برنامه نویسی

مدیریت حالت رابط کاربری مبتنی بر شی در مقابل مدیریت حالت رابط کاربری مبتنی بر پروکسی جاوا اسکریپت

Summarize this content to 400 words in Persian Lang
مدیریت حالت یک جنبه حیاتی در توسعه UI مدرن است، به ویژه با افزایش پیچیدگی برنامه ها. دو روش محبوب برای مدیریت وضعیت رابط کاربری در برنامه‌های جاوا اسکریپت، مدیریت وضعیت UI مبتنی بر شی و مدیریت وضعیت UI مبتنی بر پروکسی است. هر دو رویکرد مزایا و معایب خود را دارند. این مقاله با استفاده از Redux و Zustand به عنوان مثال، به بررسی این دو روش می‌پردازد، مفاهیم، ​​پیاده‌سازی و موارد کاربرد عملی آنها را مقایسه می‌کند.

مدیریت حالت UI مبتنی بر شی:

مدیریت حالت مبتنی بر شی شامل مدیریت وضعیت با استفاده از اشیاء جاوا اسکریپت ساده است. این روش معمولاً از کتابخانه هایی مانند Redux، MobX یا حتی Context API در React استفاده می کند. ایده اصلی این است که یک فروشگاه مرکزی (یک شی) داشته باشید که وضعیت برنامه را نگه می دارد و اجزای آن مشترک تغییرات در این حالت هستند.

خصوصیات کلیدی:

فروشگاه متمرکز: حالت در یک یا چند شیء مرکزی ذخیره می شود.به روز رسانی های تغییرناپذیر: به روز رسانی های ایالتی بدون تغییر انجام می شوند. به جای تغییر وضعیت موجود، یک شیء جدید ایجاد و جایگزین می شود.

تغییرات مبتنی بر اقدام: تغییرات حالت با ارسال اقدامات (در کتابخانه هایی مانند Redux) ایجاد می شود که تغییراتی را که باید انجام شود توصیف می کند.

انتخاب کنندگان: توابعی که بخش‌های خاصی از حالت را از ذخیره‌گاه مرکزی استخراج می‌کنند و به اجزا اجازه می‌دهند فقط در داده‌هایی که نیاز دارند مشترک شوند.

مزایای:

پیش بینی پذیری: جریان واضح داده ها و انتقال حالت، استدلال در مورد تغییرات حالت را آسان می کند.

اشکال زدایی: ابزارهایی مانند Redux DevTools قابلیت های اشکال زدایی قدرتمندی را ارائه می دهند و وضعیت را قبل و بعد از هر اقدام نشان می دهند.

آزمایش کردن: جداسازی کنش ها و کاهنده ها (یا ساختارهای مشابه) آزمایش واحد را آسان تر می کند.معایب:

کد دیگ بخار: اغلب شامل نوشتن کدهای بیشتری (عملیات، کاهش دهنده ها، انتخابگرها) است که می تواند پرحجم و دست و پا گیر باشد.

کارایی: اگر به‌درستی مدیریت نشود، به‌روزرسانی‌های مکرر وضعیت می‌تواند منجر به گلوگاه‌های عملکردی شود، به خصوص در برنامه‌های بزرگ.

مثال با Redux:

نمونه کد Redux1) نصب و راه اندازی:

npm install redux react-redux

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

2. تعریف اقدامات:

// actions.js
export const INCREMENT = ‘INCREMENT’;
export const DECREMENT = ‘DECREMENT’;

export const increment = () => ({
type: INCREMENT
});

export const decrement = () => ({
type: DECREMENT
});

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

3. ایجاد کاهنده:

// reducers.js
import { INCREMENT, DECREMENT } from ‘./actions’;

const initialState = {
count: 0
};
const counterReducer = (state = initialState, action) => {
switch (action.type) {
case INCREMENT:
return { …state, count: state.count + 1 };
case DECREMENT:
return { …state, count: state.count – 1 };
default:
return state;
}
};
export default counterReducer;

