اگر در Dragon’s Dogma 2 بتوانیم از هیولاها بالا بریم، باید از دیوارها هم بالا بریم

یکی از بزرگترین نقاط فروش سری Dragon’s Dogma این است که می توانید بر روی جانوران بزرگی مانند گریفین ها، اژدهاها و دیگر موجودات اسطوره ای عجیب و غریب و شگفت انگیز بالا بروید. می توانید بدن آنها را بالا بیاورید تا در جایی که بیشتر درد می کند به آنها ضربه بزنید، یا حتی اگر واقعاً می خواهید در اطراف مناطق پایین آنها آویزان شوید. شما همچنین خواهید دید که وقتی آنها به آسمان پرواز می کنند در حالی که هنوز در چنگ هستید، باید برای زندگی خود بچسبید، و به ناچار، همه ما تجربه کرده ایم که نوار استقامت ما در هوا تمام می شود و بلافاصله پس از مدت کوتاهی به مرگ خود سقوط کرده ایم.

این باعث می‌شود که گیم‌پلی فوق‌العاده لمس‌کننده باشد زیرا می‌توانید دشمنان (و پیاده‌ها، NPC‌ها و اشیاء تصادفی) را بگیرید و بلند کنید و آن‌ها را به دلخواه خود پرتاب کنید. در نتیجه مبارزه و اکتشاف به طور کلی متنوع است و اغلب اوقات کاملاً خنده دار است. این حس مقیاس بیشتر توسط دنیای اطراف شما نیز تاکید می‌شود، فضای باز پر از مناطق مخفی و گنجینه‌هایی برای کشف، با انواع اجنه و غول‌ها که در جاده منتظرند. شما هرگز نمی دانید در طول سفر با چه چیزی روبرو خواهید شد، و محدودیت سفر سریع تضمین می کند که شما مایل ها را برای تجربه همه چیز طی می کنید.

مربوط

Dragon’s Dogma 2 ترسی ندارد که شما را بی دفاع کند

پایان بازی پر از شگفتی های مرگبار و غیرمنتظره است. و خیلی بیشتر اژدها…

با این حال، با وجود تمام روش‌هایی که Dragon’s Dogma شما را تشویق می‌کند تا ماجراجویی خود را در دست بگیرید و با دشمنان خود درگیر شوید، به معنای واقعی کلمه، یک راه وجود دارد که به‌ویژه فاقد آن است. هیچ کوهنوردی به جز هیولا وجود ندارد. خیلی عجیب به نظر می رسد که Arisen شما می تواند از موجودات وحشی بالا برود اما نمی تواند از دیوار یا صخره بالا برود. مطمئناً، شما می‌توانید به اطراف بپرید یا از هر چیزی که در دسترس است بالا بروید، اما این کار به اندازه درست کردن دیوارها نیست.

ما می‌توانیم دشمنان را بگیریم و از آن بالا برویم، اما نمی‌توانیم دیوارها را بزرگ کنیم

Dragon’s Dogma 2 بیشتر چیزهایی را که بازی اصلی به حرکت درآورده بود، گسترش داد و من نمی‌توانم احساس کنم که افزودن به کوهنوردی یک گام طبیعی دیگر برای دنباله خواهد بود. می‌توانست از همان مکانیکی که هنگام بالا رفتن از دشمنان استفاده می‌کند، استفاده کند، به طوری که نوار استقامت کاهش می‌یابد و پس از خالی شدن آن، کنترل خود را از دست می‌دهید. با چنین تأکیدی بر اکتشاف و اینکه چقدر می توانید با دنیای اطراف خود دست به کار شوید، غیرطبیعی به نظر می رسد که نمی توانید از یک صخره یا دیوار کوتاه بالا بروید – و باور کنید، با بسیاری از کسانی که راه شما را مسدود می کنند روبرو خواهید شد. در مواقعی به جلو

در حالی که اکتشاف سخت یکی از جنبه های اصلی Dragon’s Dogma 2 است، من فکر نمی کنم که صعود با این اخلاق مخالف باشد زیرا فرصت ها و خطرات جدیدی را فراهم می کند که به خوبی با گیم پلی مطابقت دارد. شما ممکن بتوانید از این دیوار بالا بروید تا در طول مسیر طولانی صرفه جویی کنید، یا ممکن است به سادگی در حین تلاش استقامت خود را تمام کنید و در عوض بمیرید. شاید هارپی ها شما را در حالی که در حال کوهنوردی هستید چنگ بزنند. شاید پیاده‌های شما آنقدر احمق باشند که در نیمه راه با شما برخورد کنند و شما را از پای در بیاورند، یا شاید در عوض به فنا بیفتند. امکانات بی‌شماری به خوبی با آنچه Dragon’s Dogma 2 در حال حاضر ارائه می‌کند مرتبط است. آشوب.

به میزان کمتری، ناتوانی در شیرجه یا شنا در آب نیز مانع از اکتشاف می شود. علیرغم صحنه واضح در ابتدا که مفهوم آب نمک را معرفی می کند – چیز عجیبی که وقتی وارد هر آبی بالای مچ پا می شوید شما را می کشد – طولی نکشید که فکر کردم می توانم با شیرجه زدن از یک صخره میانبر را پایین بیاورم. داخل آب. در عوض من مردم.

The Brine نقش روایی در بازی دارد، بنابراین من بیشتر از ممنوعیت آب می‌بخشم، اما اگر Arisen من بتواند از ته قنداق بالا برود، باید بتواند به همین راحتی از صخره بالا برود. بیا Capcom، اجازه دهید بیشتر صعود کنیم.

بعد

من بدترین کاربر Wakestone در Dragon’s Dogma 2 هستم

من تمام Wakestone های خود را در Dragon’s Dogma 2 هدر داده ام. تنها. یکی