برنامه نویسی

قابلیت های پنهان Remix.js که رویکرد شما را به وبلاگ های Markdown در سال 2025 تغییر می دهد

شرح تصویر

مقدمه

در طول 15+ سال توسعه وب ، من شاهد افزایش و سقوط چارچوب ها ، از jQuery تا زاویه ، از redux تا query React ، و اکنون به Remix.js بوده ام. با نزدیک شدن به اواسط سال 2012 ، Remix.JS به یک چارچوب قدرتمند برای ایجاد وبلاگ های سریع ، مقیاس پذیر و دوستانه سئو تبدیل شده است.

اما این مشکل در اینجا وجود دارد: بیشتر توسعه دهندگان از قدرتمندترین قابلیت های ریمیکس ، به ویژه هنگام ساخت وبلاگ های مارک تجاری ، از دست نمی روند.

در این مقاله ، من الگوهای معماری و تکنیک های معماری آزمایش شده را که در مستندات رسمی یا آموزش های معمولی پیدا نخواهید کرد ، به اشتراک می گذارم. این بینش ها از سالها تجربه با چارچوب های مختلف JavaScript و برنامه های کاربردی متعدد تولیدی حاصل می شود.

Remix vs Next.js در سال 2025: یک تفاوت اساسی فلسفی

اگر مانند اکثر توسعه دهندگان هستید ، احتمالاً ریمیکس را به عنوان “فقط یک رقیب بعدی دیگر.” فکر می کنید. این تصور غلط مانع از استفاده از مزایای منحصر به فرد ریمیکس می شود.

تفاوت اصلی در فلسفه های ارائه آنها نهفته است:

// ❌ Typical Next.js approach
export async function getStaticProps() {
  // Getting data during build time
  return { props: { data } }
}

// ✅ Remix approach
export async function loader({ request }) {
  // Data is loaded on the server for each request
  return json(data);
}
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

ریمیکس صفحات استاتیک مانند Next.js ایجاد نمی کند – از مکانیسم های ذخیره سازی استاندارد HTTP برای دستیابی به عملکرد مشابه استفاده می کند. این تفاوت ممکن است ظریف به نظر برسد ، اما منجر به چندین مزیت کلیدی می شود:

  • رندر سمت سرور واقعی با جریان داده
  • استقرار پلتفرم-آگنوستیک (به Vercel گره خورده نیست)
  • پیشرفت پیشرو به طور پیش فرض
  • دست زدن به فرم بهتر بدون کتابخانه های اضافی

در یک پروژه اخیر ، تغییر از Next.JS به ریمیکس زمان بارگذاری صفحه را 35 ٪ در اتصالات آهسته کاهش داده و پایه کد ما را به طرز چشمگیری ساده می کند.

الگوی معماری مخفی: معماری شش ضلعی

در اینجا چیزی است که در اکثر آموزش های ریمیکس پیدا نمی کنید: استفاده از معماری شش ضلعی (همچنین به عنوان درگاه و آداپتورها نیز شناخته می شود) در وبلاگ خود.

بیشتر توسعه دهندگان وبلاگ های ریمیکس خود را به عنوان پرونده های مسیر یکپارچه ساختار می دهند که همه چیز را از درخواست HTTP گرفته تا داده های واکشی داده تا ارائه UI اداره می کنند. این رویکرد برای وبلاگ های ساده کار می کند اما با رشد وبلاگ شما به سرعت غیرقابل تحمل می شود.

در عوض ، وبلاگ خود را به سه لایه مجزا جدا کنید:

// app/routes/blog.$slug.tsx
export async function loader({ params }) {
  // Loader as a simple adapter that calls a service
  return json(await getBlogPostService(params.slug));
}

// app/services/blog.server.ts
export async function getBlogPostService(slug) {
  // Business logic separated from Remix-specific code
  const post = await blogRepository.getBySlug(slug);
  return processPostForDisplay(post);
}

// app/repositories/blog.server.ts
export async function getBySlug(slug) {
  // Data layer abstracted from business logic
  // Can work with file system, DB, CMS, etc.
  return // ...
}
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

این جدایی مزایای مختلفی را ارائه می دهد:

  • شما می توانید منابع داده را بدون تغییر منطق کسب و کار تغییر دهید
  • آزمایش واحد ساده می شود
  • دستگیرندگان مسیر نازک و متمرکز هستند
  • اعضای مختلف تیم می توانند روی لایه های مختلف کار کنند

برای بهبود بیشتر سازمان کد ، از پوشه های ویژگی به جای پوشه های مسیر استفاده کنید:

app/
├── routes/
│   └── blog.$slug.tsx  # The route itself
├── features/
│   └── blog/
│       ├── components/ # Blog components
│       ├── services/   # Services
│       └── utils/      # Utilities
└── shared/             # Shared code
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

این ساختار کد را با هم مرتبط می کند ، باعث کاهش بار شناختی و بهبود قابلیت حفظ می شود.

