پیمایش موانع میزبانی: راه حل هایی برای افراد آزاد و مبتکران تجارت الکترونیکی

صبح سه شنبه معمولی بود ، خورشید از طریق پنجره دفتر من جاری می شد و فنجان قهوه من کاملاً دم کرده بود. من به تازگی آخرین پروژه خود را برای یک مشتری به پایان رسانده ام-یک سایت تجارت الکترونیکی براق که من به آن افتخار می کردم-و من آماده بودم که به “انتشار” ضربه بزنم. اما همانطور که روی آن دکمه کلیک کردم ، گره ای در شکمم احساس کردم. درست روز گذشته ، من یک ایمیل مبهم از ارائه دهنده میزبان خود در مورد “نگهداری روتین” دریافت کرده بودم. روال؟ این حتی به چه معنی بود؟

چند لحظه بعد ، قلبم غرق شد. من صفحه را تازه کردم و به جای سایت زیبایی که ایجاد کرده ام ، با یک پیام خطای مخوف مورد استقبال قرار گرفتم. سایت من پایین بود. Panic وارد شد. من یک فریلنسر بودم و تجارت من به آن وب سایت بستگی داشت. من قبلاً می توانم ناامیدی مشتری خود را تصور کنم ، نه اینکه از دست دادن احتمالی پروژه های آینده استفاده کنم.

مبارزه یا لحظه وضوح

من برای تماس با مشتری تماس گرفتم ، اما زمان انتظار فریبنده بود. احساس می کردم در یک لنگه دیجیتالی به دام افتاده ام ، و هیچ کس به آن مراجعه نمی کند. همانطور که منتظر ماندم ، شروع کردم به فکر کردن در مورد تمام مواقعی که هشدارهایی راجع به برنامه میزبانی خود برپا کرده ام. من به خودم گفته بودم: “این فقط یک سرور مشترک است ،” چه چیزی می تواند اشتباه شود؟ ” کمی می دانستم که اشتراک فضای سرور با سایتهای بی شماری دیگر می تواند منجر به خرابی غیرقابل پیش بینی شود.

بعد از آنچه که مانند ابدیت احساس می شد ، سرانجام به یک نماینده پشتیبانی رسیدم که با صدای یکنواخت صحبت کرد. “بله ، خانم ، ما به دلیل تعمیر و نگهداری برخی از خاموشی ها را تجربه می کنیم. باید طی یک ساعت حل شود.” به ساعت نگاه کردم. یک ساعت مانند یک عمر در دنیای آزاد احساس می شود ، جایی که هر لحظه حساب می شود. من با یک احساس غرق شدن که از برنامه میزبانی خود پیشی گرفته ام ، مانده ام. واضح بود که من به یک راه حل قوی تر نیاز داشتم ، به خصوص که قصد داشتم مشاغل خود را مقیاس بندی کنم و مشتری های بیشتری را به دست بگیرم.

تصمیم یا نقطه عطف

آن لحظه تحقق مرا به تحقیق در مورد گزینه هایم سوق داد. من به دنیای راه حل های میزبانی کبوتر می شوم ، سعی می کنم تفاوت های بین مشترک ، VPS و میزبانی اختصاصی را درک کنم. من بررسی های بی شماری را خواندم و آموزش های تماشا کردم ، در مورد جوانب مثبت و منفی هر یک یاد گرفتم. سرانجام مشخص شد که اگر می خواستم تجارت من رونق بگیرد ، به یک VPS یا راه حل میزبانی اختصاصی نیاز داشتم. من می خواستم اطمینان حاصل کنم که وب سایت من قابل اعتماد خواهد بود و مجبور نیستم دوباره لحظه ای دیگر را متوقف کنم.

سرانجام یک ارائه دهنده میزبان پیدا کردم که به نظر می رسید با نیازهای من طنین انداز است – وب سیار. شهرت آنها برای خدمات به مشتری و به موقع چشمگیر بود. من شیرجه را گرفتم و تصمیم گرفتم به برنامه میزبانی VPS آنها تغییر دهم. بله ، این کمی گرانتر بود ، اما من این را منطقی کردم که سرمایه گذاری در تجارت من ارزش هر سکه ای را داشت.

نتیجه یا تحقق

چند هفته به جلو بروید ، و من نمی توانستم تفاوت را باور کنم. وب سایت من سریعتر ، قابل اطمینان تر بود ، و من احساس امنیت کردم و می دانستم که فقط برای پروژه هایم یک قطعه اختصاصی از سرور دارم. من می توانم روی آنچه دوست داشتم – طراحی و ساخت وب سایت ها – بدون نگرانی نگران کننده از زمان خرابی تمرکز کنم. سایت تجارت الکترونیکی مشتری من هموار اجرا شد و من حتی این اطمینان را داشتم که بدون ترس از خراب شدن سایتم ، پروژه های جدیدی را انجام دهم.

با نگاهی به عقب ، آن صبح هولناک یک درس ارزشمند در مورد سرمایه گذاری در میزبانی با کیفیت به من آموخت. فهمیدم که انتخاب برنامه میزبانی مناسب فقط مربوط به قیمت نیست. این در مورد آرامش خاطر است. اگر شما یک فرد آزاد ، توسعه دهنده یا یک صاحب مشاغل کوچک هستید ، اجازه ندهید خود را مانند من از گارد گرفتار شوید. برای ارزیابی نیازهای میزبانی خود وقت بگذارید و راه حلی را انتخاب کنید که بتواند با شما رشد کند.

در پایان ، موانع میزبانی که با آن روبرو شدم باعث شد تا استراتژی تجاری خود را مجدداً ارزیابی کنم و مرا به مسیری مطمئن تر سوق داد. اگر در همان قایق هستید ، من به شدت توصیه می کنم میزبان VPS Liquid Web را بررسی کنید. این فقط ممکن است شما را از کابوس میزبانی خود نجات دهد.