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

4. راه اندازی فروشگاه

// store.js
import { createStore } from ‘redux’;
import counterReducer from ‘./reducers’;

const store = createStore(counterReducer);
export default store;

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

5. اتصال React Components

// App.js
import React from ‘react’;
import { Provider, useSelector, useDispatch } from ‘react-redux’;
import store from ‘./store’;
import { increment, decrement } from ‘./actions’;

const Counter = () => {
const count = useSelector(state => state.count);
const dispatch = useDispatch();
return (

Count: {count}
dispatch(increment())}>Increment
dispatch(decrement())}>Decrement

);
};
const App = () => (

);
export default App;

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

مدیریت ایالتی UI مبتنی بر پروکسی

مدیریت حالت مبتنی بر پروکسی از شیء Proxy در جاوا اسکریپت استفاده می کند، که امکان ایجاد اشیاء با رفتار سفارشی را برای عملیات اساسی مانند گرفتن و تنظیم ویژگی ها فراهم می کند. کتابخانه‌هایی مانند Vue 3 (با Composition API و سیستم واکنش‌گرا) و Immer از پروکسی‌ها برای دستیابی به واکنش‌پذیری و تغییرناپذیری استفاده می‌کنند.

خصوصیات کلیدی:

حالت واکنشی: حالت با قرار دادن اشیا در یک Proxy واکنش‌پذیر می‌شود، که عملیات را متوقف می‌کند و به‌روزرسانی‌ها را راه‌اندازی می‌کند.

جهش های شفاف: State را می توان مستقیماً جهش داد، و Proxy تضمین می کند که تغییرات ردیابی و منتشر می شوند.

حداقل دیگ بخار: جهش مستقیم نیاز به کد دیگ بخار را کاهش می دهد و روند توسعه را ساده تر می کند.

مزایای:

سادگی: اجازه می دهد تا برای جهش حالت مستقیم، کاهش نیاز به کد دیگ بخار.

واکنش پذیری: وابستگی‌ها و به‌روزرسانی‌ها را به‌طور خودکار ردیابی می‌کند و یک رابط کاربری پاسخگو بدون مدیریت اشتراک دستی ارائه می‌کند.

کارایی: فقط بخش‌هایی از وضعیت را که تغییر می‌کنند به‌طور مؤثر ردیابی و به‌روزرسانی می‌کند.

معایب:

پیچیدگی در اشکال زدایی: اشکال زدایی به دلیل ماهیت ضمنی واکنش پذیری می تواند چالش برانگیزتر باشد.

منحنی یادگیری: درک پروکسی ها و رفتار آنها برای توسعه دهندگانی که با این مفهوم آشنا نیستند دشوارتر است.

مثال با Valtio Composition API:

1. نمونه کد دولتینصب و راه اندازی

npm install valtio

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

2. ایجاد دولت

// state.js
import { proxy } from ‘valtio’;

const state = proxy({
count: 0
});
export default state;

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

3. ایجاد اقدامات

// actions.js
import state from ‘./state’;

export const increment = () => {
state.count += 1;
};
export const decrement = () => {
state.count -= 1;
};

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

4. اتصال React Components

// App.js
import React from ‘react’;
import { useSnapshot } from ‘valtio’;
import state, { increment, decrement } from ‘./state’;

const Counter = () => {
const snap = useSnapshot(state);
return (

Count: {snap.count}
Increment
Decrement

);
};
const App = () => ;
export default App;

وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

مقایسه و موارد استفاده

پیش بینی و اشکال زدایی:

مدیریت حالت مبتنی بر شی با ابزارهایی مانند Redux DevTools قابلیت پیش بینی بهتر و اشکال زدایی آسان تر را ارائه می دهد.
مدیریت حالت مبتنی بر پروکسی به دلیل واکنش‌پذیری ضمنی کمتر قابل پیش‌بینی است و اشکال‌زدایی را پیچیده‌تر می‌کند.دیگ بخار و سرعت توسعه:
مدیریت حالت مبتنی بر شی اغلب به کد دیگ بخار بیشتری نیاز دارد که می تواند توسعه را کند کند.
مدیریت حالت مبتنی بر پروکسی کد را با اجازه دادن به جهش های مستقیم ساده می کند و روند توسعه را سرعت می بخشد.