رویکرد ذخیره سازی محتوای ترکیبی

وقتی صحبت از ذخیره محتوای Markdown می شود ، به طور معمول چهار گزینه دارید:

  1. سیستم پرونده
  2. مجموعه پایگاه داده
  3. CMS سنتی
  4. CMS بدون سر

بیشتر آموزش ها فقط با استفاده از یکی از این رویکردها توصیه می کنند. اما بعد از سالها وبلاگ تولید ، فهمیدم که رویکرد ترکیبی بهترین ها را از همه جهان فراهم می کند.

این رویکردی است که من ایجاد کردم:

// Hybrid content storage architecture

// 1. Store markdown files in Git repository (for versioning)
// 2. Store metadata and indexes in PostgreSQL (for searching)
// 3. Use a headless CMS for content management (for editors)
// 4. Cache processed content at the edge (for performance)

export async function loader({ params }) {
  // First check the cache
  const cachedPost = await edge.getCache(`post:${params.slug}`);
  if (cachedPost) return json(cachedPost);

  // Get metadata from database
  const metadata = await db.getPostMetadata(params.slug);

  // Get content from Git
  const content = await git.getContent(metadata.filepath);

  // Process markdown and cache result
  const processedContent = await mdx.process(content);
  await edge.setCache(`post:${params.slug}`, { 
    metadata, 
    content: processedContent 
  });

  return json({ metadata, content: processedContent });
}
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

این رویکرد ارائه می دهد:

  • کنترل نسخه از طریق git
  • جستجوی سریع و فیلتر از طریق PostgreSQL
  • رابط ویرایش کاربر پسند از طریق CMS بدون سر
  • تحویل رعد و برق از طریق حافظه پنهان لبه

من این الگوی را در چندین وبلاگ تولیدی پیاده سازی کرده ام ، و ضمن پشتیبانی از جستجوی متن کامل در هزاران مقاله ، به زمان بارگیری زیر 500ms رسیده ام.

باز کردن پتانسیل کامل MDX

بیشتر توسعه دهندگان با MDX (Markdown با JSX) فقط “Markdown Enhanced” رفتار می کنند. این به شدت کاری را که می توانید با وبلاگ خود انجام دهید محدود می کند.

MDX در واقع یک سیستم مؤلفه تمام عیار است که به شما امکان می دهد تجربیات تعاملی را درست در محتوای خود بسازید.

در اینجا نحوه تنظیم یک سیستم مؤلفه سفارشی در وبلاگ ریمیکس خود آورده شده است:

// app/components/BlogComponents.tsx
export const CodeSandbox = ({ id, height = "500px" }) => (
  <iframe
    src={`https://codesandbox.io/embed/${id}`}
    className="w-full rounded-md shadow-lg"
    style={{ height }}
    allow="accelerometer; camera; encrypted-media; geolocation; microphone"
    title="Code example"
  >iframe>
);

// app/routes/blog._index.tsx
import * as React from 'react';
import { MDXProvider } from '@mdx-js/react';
import { Outlet } from '@remix-run/react';
import { CodeSandbox } from '~/components/BlogComponents';

const components = {
  // Replace standard HTML elements
  h1: props => <h1 className="text-3xl font-bold mb-4" {...props} />,
  // Add custom components
  CodeSandbox,
};

export default function BlogLayout() {
  return (
    <MDXProvider components={components}>
      <div className="blog-container max-w-3xl mx-auto">
        <Outlet />
      div>
    MDXProvider>
  );
}
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

اکنون در پرونده های .mdx خود می توانید از این مؤلفه ها استفاده کنید:

---
title: "Working with React Hooks"
date: "2025-05-10"
---

# {attributes.title}

Here's a live example of the code we're discussing:



The key advantage of this approach is...
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

شما می توانید با اتصال MDX با منابع داده خارجی ، این مسئله را حتی بیشتر کنید:

// In your MDX file:
export const metadata = {
  datasetId: 'monthly-active-users-2025'
};

# User Growth Analysis

<DynamicChart datasetId={metadata.datasetId} />
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

این تکنیک به شما امکان می دهد اسناد “زنده” را ایجاد کنید که ضمن حفظ سادگی نویسنده Markdown ، داده های زمان واقعی را به خود جلب می کنند.

