Summarize this content to 400 words in Persian Lang
همانطور که در خلاقیت های Don't Nod و ماجراهای روایی مانند Life is Strange معمول است، شما شروع می کنید رکوردهای گمشده: بلوم و خشم با صحنه کلاسیک “کاوش در اتاق خواب خود”. در این مورد، اتاق خواب متعلق به سوان است، یک سینماگر جوان که عاشق گیاهان و فیلمبرداری از هر چیزی است که به نظرش جالب است، برای دوست یابی مشکل دارد و به نظر می رسد وقتی مردم در اطراف هستند بسیار خجالتی است. ما با بررسی فیلم‌هایی که او برای بازگشت به بلاک‌باستر این جهان، یادداشت‌ها، نقاشی‌ها و گربه دوست‌داشتنی‌اش نیاز دارد، شروع به کشف این می‌کنیم.
جدای از «چنگ زدن، زوم کردن، و چرخاندن اشیا به دلخواه» مورد انتظار، ما به سرعت با مکانیک جدید این بازی آشنا می شویم: ضبط. به جای عکس گرفتن مانند سایر عناوین، باید از اشیا و موقعیت ها فیلم بگیرید، بتوانید بعداً آنها را در یک سیستم بسیار ابتدایی ویرایش کنید و یک ویدیوی کوتاه بسازید که تبدیل به خاطره شود.
مرتبط Don't Nod یکی از جالب ترین استودیوهای بازی است با Life is Strange، Jusant و Banishers: Ghosts of New Eden، Don't نشان داده است که گستره وسیعی دارد.
در ابتدا چیز زیادی از این ویژگی جدید دریافت نمی‌کردم: درهم و برهم است، اگر می‌خواهید صحنه‌ها را تغییر دهید کمی زمان میبرد و به نظر می‌رسد که پاداش آن ارزشمند نیست. با این حال، همانطور که به استفاده از آن ادامه می‌دادم و نتایج را تماشا می‌کردم، با افکار درونی و نظرات سوان در مورد ویدیوهای نهایی که کمی بیشتر در مورد او آشکار می‌کرد، شروع به یافتن ارزش بیشتری در مکانیک کردم. بعلاوه، این قسمت از داستان در دهه 90 اتفاق می‌افتد، با دوربین‌های قدیمی که ممکن است بدانید اگر بیش از 25 سال دارید، و نمایش میزان پیکسلی و رنگارنگ بودن آن ویدیوهای قدیمی می‌تواند نت دلپذیری از نوستالژی به جای بگذارد.
با این حال سوان تنها نیست. تست آلفای Lost Records همچنین به من اجازه داد چند صحنه را بازی کنم که بقیه گروه را معرفی می کند که به سرعت با قهرمان ما دوست می شوند. نورا، پاییز و کت شخصیت‌های خاص خود را دارند، برخی از اعضا سرزنده‌تر از بقیه هستند، اگرچه من نمی‌توانستم از برخی دیالوگ‌های بین آنها ناراحت نباشم. من حدس می‌زنم که این هدف بوده است – بالاخره آنها نوجوانان بسیار جوانی هستند. از آنجایی که تجربیات خودم از دانستن گروه‌هایی از مردم در دوران کودکی به اندازه این یکی مهربان و ساده‌لوح نبودند (از حجم ناچیز شوخی‌های دختران و نگرش فوق‌العاده مثبت نسبت به یکدیگر متعجب شدم)، این تعامل‌ها باعث شد که ذهنم را درگیر کنم. سر قبل از اینکه کاملاً از شخصیت‌های اصلی جدا شوم، قصد نورا و پاییز برای ایجاد یک گروه پانک و تأملات سوان در مورد عزت نفس آسیب‌دیده‌اش کم کم دستم را گرفت.
معامله تقریبا بسته شده بود که من شروع به تجربه صحنه ای در دوران مدرن کردم، 27 سال پس از اتفاقی برای گروه. شما در حال خوردن یک قهوه با یک پاییز بزرگسال هستید، اما حال و هوای آن خاموش است: رنگ‌های گرمی که در صحنه‌های قبلی رایج بودند، بسیار کم‌رنگ‌تر هستند، با تغییر لحنی که کمتر پر از دل و غمگین‌تر به نظر می‌رسد. تضاد بین سنین ملموس است و من را بیشتر به آنچه می گذشت علاقه مند کرد. شما هر از گاهی به این صحنه برمی‌گردید و در مورد دختران آن روز بیشتر یاد می‌گیرید، و همچنین برخی از افکار فعلی سوان و پاییز و خاطرات صحنه‌هایی را که به نظر می‌رسد به خاطر می‌آورید می‌شنوید.
