برنامه نویسی

لایه بر روی لایه: مدل OSI: لایه 2

مقدمه:
از این فضا برای سنتز یادداشت های من و کمک به بهبود روند یادگیری من در حالی که من برای آزمون صدور گواهینامه CompTia+ N10-009 مطالعه می کنم ، استفاده می شود. لطفاً برای شبکه های بیشتر+ یادداشت ها را دنبال کنید و در صورت تمایل هرگونه سؤال را بپرسید یا اگر مشکلی دریافت کردم ، پیشنهاداتی را برای اصلاح هرگونه اشتباه ارائه دهید.

لایه لینک داده (لایه 2)

این مسئول انتقال داده ها بین گره هایی است که در همان بخش منطقی قرار دارند. این بدان معنی است که گره ها می توانند بدون در نظر گرفتن اینکه در همان رسانه به اشتراک بگذارند ، فقط با استفاده از آدرس های سخت افزاری (کنترل دسترسی رسانه ها – MAC) ارتباط برقرار کنند. این همچنین به عنوان یک توپولوژی منطقی گفته می شود.

یک آدرس MAC یک آدرس شش ضلعی 48 بیتی است که به طور دائم توسط سازنده به دستگاه NIC وصل می شود. به این آدرس “سوزاندن” آدرس MAC روی دستگاه گفته می شود. نیمه اول آدرس MAC به عنوان شناسه منحصر به فرد سازمانی (OUI) نامیده می شود و هر تولید کننده دارای OUI منحصر به فرد است.

تصویر از نمونه ای از وب سایت Wiresharkنمونه ای از OUI از یک مادربرد ایسوس. این از وب سایت Wireshark شناسه OUI (https://www.wireshark.org/tools/oui-lookup.html) است.

گره ها به طور کلی مانند یک توپولوژی مش به طور مستقیم به هم وصل نمی شوند ، بلکه به یک دستگاه متمرکز مانند سوئیچ شبکه یا نقطه دسترسی بی سیم متصل می شوند. گره مرکزی توابع حمل و نقل را دریافت می کند که داده ها را از گره ارسال کننده دریافت می کنند و سپس داده ها را به گره دریافت کننده هدایت می کنند.

لایه پیوند داده ، محصور سازی را انجام می دهد و بیت استریم را از لایه فیزیکی به فریم ها سازماندهی می کند. هر فریم یک بسته لایه شبکه را به عنوان بار خود حمل می کند. لایه داده-پیوند اطلاعات هدر و تریلر را اضافه می کند ، از جمله:

  1. آدرس های منبع و مقصد MAC.
  2. اطلاعات تشخیص خطا (به عنوان مثال ، CRC).
  3. کنترل اطلاعات برای کنترل جریان.
  4. قالب این قاب به استفاده از روش دسترسی به رسانه بستگی دارد. به عنوان مثال فریم های اترنت با استاندارد 802.3 تعریف شده اند.

دستگاه هایی که بر روی لایه پیوند داده کار می کنند

آداپتور شبکه یا کارت رابط شبکه (NIC): از NIC برای پیوستن به یک گره به شبکه شبکه (کابل کشی ، WiFi) استفاده می شود و با مونتاژ و جدا کردن فریم های شبکه امکان برقراری ارتباط از طریق شبکه را فراهم می کند. NIC همچنین حاوی یک فرستنده است که در لایه فیزیکی کار می کند تا سیگنال های الکتریکی را به باینری تبدیل کند.

Bridge: در درجه اول برای اتصال دو بخش شبکه طراحی شده است ، به طور مؤثر یک شبکه بزرگتر را به دامنه های برخورد کوچکتر و قابل کنترل تر تقسیم می کند. از نظر تاریخی ، از پل ها برای کاهش احتقان شبکه با فیلتر ترافیک بین بخش ها استفاده شد.

سوئیچ: یک شکل پیشرفته از یک پل. سوئیچ ارتباط بین تعداد زیادی از گره ها را با کارآمدتر ایجاد می کند. سوئیچ ها چگالی پورت بسیار بالاتری دارند و امکان اتصال به دستگاه های بی شماری را فراهم می کنند.

نقطه دسترسی بی سیم (AP): به کارتهای شبکه اجازه می دهد تا به صورت بی سیم ارتباط برقرار کنند و پلی بین شبکه های سیمی و بی سیم ایجاد می کنند.

امیدوارم موضوع امروز را در مورد لایه داده-لینک مفید پیدا کنید! دوباره برگردید تا در مورد لایه 3 ، لایه شبکه یاد بگیرید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا