند به عنوان نام یک متغیر استفاده شوند زیرا پایتون قبلاً یک تابع خاص به آنها اختصاص داده است.

متغیرهای ثابت

در پایتون و سایر زبان های برنامه نویسی، متغیرهای ثابت، متغیرهایی هستند که پس از اعلان، نمی توان مقادیر آنها را تغییر داد.

هر متغیری که نام آن با تمام حروف بزرگ نوشته شده باشد به عنوان یک متغیر ثابت در پایتون در نظر گرفته می شود.

 VALUE_OF_PI = 3.14

آیا این پست را اطلاعاتی دیدید؟ نظرات خود را در نظرات به اشتراک بگذارید و به من اطلاع دهید که در سفر پایتون خود کجا هستید. فراموش نکنید که اگر این را مفید یافتید، لایک کنید و به اشتراک بگذارید!