به عنوان یک بازیکن Life is Strange، من در تعجب بودم که عنصر ماوراء طبیعی کی قرار است ظاهر شود… و هرگز نشد. در واقع، دمو درست زمانی پایان می‌یابد که گروه می‌خواهد اتفاق عجیبی را در ضبطی که در حال تماشای آن است، تجربه کنند. تا آن مرحله، شما اولین ساعت و تغییر را صرف شناختن این دختران کردید و نکاتی را در مورد زندگی شخصی آنها یاد گرفتید و به نورا و پاییز کمک می‌کنید تا یک موزیک ویدیو برای گروهشان ضبط کنند. شما می توانید گاراژ گروه و جنگل را کشف کنید، موقعیت های مختلف را در صمیمیت یک گروه مهربان ضبط کنید و در طول گفتگو تصمیم گیری کنید. به نظر می‌رسد این انتخاب‌ها بسته به انتخابی که انتخاب می‌کنید، با اعضای مختلف امتیاز کسب می‌کنند، اگرچه هنوز خیلی زود است که بگوییم از هر کدام از اینها چه می‌آید. درست زمانی که قرار بود همه چیز واقعاً جالب شود، زمان آن رسیده بود که از آزمون خارج شویم و منتظر هر گونه اطلاعات جدیدی در مورد Lost Records باشیم.
در حالی که من در مورد بخشی که باید بازی کنم کمی ولرم مانده بود، نمی توانم بگویم که پتانسیلی برای چیزی واقعاً متحرک برای جذب ذهن ما نمی بینم، مانند کارهای قبلی استودیو که قبلاً انجام داده اند. سریال Life is Strange (مخصوصاً 2) و Tell Me Why توانستند من را خیلی سریع تر سرمایه گذاری کنند، اما این یکی می تواند کمی آهسته تر باشد. تغییر خطوط زمانی و احساسات باعث شد من به اندازه کافی سرمایه گذاری کنم و می خواهم ببینم با قهرمانان جدید ما در دهه 90 و امروز چه اتفاقی می افتد.
بعدی هر بازی سر نزن، رتبه بندی شده است شاهکار Don't Nod که به‌خاطر برخی از جذاب‌ترین روایت‌های انتخاب محور دراماتیک در بازی شناخته می‌شود، به راحتی قابل تشخیص است.
همانطور که در خلاقیت های Don't Nod و ماجراهای روایی مانند Life is Strange معمول است، شما شروع می کنید رکوردهای گمشده: بلوم و خشم با صحنه کلاسیک “کاوش در اتاق خواب خود”. در این مورد، اتاق خواب متعلق به سوان است، یک سینماگر جوان که عاشق گیاهان و فیلمبرداری از هر چیزی است که به نظرش جالب است، برای دوست یابی مشکل دارد و به نظر می رسد وقتی مردم در اطراف هستند بسیار خجالتی است. ما با بررسی فیلم‌هایی که او برای بازگشت به بلاک‌باستر این جهان، یادداشت‌ها، نقاشی‌ها و گربه دوست‌داشتنی‌اش نیاز دارد، شروع به کشف این می‌کنیم.
جدای از «چنگ زدن، زوم کردن، و چرخاندن اشیا به دلخواه» مورد انتظار، ما به سرعت با مکانیک جدید این بازی آشنا می شویم: ضبط. به جای عکس گرفتن مانند سایر عناوین، باید از اشیا و موقعیت ها فیلم بگیرید، بتوانید بعداً آنها را در یک سیستم بسیار ابتدایی ویرایش کنید و یک ویدیوی کوتاه بسازید که تبدیل به خاطره شود.
مرتبط
در ابتدا چیز زیادی از این ویژگی جدید دریافت نمی‌کردم: درهم و برهم است، اگر می‌خواهید صحنه‌ها را تغییر دهید کمی زمان میبرد و به نظر می‌رسد که پاداش آن ارزشمند نیست. با این حال، همانطور که به استفاده از آن ادامه می‌دادم و نتایج را تماشا می‌کردم، با افکار درونی و نظرات سوان در مورد ویدیوهای نهایی که کمی بیشتر در مورد او آشکار می‌کرد، شروع به یافتن ارزش بیشتری در مکانیک کردم. بعلاوه، این قسمت از داستان در دهه 90 اتفاق می‌افتد، با دوربین‌های قدیمی که ممکن است بدانید اگر بیش از 25 سال دارید، و نمایش میزان پیکسلی و رنگارنگ بودن آن ویدیوهای قدیمی می‌تواند نت دلپذیری از نوستالژی به جای بگذارد.