استراتژی ذخیره سه لایه برای عملکرد صاعقه

بیشتر وبلاگ ها در صورت وجود ، حافظه پنهان اساسی را اجرا می کنند. برای عملکرد واقعاً استثنایی ، یک استراتژی ذخیره سه لایه را اجرا کنید:

// 1. HTTP caching via headers
export function headers() {
  return {
    "Cache-Control": "public, max-age=300, s-maxage=3600, stale-while-revalidate=86400",
  };
}

// 2. In-memory server caching
let cache = new Map();

export async function loader({ params, request }) {
  const slug = params.slug;
  const cacheKey = `post:${slug}`;

  // Check server memory cache
  if (cache.has(cacheKey)) {
    return json(cache.get(cacheKey));
  }

  // Fetch and process data
  const post = await getPost(slug);

  // Store in server memory cache
  cache.set(cacheKey, post);

  return json(post);
}

// 3. Client-side prefetching
function BlogIndex() {
  const fetcher = useFetcher();

  // Prefetch related posts on hover
  function handleMouseEnter(slug) {
    fetcher.load(`/blog/${slug}`);
  }

  return (
    <ul>
      {posts.map(post => (
        <li 
          key={post.slug}
          onMouseEnter={() => handleMouseEnter(post.slug)}
        >
          <Link to={`/blog/${post.slug}`}>{post.title}</Link>
        </li>
      ))}
    </ul>
  );
}
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

این رویکرد چند لایه تضمین می کند:

  1. تکرار بازدید کنندگان از مرورگر خود محتوای ذخیره شده دریافت می کنند
  2. ذخیره CDN برای توزیع جهانی
  3. حافظه پنهان حافظه سرور برای تولید سریع
  4. پیشگیری برای ناوبری فوری

برای شناسایی تنگناهای عملکرد ، از API زمان بندی سرور استفاده کنید:

export async function loader({ request }) {
  const start = Date.now();

  // Get data
  const posts = await getPosts();
  const dbTime = Date.now() - start;

  // Process markdown
  const startProcessing = Date.now();
  const processedPosts = await Promise.all(posts.map(processMarkdown));
  const processingTime = Date.now() - startProcessing;

  return json(processedPosts, {
    headers: {
      "Server-Timing": `db;dur=${dbTime}, markdown;dur=${processingTime}`
    }
  });
}
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

این تکنیک به شما کمک می کند تا دقیقاً در مواردی که مشکلات عملکرد رخ می دهد ، مشخص کنید و تلاش های بهینه سازی خود را بر این اساس متمرکز کنید.

بهینه سازی سئو بیشتر توسعه دهندگان از دست می دهند

برای یک وبلاگ فنی ، سئو فقط مربوط به برچسب های اساسی متا نیست. در اینجا رویکرد جامعی که من استفاده می کنم وجود دارد:

// app/routes/blog.$slug.tsx
export const meta = ({ data }) => {
  if (!data?.post) {
    return [
      { title: "Article Not Found" },
      { description: "Sorry, the article does not exist" }
    ];
  }

  const { post } = data;

  return [
    { title: `${post.title} | My Dev Blog` },
    { description: post.excerpt },

    // OpenGraph for social media
    { property: "og:title", content: post.title },
    { property: "og:description", content: post.excerpt },
    { property: "og:image", content: post.featuredImage },
    { property: "og:type", content: "article" },
    { property: "og:url", content: `https://myblog.com/blog/${post.slug}` },
    { property: "article:published_time", content: post.publishedAt },

    // Twitter card
    { name: "twitter:card", content: "summary_large_image" },
    { name: "twitter:title", content: post.title },
    { name: "twitter:description", content: post.excerpt },
    { name: "twitter:image", content: post.featuredImage },

    // Canonical URL
    { tagName: "link", rel: "canonical", href: `https://myblog.com/blog/${post.slug}` },

    // Structured data for rich results
    {
      tagName: "script",
      "type": "application/ld+json",
      children: JSON.stringify({
        "@context": "https://schema.org",
        "@type": "BlogPosting",
        "headline": post.title,
        "image": post.featuredImage,
        "datePublished": post.publishedAt,
        "dateModified": post.updatedAt,
        "author": {
          "@type": "Person",
          "name": "Your Name"
        }
      })
    }
  ];
};
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

اجرای یک نقشه سایت پویا را نیز فراموش نکنید:

