جمعه شب، ساعت 19 بود. آخر هفته جلوی من کشیده شد. در یک دستم آبجو داشتم و در دست دیگرم یک کنترلر. سپس آبجو را گذاشتم تا بتوانم کنترلر را نگه دارم. سپس کنترلر را گذاشتم و به برق وصل کردم تا شارژ شود. سپس کنترلر را روشن کردم و متوجه شدم که برای دانلود بازی جدیدم باید مقداری فضای ذخیره سازی باز کنم و این کار را انجام دادم. سپس، حدود ساعت 20:30، بالاخره بازی را که همه آرزویش را داشتیم شروع کردم: Resident Evil 4 Remake.
بگذارید فقط بگویم به همان خوبی است که شنیدید. گرافیکش قشنگه گیم پلی بازی هموار شده است. همه چیز به اندازه کافی شبیه به شما است که در هر لحظه قابل تشخیص شما را بخنداند. همه چیز به اندازه کافی متفاوت است که شما را وحشت زده و سرپا نگه دارد. این واقعا یک بازی عالی است. تبریک به همه اما من در مورد آن صحبت نمی کنم.
من قصد دارم در مورد بازی صحبت کنم که بیشتر از جمعه شب من را خورد بعد از اینکه استراحت کردم و اشتباه کردم فروشگاه الکترونیکی سوییچ را بررسی کردم. چون همانجا که منتظر من بود، مثل گرمای محبت خدا و روشنایی نور خداوند، یکی از زیباترین عناوین بازی ویدیویی بود که تا به حال دیده بودم: دستمال توالت به من بده!
قرار نبود بخرمش فقط کنجکاو بودم اما بعد دیدم 5 دلار است و فکر کردم، بله، درست به نظر می رسد. 5 دلار قیمت دقیقی است که من را برای خرید یک بازی ویدیویی فریب می دهد. این فقط مقدار کمی است که من را وادار می کند احتیاط کنم و یک بازی بخرم که دوباره به نام دستمال توالت به من بده!
بنابراین به جای ادامه سفر لئون کندی به معماری اسپانیا، یک بازی واقعی ساخته شده توسط افراد واقعی را روی نینتندو سوییچ خود دانلود کردم. نمیدونستم بازی چیه نمی دانستم بازی چه می کند. می‌دانید وقتی به کتابفروشی می‌روید و آن کتاب‌ها را در کاغذ قهوه‌ای پیچیده می‌کنند که می‌توانید آنها را بخرید تا با چیزی تصادفی خود را غافلگیر کنید؟ اساساً من این بازی را خریدم.
در حال حاضر، انتظارات من از بازی های ارزان قیمت معمولا کم است. اگر پنج دقیقه خنده‌های احمقانه به سبک Mystery Science Theatre 3000 از روی یک پول نقد تصادفی دریافت کنم، با هدر دادن پولم مشکلی ندارم. در بدترین حالت، من قیمت یک قهوه بزرگ را بالا برده ام. در بهترین حالت، چیزی شگفت‌انگیز پیدا کرده‌ام که زیر انبوهی از ظروف بیل‌زنی پنهان شده است. عزیزم یه چیز شگفت انگیز پیدا کردم
وقتی این را می گویم شوخی نمی کنم: Give Me Toilet Paper در واقع یک بازی بسیار خوب است. حتی مهم تر: این بازی است که از یک رول دستمال توالت واقعی برای کنترلر استفاده می کند.
این کمی نیست شما واقعاً به این اشیاء نیاز دارید. دستمال کاغذی یا جعبه مقوایی در دست نداشتم، بنابراین در نهایت از دستمال کاغذی و مجموعه بلوری گودزیلا استفاده کردم.
در این مرحله، من هنوز نمی دانستم که آیا بازی قرار است خوب باشد یا خیر. این یک بازی 5 دلاری است که تنظیم آن زمان بیشتری نسبت به Resident Evil 4 با قیمت کامل دارد. این احتمال وجود داشت که من زمان زیادی را برای یک گگ تلف کنم. چون در اصل من یک احمق هستم. و من هنوز فکر می کردم که این بازی را انجام دهم و به آن بخندم که برای احمق ها هستم و در عین حال هرگونه خودآگاهی را دفن کنم که من همان احمقی هستم که پول را خرج کرده ام. من اشتباه میکردم.