با این حال سوان تنها نیست. تست آلفای Lost Records همچنین به من اجازه داد چند صحنه را بازی کنم که بقیه گروه را معرفی می کند که به سرعت با قهرمان ما دوست می شوند. نورا، پاییز و کت شخصیت‌های خاص خود را دارند، برخی از اعضا سرزنده‌تر از بقیه هستند، اگرچه من نمی‌توانستم از برخی دیالوگ‌های بین آنها ناراحت نباشم. من حدس می‌زنم که این هدف بوده است – بالاخره آنها نوجوانان بسیار جوانی هستند. از آنجایی که تجربیات خودم از دانستن گروه‌هایی از مردم در دوران کودکی به اندازه این یکی مهربان و ساده‌لوح نبودند (از حجم ناچیز شوخی‌های دختران و نگرش فوق‌العاده مثبت نسبت به یکدیگر متعجب شدم)، این تعامل‌ها باعث شد که ذهنم را درگیر کنم. سر قبل از اینکه کاملاً از شخصیت‌های اصلی جدا شوم، قصد نورا و پاییز برای ایجاد یک گروه پانک و تأملات سوان در مورد عزت نفس آسیب‌دیده‌اش کم کم دستم را گرفت.
معامله تقریبا بسته شده بود که من شروع به تجربه صحنه ای در دوران مدرن کردم، 27 سال پس از اتفاقی برای گروه. شما در حال خوردن یک قهوه با یک پاییز بزرگسال هستید، اما حال و هوای آن خاموش است: رنگ‌های گرمی که در صحنه‌های قبلی رایج بودند، بسیار کم‌رنگ‌تر هستند، با تغییر لحنی که کمتر پر از دل و غمگین‌تر به نظر می‌رسد. تضاد بین سنین ملموس است و من را بیشتر به آنچه می گذشت علاقه مند کرد. شما هر از گاهی به این صحنه برمی‌گردید و در مورد دختران آن روز بیشتر یاد می‌گیرید، و همچنین برخی از افکار فعلی سوان و پاییز و خاطرات صحنه‌هایی را که به نظر می‌رسد به خاطر می‌آورید می‌شنوید.
به عنوان یک بازیکن Life is Strange، من در تعجب بودم که عنصر ماوراء طبیعی کی قرار است ظاهر شود… و هرگز نشد. در واقع، دمو درست زمانی پایان می‌یابد که گروه می‌خواهد اتفاق عجیبی را در ضبطی که در حال تماشای آن است، تجربه کنند. تا آن مرحله، شما اولین ساعت و تغییر را صرف شناختن این دختران کردید و نکاتی را در مورد زندگی شخصی آنها یاد گرفتید و به نورا و پاییز کمک می‌کنید تا یک موزیک ویدیو برای گروهشان ضبط کنند. شما می توانید گاراژ گروه و جنگل را کشف کنید، موقعیت های مختلف را در صمیمیت یک گروه مهربان ضبط کنید و در طول گفتگو تصمیم گیری کنید. به نظر می‌رسد این انتخاب‌ها بسته به انتخابی که انتخاب می‌کنید، با اعضای مختلف امتیاز کسب می‌کنند، اگرچه هنوز خیلی زود است که بگوییم از هر کدام از اینها چه می‌آید. درست زمانی که قرار بود همه چیز واقعاً جالب شود، زمان آن رسیده بود که از آزمون خارج شویم و منتظر هر گونه اطلاعات جدیدی در مورد Lost Records باشیم.
در حالی که من در مورد بخشی که باید بازی کنم کمی ولرم مانده بود، نمی توانم بگویم که پتانسیلی برای چیزی واقعاً متحرک برای جذب ذهن ما نمی بینم، مانند کارهای قبلی استودیو که قبلاً انجام داده اند. سریال Life is Strange (مخصوصاً 2) و Tell Me Why توانستند من را خیلی سریع تر سرمایه گذاری کنند، اما این یکی می تواند کمی آهسته تر باشد. تغییر خطوط زمانی و احساسات باعث شد من به اندازه کافی سرمایه گذاری کنم و می خواهم ببینم با قهرمانان جدید ما در دهه 90 و امروز چه اتفاقی می افتد.
بعدی
هر بازی سر نزن، رتبه بندی شده است
شاهکار Don't Nod که به‌خاطر برخی از جذاب‌ترین روایت‌های انتخاب محور دراماتیک در بازی شناخته می‌شود، به راحتی قابل تشخیص است.