// app/routes/sitemap[.]xml.tsx
export const loader = async () => {
  const posts = await getAllPosts();

  const sitemap = `
    
    
      
        https://myblog.com
        ${new Date().toISOString()}
        1.0
      

      ${posts.map(post => `
        
          https://myblog.com/blog/${post.slug}
          ${new Date(post.updatedAt).toISOString()}
          0.8
        
      `).join('')}
    
  `;

  return new Response(sitemap, {
    status: 200,
    headers: {
      "Content-Type": "application/xml",
      "Cache-Control": "public, max-age=3600"
    }
  });
};
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

این رویکرد جامع باعث می شود موتورهای جستجو به طور کامل محتوای شما را درک کرده و آن را به درستی در نتایج جستجو و سهام رسانه های اجتماعی به نمایش بگذارند.

روندهای آینده: ادغام هوش مصنوعی با ریمیکس

با نگاهی به اواخر سال 2025 و بعد از آن ، ادغام هوش مصنوعی با وبلاگ های ریمیکس به طور فزاینده ای اهمیت پیدا می کند. در اینجا الگویی است که من در حال حاضر برای پخش پاسخ های هوش مصنوعی اجرا می کنم:

// app/routes/api.ai-assistant.tsx
import { eventStream } from 'remix-utils';
import { OpenAI } from 'openai';

export async function loader({ request }) {
  const openai = new OpenAI({ apiKey: process.env.OPENAI_API_KEY });
  const url = new URL(request.url);
  const prompt = url.searchParams.get("prompt");

  return eventStream(request.signal, function setup(send) {
    const stream = openai.chat.completions.create({
      model: "gpt-4-turbo",
      messages: [{ role: "user", content: prompt }],
      stream: true
    });

    (async () => {
      for await (const part of stream) {
        send({ data: part.choices[0]?.delta?.content || "" });
      }
    })();
  });
}
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

سپس در مؤلفه React خود:

function AIAssistant() {
  const [prompt, setPrompt] = useState("");
  const [response, setResponse] = useState("");

  async function handleSubmit(e) {
    e.preventDefault();
    setResponse("");

    const eventSource = new EventSource(`/api/ai-assistant?prompt=${encodeURIComponent(prompt)}`);

    eventSource.onmessage = (event) => {
      setResponse(prev => prev + event.data);
    };

    eventSource.onerror = () => {
      eventSource.close();
    };
  }

  return (
    <div>
      <form onSubmit={handleSubmit}>
        <input 
          value={prompt} 
          onChange={e => setPrompt(e.target.value)} 
          placeholder="Ask a question..."
        />
        <button type="submit">Sendbutton>
      form>

      <div className="response">
        {response || "AI response will appear here..."}
      div>
    div>
  );
}
حالت تمام صفحه را وارد کنید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

این ادغام ویژگی های AI تعاملی را درست در وبلاگ شما امکان پذیر می کند ، مانند:

  • خلاصه مقاله
  • توضیح کد
  • پیشنهاد محتوای مرتبط
  • سوالات و پاسخ های خواننده

پایان

Remix.JS به یک چارچوب قدرتمند برای ساختن وبلاگ های مدرن تبدیل شده است ، اما بیشتر توسعه دهندگان فقط سطح قابلیت های آن را خراشیده اند. با اجرای الگوهای معماری ، استراتژی های ذخیره سازی محتوا ، تکنیک های MDX ، ذخیره سازی بهینه سازی و رویکردهای سئو که من بیان کردم ، می توانید وبلاگ هایی ایجاد کنید که نه تنها رعد و برق سریع بلکه قابل حفظ و مقیاس پذیر هستند.

غذای اصلی:

  1. برای جدا کردن نگرانی ها از معماری شش ضلعی استفاده کنید
  2. یک سیستم ذخیره سازی محتوای ترکیبی را پیاده سازی کنید
  3. اهرم MDX به عنوان یک سیستم کامپوننت ، نه فقط Markdown
  4. برای عملکرد بهینه از حافظه پنهان چند لایه استفاده کنید
  5. SEO جامع را با داده های ساخت یافته پیاده سازی کنید

به یاد داشته باشید ، هیچ راه حل یک اندازه ای وجود ندارد. تخصص واقعی در درک این است که چه موقع و چگونه می توان این الگوهای را با نیازهای خاص خود تطبیق داد.

تجربه شما با Remix.js چیست؟ آیا در پروژه های خود هیچ یک از این الگوهای را پیاده سازی کرده اید؟ من دوست دارم افکار و سوالات شما را در نظرات زیر بشنوم!

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا