همانطور که همه ما می دانیم که بسیاری از شرکت های فناوری به دلیل تقاضای روزافزون، برنامه های کاربردی پایه کانتینری را پذیرفته اند. اما با استفاده از داکر چه مشکلاتی حل می شود؟
برای توسعه دهنده- وظیفه اصلی توسعه دهنده در کدهای نوشتن شغل چیست؟
اما Developer باید قبل از نوشتن کدها و برای محیط‌های مختلف تنظیمات مختلف، مشکلات نسخه و غیره، تمام تنظیمات را انجام دهد.
اگر مجبور نباشم تنظیمات را انجام دهم و فقط کدنویسی کنم، چه؟
در اینجا برخی از مشکلات حل شده توسط docker-
قابلیت حمل: کانتینرهای Docker قابل حمل هستند و می توانند به طور مداوم در محیط های مختلف، از توسعه تا تولید، بدون تغییر یا پیکربندی اجرا شوند. این به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا به راحتی برنامه های خود را بین سیستم های مختلف جابجا کنند و خطر مشکلات مربوط به محیط را کاهش دهند.
Dependencies: Docker به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا یک برنامه و وابستگی های آن را در یک واحد واحد به نام Container بسته بندی کنند. این تضمین می‌کند که تمام وابستگی‌ها، کتابخانه‌ها و پیکربندی‌های مورد نیاز در کانتینر گنجانده شده‌اند، که مشکل «کارهای روی دستگاه من» را از بین میبرد و اشتراک‌گذاری و استقرار برنامه‌ها را آسان می‌کند.
سازگاری: Docker بدون توجه به زیرساخت های زیربنایی، یک محیط زمان اجرا ثابت برای برنامه ها فراهم می کند. این خطر مشکلات سازگاری را کاهش می دهد و اطمینان می دهد که برنامه ها در محیط های مختلف به طور قابل پیش بینی رفتار می کنند.
مقیاس پذیری: Docker با افزودن یا حذف ظروف در صورت نیاز، مقیاس افقی برنامه ها را آسان می کند. این به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا به سرعت به تغییرات تقاضا پاسخ دهند و تضمین می کند که برنامه می تواند ترافیک افزایش یافته را بدون خرابی یا مشکلات عملکرد مدیریت کند.
سرعت: داکر می تواند زمان راه اندازی و پیکربندی محیط های توسعه، آزمایش و تولید را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. این به توسعه دهندگان این امکان را می دهد تا به جای پرداختن به وظایف مربوط به زیرساخت، بر روی نوشتن کد و ارائه ویژگی ها تمرکز کنند.
و مشکلاتی که تیم عملیات با آن مواجه است عبارتند از:
ناهماهنگی های محیطی: برنامه ها اغلب در محیط های مختلف به دلیل تفاوت در زیرساخت های زیربنایی رفتار متفاوتی داشتند، که تکرار مسائل و استقرار برنامه ها را به طور قابل اعتماد دشوار می کرد.
استفاده از منابع: برنامه های کاربردی اغلب به زیرساخت اختصاصی نیاز دارند که منجر به استفاده ناکافی از منابع و هزینه های زیرساختی بالاتر می شود.
استقرارهای پیچیده: استقرار برنامه‌ها اغلب به پیکربندی و اسکریپت دستی نیاز داشت که زمان‌بر و مستعد خطا بود.
مقیاس پذیری محدود: مقیاس بندی برنامه ها به صورت عمودی با افزودن منابع بیشتر به یک سرور واحد اغلب پیچیده و گران بود، و مقیاس بندی افقی با افزودن سرورهای بیشتر به تعادل بار پیچیده و تنظیمات شبکه نیاز داشت.
مدیریت وابستگی: مدیریت وابستگی‌ها بین برنامه‌ها و نسخه‌های مختلف کتابخانه‌ها و نرم‌افزارها اغلب دشوار و مستعد خطا بود که منجر به مشکلات سازگاری و شکست برنامه می‌شد.
برای رسیدگی به همه این مسائل، بسیاری از شرکت ها شروع به استفاده از رویکرد مبتنی بر کانتینر کردند.
اصطلاحاتی که همیشه با Docker استفاده می شوند عبارتند از:
الف.کانتینر ب.تصاویر
تصویر در داکر چیست؟
تصویر قالبی است که محتویات و پیکربندی یک ظرف را تعریف می کند. تصویر یک فایل فقط خواندنی است که شامل همه چیزهایی است که برای اجرای یک برنامه نیاز است، مانند کد، زمان اجرا، ابزارهای سیستم، کتابخانه ها و تنظیمات.
ظرف چیست؟
Container یک بسته اجرایی سبک و مستقل است که شامل همه چیزهایی است که برای اجرای یک برنامه نیاز است، مانند کد، زمان اجرا، ابزارهای سیستم، کتابخانه ها و تنظیمات. کانتینر نمونه ای از تصویر داکر است که به عنوان یک فرآیند جدا از سیستم میزبان و سایر کانتینرها اجرا می شود.
پس چه تفاوتی بین کانتینر و ماشین مجازی وجود دارد؟
برای دانستن تفاوت ابتدا باید ساختار کلی سیستم عامل را بدانید.
هر سیستم عامل (سیستم عامل هایی مانند ویندوز، macOS یا لینوکس) دارای سه لایه است.
لایه هسته به عنوان هسته سیستم عامل، مدیریت تخصیص سخت افزار، مدیریت حافظه و سیستم های فایل برای لایه برنامه عمل می کند.
Docker تنها لایه برنامه را مجازی می کند، در حالی که ماشین های مجازی هر دو لایه OS و Kernel را مجازی می کنند.
به همین دلیل است که مشکل سازگاری دارد اما داکر راه حلی برای آن ارائه کرده است (Docker Desktop).
به طور خلاصه، کانتینرهای Docker یک روش همه کاره و موثر برای بسته‌بندی و استقرار برنامه‌ها ارائه می‌دهند، و از محیط‌های زمان اجرا ثابت و ایزوله‌ای که به طور یکپارچه در سیستم‌ها و زیرساخت‌های مختلف کار می‌کنند، اطمینان حاصل می‌کنند.
چگونه Docker را راه اندازی کنیم، یک تصویر Docker ایجاد کنیم و آن را اجرا کنیم؟
بنابراین به طور کلی گردش کار در docker به نظر می رسد؟
حتما پست وبلاگ آینده من را بررسی کنید!