کارایی:

هر دو روش در صورت استفاده صحیح می توانند کارآمد باشند. اگر درخت حالت بزرگ باشد و مکرراً به روز شود، مدیریت مبتنی بر شی می‌تواند از مشکلات عملکردی رنج ببرد.

مدیریت مبتنی بر پروکسی می تواند تنها با ردیابی تغییرات وضعیت ضروری، به روز رسانی های کارآمد را ارائه دهد.منحنی یادگیری:
مدیریت حالت مبتنی بر شی ممکن است برای توسعه دهندگانی که با الگوهای سنتی مانند Redux آشنا هستند آسان تر باشد.
مدیریت حالت مبتنی بر پروکسی، در حالی که قدرتمند است، نیاز به درک پروکسی ها و الگوهای واکنشی دارد، که می توانند منحنی یادگیری تندتری داشته باشند.

موارد استفاده:

مبتنی بر شی: ایده‌آل برای برنامه‌هایی که در آن‌ها انتقال حالت باید به‌صراحت مدیریت و اشکال‌زدایی شود، مانند برنامه‌های پیچیده سازمانی.

مبتنی بر پروکسی: مناسب برای برنامه هایی که سهولت مدیریت حالت و واکنش پذیری اولویت دارند، مانند داشبورد داده های بلادرنگ یا رابط های تعاملی.

نتیجههر دو Redux و Valtio راه حل های مدیریت دولتی قدرتمندی را با مزایای متمایز ارائه می دهند. Redux در قابلیت پیش‌بینی و ابزار برای برنامه‌های پیچیده برتر است، در حالی که Valtio سادگی و واکنش‌پذیری خودکار را برای مدیریت ساده حالت ارائه می‌کند. انتخاب ابزار مناسب به نیازهای برنامه شما و آشنایی تیم شما با کتابخانه های مربوطه بستگی دارد.

مدیریت حالت یک جنبه حیاتی در توسعه UI مدرن است، به ویژه با افزایش پیچیدگی برنامه ها. دو روش محبوب برای مدیریت وضعیت رابط کاربری در برنامه‌های جاوا اسکریپت، مدیریت وضعیت UI مبتنی بر شی و مدیریت وضعیت UI مبتنی بر پروکسی است. هر دو رویکرد مزایا و معایب خود را دارند. این مقاله با استفاده از Redux و Zustand به عنوان مثال، به بررسی این دو روش می‌پردازد، مفاهیم، ​​پیاده‌سازی و موارد کاربرد عملی آنها را مقایسه می‌کند.

مدیریت حالت UI مبتنی بر شی:

مدیریت حالت مبتنی بر شی شامل مدیریت وضعیت با استفاده از اشیاء جاوا اسکریپت ساده است. این روش معمولاً از کتابخانه هایی مانند Redux، MobX یا حتی Context API در React استفاده می کند. ایده اصلی این است که یک فروشگاه مرکزی (یک شی) داشته باشید که وضعیت برنامه را نگه می دارد و اجزای آن مشترک تغییرات در این حالت هستند.

خصوصیات کلیدی:

فروشگاه متمرکز: حالت در یک یا چند شیء مرکزی ذخیره می شود.
به روز رسانی های تغییرناپذیر: به روز رسانی های ایالتی بدون تغییر انجام می شوند. به جای تغییر وضعیت موجود، یک شیء جدید ایجاد و جایگزین می شود.

