Summarize this content to 400 words in Persian Lang سلام به دوستان علاقه مند React! امروز به من بپیوندید تا مفهوم اصلی React را توضیح دهم: اجزاء. چه در یادگیری React تازه کار باشید و چه درک خود از اصول اولیه را تازه کرده اید، کامپوننت ها نقش اساسی در تمام تلاش های شما خواهند داشت.
بیایید به ماهیت اجزاء بپردازیم، در مورد کاربرد آنها صحبت کنیم، و چگونه می توان آنها را به طور یکپارچه در پروژه های ما گنجاند!
کامپوننت ها چیست؟
در React، کامپوننت ها بلوک های سازنده طراحی UI هستند. تصور کنید که یک سوله مزرعه با بلوک های سیمانی ساخته اید. هر بلوک نشان دهنده یک بخش منحصر به فرد از سوله است.
در React، کامپوننت‌ها به‌عنوان بلوک‌های ساختمانی اساسی عمل می‌کنند. کامپوننت ها بیت های کد مستقل و قابل استفاده مجدد هستند. آنها این پتانسیل را دارند که اشکال مختلفی مانند یک دکمه، یک نوار پیمایش، یک فرم یا حتی کل بخش های یک صفحه وب را به خود بگیرند.
کامپوننت ها در React فوق العاده مفید هستند زیرا بر قابلیت استفاده مجدد و کارایی تاکید دارند. استفاده از کامپوننت ها به شما امکان می دهد یک بار یک عنصر رابط کاربری ایجاد کنید و بدون زحمت از آن در کل برنامه خود استفاده کنید. اگر به یک دکمه در پنج مکان مختلف نیاز دارید، می توانید به سادگی یک جزء دکمه ایجاد کنید و آن را در هر کجا که می خواهید قرار دهید.
انواع کامپوننت ها در React:
اجزای عملکردی
اینها رایج ترین و مدرن ترین روش برای توسعه کامپوننت ها در React هستند. نوشتن و درک آنها آسان تر است و بدون دردسر با React Hooks جفت می شوند.
یک مؤلفه تابعی اساساً یک تابع جاوا اسکریپت است که کد JSX (که از نحو React شبیه HTML استفاده می کند) را خروجی می دهد. در اینجا یک مثال غیر پیچیده است:
function Greeting() {
return <h1>Hello, world!</h1>
}
اجزای عملکردی فوق‌العاده هستند زیرا ساده و منطقی هستند و با قلاب‌های واکنشی با هم کار می‌کنند تا حالت و عوارض جانبی را به طور موثر مدیریت کنند و به آنها اجازه می‌دهد تقریباً تمام وظایفی را که اجزای کلاس می‌توانند انجام دهند.
اجزای کلاس
کامپوننت های کلاس در ابتدا برای ایجاد کامپوننت در React استفاده می شدند. آنها از کلاس های ES6 استفاده می کنند و در مقایسه با اجزای عملکردی کمی پیچیده تر هستند.
اجزای عملکردی به دلیل سادگی و عملکرد برتر معمولاً برای کدهای جدید ترجیح داده می شوند. در حالی که اجزای کلاس هنوز مورد استفاده قرار می گیرند، مؤلفه های عملکردی انتخاب توصیه شده هستند. در اینجا یک مثال از یک جزء کلاس است:
import React { Component } from “react”
class Greeting extends Component {
render() {
return <h1>Hello, world!</h1>
}
}
کاوش در استفاده از کامپوننت در برنامه های React
تصور کنید در حال ایجاد یک وب سایت اصلی هستید که از یک سربرگ، بخش محتوای اصلی و یک پاورقی تشکیل شده است. به جای اینکه تمام محتوا را در یک فایل جمع کنید، چرا آن را به سه جزء مجزا تقسیم نکنید: سربرگ، محتوای اصلی، و پاورقی? در اینجا یک مثال است:
// Header
function Header() {
return(
<header>
<h1>My Website</h1>
</header>
)
}
// MainContent
function MainContent() {
return (
<main>
<p>Welcome to my website!</p>
</main>
)
}
// Footer.
function Footer() {
return (
<footer>
<p>Copyright </p>
</footer>
)
}
سپس، می توانید از این قطعات در اصلی خود استفاده کنید App جزء:
// App.
import Header from “./Header”
import MainContent from “./MainContent”;
import Footer from “./Footer”;
function App() {
return (
<div>
<Header />
<MainContent />
<Footer/>
</div>
)
}
export default App;
این تنظیمات کد شما را مرتب نگه می دارد و به شما امکان می دهد به راحتی هر جزء را به صورت جداگانه تغییر دهید. آیا می خواهید متن سرصفحه را تغییر دهید؟ به سادگی در را باز کنید سربرگ جزء و تغییرات لازم را اعمال کنید. این جادوی اجزاست!.
بسته شدن
کامپوننت ها در React به شما این امکان را می دهند که رابط کاربری خود را در قطعات جداگانه و به راحتی قابل کنترل بسازید. به جای اینکه تمام HTML و جاوا اسکریپت را برای کل برنامه خود در یک فایل حجیم جمع کنید، آن را به اجزاء تقسیم می کنید. این تمیزی، ماژولار بودن و قابلیت نگهداری کد شما را افزایش می دهد.