این بازی چیست. یک Joy-Con را در وسط یک رول دستمال توالت می‌چسبانید و سپس از دستمال کاغذی (یا دستمال کاغذی) برای بسته‌بندی آن استفاده می‌کنید تا به خودی خود نیفتد یا حرکت نکند. سپس از جعبه مقوایی (یا مجموعه گودزیلا) به عنوان یک پلت فرم برای چرخاندن دستمال توالت به جلو و عقب استفاده می کنید و در نتیجه آن را روی صفحه حرکت می دهید. چالش این است که رول کاغذ توالت روی دوربین را در اطراف موانع بچرخانید و آن را به مرد ناامیدی که در زیر منتظر است، برسانید.
بهترین راهی که می توانم آن را توصیف کنم – و این قطعاً مرجعی است که هنوز هم کار می کند – مانند یک Lode Runner در سراشیبی است. شما در حال یافتن کلیدها هستید و از تله ها دوری می کنید و گاهی اوقات بالا می روید زیرا می خواهید به پایین برگردید. شما از دست خود عصبانی می شوید که پانزده بار در یک تله افتادید و سپس به پشت خود دست می زنید تا در نهایت یک صحنه را پاک کنید. این یک پلتفرمر ساده پازلی است!
ولی سخته! دستمال توالت سریع رول میشه دختر بیش از یک بار “کنترل” را روی زمین انداختم و به سمت دیگر اتاق غلتید و بازی اساساً ادامه داد: “عزیزم، چه کار می کنی؟”
اما غیرممکن نیست! و به دلیل ماهیت خود بازی، اگر ناامید هستید، می توانید دستمال توالت لعنتی را روی میز بغلتانید. بنابراین، می دانید، سعی کنید آن را در رول های دستمال توالتی که هنوز برای تجارت استفاده نشده است نگه دارید. می خواستم از آن متنفر باشم. یا مسخره اش کن ولی یه جورایی دوستش دارم این یک بازی آرکید به معنای کلاسیک به نظر می رسد که تجربه ای کوتاه و تقریباً شبیه اسباب بازی است که معمولاً در یک کنسول خانگی نمی توانید آن را تجربه کنید. و علیرغم اینکه ظاهراً یک بازی تک نفره است، این همان چیزی است که می خواهید به همه دوستان خود نشان دهید و آنها را مجبور به امتحان کنید. با یک رول دستمال توالت. و Joy-Con.
اگر از بازی‌های Labo لذت بردید، شاید جذابیت را درک کنید. اما به جای اینکه 5 ساعت وقت صرف ساختن یک پیانو مقوایی کنید، یک کنترلر را داخل یک رول دستمال مرطوب می کنید.
راستی، آن مستطیل سفید کوچکی که در بالای اسکرین شات های درون بازی می بینید؟ این نشان‌دهنده جایی است که بازی فکر می‌کند رول دستمال توالت واقعی شما روی سکوی مقوایی قرار دارد و به شما امکان می‌دهد آن را به روشی که هر نوع کنترل حرکتی را انجام می‌دهید بازنشانی کنید. بازی در حال تلاش است، مرد! این بزرگ‌ترین عنوان بودجه سال نیست، اما مزخرف (بدون جناس)، به شما ارزش پول شما را می‌دهد.
من اینجا نیستم که شما را متقاعد کنم که دستمال توالت به من بده!. من منتقد بازی نیستم و صادقانه بگویم، این کار خسته کننده به نظر می رسد. خدا رحمت کند. من فقط اینجا هستم تا بگویم که گاهی اوقات وقتی در سطل معاملات دیجیتالی فرو می روید، چیزی کاملاً تصادفی را بیرون می آورید که کار می کند.
من همچنان می خواهم بازی کنم و Resident Evil 4 را تمام کنم. اشتباه نکنید. اما همانطور که از فضای مرده به رزیدنت اویل به زلدا می رویم، یادآوری وجود جواهرات مخفی در آنجا بسیار جالب است. و در پشت آن جواهرات پنهان، جواهرات کوچک تری نهفته است. و در پشت این جواهرات کوچک‌تر پنهان بازی‌هایی وجود دارد که در آن از یک رول دستمال توالت برای کنترلر استفاده می‌کنید.
