نیانتیک به تازگی جدیدترین بازی ویدیویی خود را معرفی کرده است، اما اگر فکر می کنید قبلاً نام آن را شنیده اید، بخشیده خواهید شد. این Pokemon Go است، اما Monster Hunter. زمین بازی همین است. این یک بازی واقعیت افزوده است که در آن در دنیای واقعی قدم می‌زنید، خیابان‌ها و مراکز شهر خود را کاوش می‌کنید، اما در حالی که موجوداتی در مقابل شما زنده می‌شوند، آنها را در نوری جدید ببینید. اما بعد از اینکه مرکز شهر من بارها و بارها به لطف بهمنی از موجودات جدید جلوی چشمم زنده شد، همه چیز به نظر من کهنه می شود.
این همه با Pokemon Go شروع شد، اگرچه این نیز کاملاً دقیق نیست. اولین محصول Niantic Field Trip بود که یک برنامه نقشه ساده بود و پایه و اساس اولین بازی آن، Ingress را تشکیل داد. اگر هرگز Ingress بازی نکرده اید، در اصل پوکمون گو بدون پوکمون است. این یک بازی ساخت نقشه بود که بازیکنان در مناطق محلی خود قدم می زدند و نقاط دیدنی مربوطه را برجسته می کردند. حتی تا به امروز، دلیل اینکه Niantic می‌خواهد همه از خواب بیدار شوند، برخیزند، بیرون بروند این است که بیشتر از آن که یک توسعه‌دهنده بازی باشد، یک سرویس مکان داده است.
با استفاده از انکوباتورها و پاس های حمله و مواردی از این دست پول زیادی به دست می آورد، اما بیشتر هر چه بیشتر بازی کنید و در اطراف حرکت کنید، Niantic بیشتر می تواند از داده های شما استفاده کند. با این حال، همانطور که Pokemon محبوب است، همه افراد روی این سیاره آن را بازی نمی کنند، بنابراین Niantic همیشه باید موارد بیشتری را اضافه کند. اما از آنجایی که در واقع یک توسعه دهنده بازی نیست، هیچ بازی را توسعه نمی دهد. این فقط همان کاری را که قبلا انجام می داد انجام می دهد – چیزی را که ما تشخیص می دهیم به پایه Ingress اضافه کنید.
در حال حاضر، تلاش برای جذب تقریباً دو درصد از افرادی روی زمین که بازی‌های واقعیت افزوده بازی می‌کنند اما Pokemon Go را دوست ندارند، Monster Hunter Now است. این بازی که در ماه سپتامبر راه اندازی می شود، به شما امکان می دهد در اطراف محله خود قدم بزنید و با هیولاها روبرو شوید، اگرچه می توانید آنها را تگ کنید و پس از بازگشت به خانه با یک فنجان قهوه، مبارزه/برخورد را داشته باشید. که قبلاً فاقد جذابیت آسان و کارتونی پوکمون است و Niantic قبلاً اینجا بوده است.
قبل از شکارچی هیولا، هری پاتر وجود داشت. این یک فرنچایز تقریباً به اندازه Pokemon محبوب است، اما هیچ کس نمی خواهد در خیابان های خود قدم بزند و موجودات هری پاتر را پیدا کند، بنابراین شکست خورد و به سرعت تعطیل شد. علی‌رغم تلاش‌های رولینگ برای دوشیدن موفقیت‌اش از طریق مجموعه جانوران شگفت‌انگیز، مجموعه هری پاتر یکی از ضعیف‌ترین جنبه‌های آن است که با این واقعیت مرتبط است که خالق آن نمی‌تواند از صحبت درباره افراد ترنس دست بردارد. پوکمون مانند یک اتفاق است و تکرار آن در سری های دیگر کارساز نیست.
پس از هری پاتر، Pikmin Bloom آمد، ایده مشابهی مبتنی بر Pikmin که افراد کمی به آن علاقه مند بوده اند. امسال نیز NBA All-World را ارائه می دهد، همان ایده اما با بازیکنان NBA، که بیشتر شبیه یک طرح SNL است تا یک ویدیوی واقعی. بازی پریدوت، که اساساً Fakemon Go با پرورش مشارکتی است (آیا نوع دیگری وجود دارد، چشمک تلنگر زده)، آخرین موردی است که به این امر پیوسته است. یا حداقل تا زمانی که Monster Hunter بود.
Monster Hunter Now کمی منطقی است. در حالی که ایده کاوش در هری پاتر و NBA نقش بسته است، اما برای شکارچی هیولاها مناسب است. حتی بیشتر از پوکمون، کاوش کاملا منطقی است. اما در پوکمون، ما با این ایده هدایت می‌شویم که باید پیکاچو یا دراتینی را بگیریم، و پس از آن که بازیکنان قلاب شدند، نادر بودن را بدون توجه به خود موجود درک کردند – هیچ‌کس واقعاً به Axew اهمیت نمی‌دهد، اما بازیکنان می‌دانند که نادر است و بنابراین خوب است. هیچ طبقه همکفی برای معرفی Monster Hunter وجود ندارد، و هیچ راهی برای ساخت پایگاهی با آنچه که دارد وجود ندارد.
پوکمون گو باید برای AR انقلابی می بود، باید اثبات مفهومی بود که به دیگران این شانس را می داد که آزادانه فضا را کاوش کنند. VR چند بازی مانند آن دارد، برنامه‌های قاتل به سبک Beat Saber شما که دنیا را باز می‌کنند. اما در جایی که VR به پیشروی خود ادامه داده است، AR بارها و بارها همان چیزی را می سازد.
من انتظار دارم Monster Hunter Now در 18 ماه یا کمتر تعطیل شود، که به نظر می رسد در مورد بازی ای که هنوز منتشر نشده است، بگوییم بی رحمانه است. اما این فقط پوکمون گو با پوستی متفاوت، پیچیده تر و بسیار کمتر محبوب است و سال ها پس از پایان هیستری انبوه پوکمون گو. این فقط ایده خوبی نیست. شاید اگر همان ایده بد بارها و بارها نبود، همدردی بیشتری داشتم.