کد نویسی مبارک! 🚀
سلام به دوستان علاقه مند React! امروز به من بپیوندید تا مفهوم اصلی React را توضیح دهم: اجزاء. چه در یادگیری React تازه کار باشید و چه درک خود از اصول اولیه را تازه کرده اید، کامپوننت ها نقش اساسی در تمام تلاش های شما خواهند داشت.
بیایید به ماهیت اجزاء بپردازیم، در مورد کاربرد آنها صحبت کنیم، و چگونه می توان آنها را به طور یکپارچه در پروژه های ما گنجاند!
کامپوننت ها چیست؟
در React، کامپوننت ها بلوک های سازنده طراحی UI هستند. تصور کنید که یک سوله مزرعه با بلوک های سیمانی ساخته اید. هر بلوک نشان دهنده یک بخش منحصر به فرد از سوله است.
در React، کامپوننت‌ها به‌عنوان بلوک‌های ساختمانی اساسی عمل می‌کنند. کامپوننت ها بیت های کد مستقل و قابل استفاده مجدد هستند. آنها این پتانسیل را دارند که اشکال مختلفی مانند یک دکمه، یک نوار پیمایش، یک فرم یا حتی کل بخش های یک صفحه وب را به خود بگیرند.
کامپوننت ها در React فوق العاده مفید هستند زیرا بر قابلیت استفاده مجدد و کارایی تاکید دارند. استفاده از کامپوننت ها به شما امکان می دهد یک بار یک عنصر رابط کاربری ایجاد کنید و بدون زحمت از آن در کل برنامه خود استفاده کنید. اگر به یک دکمه در پنج مکان مختلف نیاز دارید، می توانید به سادگی یک جزء دکمه ایجاد کنید و آن را در هر کجا که می خواهید قرار دهید.
انواع کامپوننت ها در React:
اجزای عملکردی
اینها رایج ترین و مدرن ترین روش برای توسعه کامپوننت ها در React هستند. نوشتن و درک آنها آسان تر است و بدون دردسر با React Hooks جفت می شوند.
یک مؤلفه تابعی اساساً یک تابع جاوا اسکریپت است که کد JSX (که از نحو React شبیه HTML استفاده می کند) را خروجی می دهد. در اینجا یک مثال غیر پیچیده است:
function Greeting() {
return <h1>Hello, world!</h1>
}
اجزای عملکردی فوق‌العاده هستند زیرا ساده و منطقی هستند و با قلاب‌های واکنشی با هم کار می‌کنند تا حالت و عوارض جانبی را به طور موثر مدیریت کنند و به آنها اجازه می‌دهد تقریباً تمام وظایفی را که اجزای کلاس می‌توانند انجام دهند.
اجزای کلاس
کامپوننت های کلاس در ابتدا برای ایجاد کامپوننت در React استفاده می شدند. آنها از کلاس های ES6 استفاده می کنند و در مقایسه با اجزای عملکردی کمی پیچیده تر هستند.
اجزای عملکردی به دلیل سادگی و عملکرد برتر معمولاً برای کدهای جدید ترجیح داده می شوند. در حالی که اجزای کلاس هنوز مورد استفاده قرار می گیرند، مؤلفه های عملکردی انتخاب توصیه شده هستند. در اینجا یک مثال از یک جزء کلاس است:
import React { Component } from "react"
class Greeting extends Component {
render() {
return <h1>Hello, world!</h1>
}
}
کاوش در استفاده از کامپوننت در برنامه های React
تصور کنید در حال ایجاد یک وب سایت اصلی هستید که از یک سربرگ، بخش محتوای اصلی و یک پاورقی تشکیل شده است. به جای اینکه تمام محتوا را در یک فایل جمع کنید، چرا آن را به سه جزء مجزا تقسیم نکنید: سربرگ، محتوای اصلی، و پاورقی? در اینجا یک مثال است:
// Header
function Header() {
return(
<header>
<h1>My Website</h1>
</header>
)
}
// MainContent
function MainContent() {
return (
<main>
<p>Welcome to my website!</p>
</main>
)
}
// Footer.
function Footer() {
return (
<footer>
<p>Copyright </p>
</footer>
)
}
سپس، می توانید از این قطعات در اصلی خود استفاده کنید App جزء:
// App.
import Header from "./Header"
import MainContent from "./MainContent";
import Footer from "./Footer";
function App() {
return (
<div>
<Header />
<MainContent />
<Footer/>
</div>
)
}
export default App;
این تنظیمات کد شما را مرتب نگه می دارد و به شما امکان می دهد به راحتی هر جزء را به صورت جداگانه تغییر دهید. آیا می خواهید متن سرصفحه را تغییر دهید؟ به سادگی در را باز کنید سربرگ جزء و تغییرات لازم را اعمال کنید. این جادوی اجزاست!.
بسته شدن
کامپوننت ها در React به شما این امکان را می دهند که رابط کاربری خود را در قطعات جداگانه و به راحتی قابل کنترل بسازید. به جای اینکه تمام HTML و جاوا اسکریپت را برای کل برنامه خود در یک فایل حجیم جمع کنید، آن را به اجزاء تقسیم می کنید. این تمیزی، ماژولار بودن و قابلیت نگهداری کد شما را افزایش می دهد.
کد نویسی مبارک! 🚀