تغییرات مبتنی بر اقدام: تغییرات حالت با ارسال اقدامات (در کتابخانه هایی مانند Redux) ایجاد می شود که تغییراتی را که باید انجام شود توصیف می کند.

انتخاب کنندگان: توابعی که بخش‌های خاصی از حالت را از ذخیره‌گاه مرکزی استخراج می‌کنند و به اجزا اجازه می‌دهند فقط در داده‌هایی که نیاز دارند مشترک شوند.

مزایای:

پیش بینی پذیری: جریان واضح داده ها و انتقال حالت، استدلال در مورد تغییرات حالت را آسان می کند.

اشکال زدایی: ابزارهایی مانند Redux DevTools قابلیت های اشکال زدایی قدرتمندی را ارائه می دهند و وضعیت را قبل و بعد از هر اقدام نشان می دهند.

آزمایش کردن: جداسازی کنش ها و کاهنده ها (یا ساختارهای مشابه) آزمایش واحد را آسان تر می کند.
معایب:

کد دیگ بخار: اغلب شامل نوشتن کدهای بیشتری (عملیات، کاهش دهنده ها، انتخابگرها) است که می تواند پرحجم و دست و پا گیر باشد.

کارایی: اگر به‌درستی مدیریت نشود، به‌روزرسانی‌های مکرر وضعیت می‌تواند منجر به گلوگاه‌های عملکردی شود، به خصوص در برنامه‌های بزرگ.

مثال با Redux:

نمونه کد Redux
1) نصب و راه اندازی:

npm install redux react-redux
وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

2. تعریف اقدامات:

// actions.js
export const INCREMENT = 'INCREMENT';
export const DECREMENT = 'DECREMENT';

export const increment = () => ({
  type: INCREMENT
});

export const decrement = () => ({
  type: DECREMENT
});
وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

3. ایجاد کاهنده:

// reducers.js
import { INCREMENT, DECREMENT } from './actions';

const initialState = {
  count: 0
};
const counterReducer = (state = initialState, action) => {
  switch (action.type) {
    case INCREMENT:
      return { ...state, count: state.count + 1 };
    case DECREMENT:
      return { ...state, count: state.count - 1 };
    default:
      return state;
  }
};
export default counterReducer;
وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

4. راه اندازی فروشگاه

// store.js
import { createStore } from 'redux';
import counterReducer from './reducers';

const store = createStore(counterReducer);
export default store;
وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

5. اتصال React Components

// App.js
import React from 'react';
import { Provider, useSelector, useDispatch } from 'react-redux';
import store from './store';
import { increment, decrement } from './actions';

const Counter = () => {
  const count = useSelector(state => state.count);
  const dispatch = useDispatch();
  return (
    

Count: {count}

); }; const App = () => ( ); export default App;
وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

مدیریت ایالتی UI مبتنی بر پروکسی

مدیریت حالت مبتنی بر پروکسی از شیء Proxy در جاوا اسکریپت استفاده می کند، که امکان ایجاد اشیاء با رفتار سفارشی را برای عملیات اساسی مانند گرفتن و تنظیم ویژگی ها فراهم می کند. کتابخانه‌هایی مانند Vue 3 (با Composition API و سیستم واکنش‌گرا) و Immer از پروکسی‌ها برای دستیابی به واکنش‌پذیری و تغییرناپذیری استفاده می‌کنند.

خصوصیات کلیدی:

حالت واکنشی: حالت با قرار دادن اشیا در یک Proxy واکنش‌پذیر می‌شود، که عملیات را متوقف می‌کند و به‌روزرسانی‌ها را راه‌اندازی می‌کند.

جهش های شفاف: State را می توان مستقیماً جهش داد، و Proxy تضمین می کند که تغییرات ردیابی و منتشر می شوند.

حداقل دیگ بخار: جهش مستقیم نیاز به کد دیگ بخار را کاهش می دهد و روند توسعه را ساده تر می کند.

مزایای:

سادگی: اجازه می دهد تا برای جهش حالت مستقیم، کاهش نیاز به کد دیگ بخار.

واکنش پذیری: وابستگی‌ها و به‌روزرسانی‌ها را به‌طور خودکار ردیابی می‌کند و یک رابط کاربری پاسخگو بدون مدیریت اشتراک دستی ارائه می‌کند.

کارایی: فقط بخش‌هایی از وضعیت را که تغییر می‌کنند به‌طور مؤثر ردیابی و به‌روزرسانی می‌کند.

معایب:

پیچیدگی در اشکال زدایی: اشکال زدایی به دلیل ماهیت ضمنی واکنش پذیری می تواند چالش برانگیزتر باشد.

منحنی یادگیری: درک پروکسی ها و رفتار آنها برای توسعه دهندگانی که با این مفهوم آشنا نیستند دشوارتر است.

مثال با Valtio Composition API:

1. نمونه کد دولتی
نصب و راه اندازی

npm install valtio
وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

2. ایجاد دولت

// state.js
import { proxy } from 'valtio';

const state = proxy({
  count: 0
});
export default state;
وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

3. ایجاد اقدامات

// actions.js
import state from './state';

export const increment = () => {
  state.count += 1;
};
export const decrement = () => {
  state.count -= 1;
};
وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

4. اتصال React Components

// App.js
import React from 'react';
import { useSnapshot } from 'valtio';
import state, { increment, decrement } from './state';

const Counter = () => {
  const snap = useSnapshot(state);
  return (
    

Count: {snap.count}

); }; const App = () => ; export default App;
وارد حالت تمام صفحه شوید

از حالت تمام صفحه خارج شوید

مقایسه و موارد استفاده

پیش بینی و اشکال زدایی:

  • مدیریت حالت مبتنی بر شی با ابزارهایی مانند Redux DevTools قابلیت پیش بینی بهتر و اشکال زدایی آسان تر را ارائه می دهد.

  • مدیریت حالت مبتنی بر پروکسی به دلیل واکنش‌پذیری ضمنی کمتر قابل پیش‌بینی است و اشکال‌زدایی را پیچیده‌تر می‌کند.
    دیگ بخار و سرعت توسعه:

  • مدیریت حالت مبتنی بر شی اغلب به کد دیگ بخار بیشتری نیاز دارد که می تواند توسعه را کند کند.

  • مدیریت حالت مبتنی بر پروکسی کد را با اجازه دادن به جهش های مستقیم ساده می کند و روند توسعه را سرعت می بخشد.

کارایی:

هر دو روش در صورت استفاده صحیح می توانند کارآمد باشند. اگر درخت حالت بزرگ باشد و مکرراً به روز شود، مدیریت مبتنی بر شی می‌تواند از مشکلات عملکردی رنج ببرد.

  • مدیریت مبتنی بر پروکسی می تواند تنها با ردیابی تغییرات وضعیت ضروری، به روز رسانی های کارآمد را ارائه دهد.
    منحنی یادگیری:

  • مدیریت حالت مبتنی بر شی ممکن است برای توسعه دهندگانی که با الگوهای سنتی مانند Redux آشنا هستند آسان تر باشد.

  • مدیریت حالت مبتنی بر پروکسی، در حالی که قدرتمند است، نیاز به درک پروکسی ها و الگوهای واکنشی دارد، که می توانند منحنی یادگیری تندتری داشته باشند.

موارد استفاده:

مبتنی بر شی: ایده‌آل برای برنامه‌هایی که در آن‌ها انتقال حالت باید به‌صراحت مدیریت و اشکال‌زدایی شود، مانند برنامه‌های پیچیده سازمانی.

مبتنی بر پروکسی: مناسب برای برنامه هایی که سهولت مدیریت حالت و واکنش پذیری اولویت دارند، مانند داشبورد داده های بلادرنگ یا رابط های تعاملی.

نتیجه
هر دو Redux و Valtio راه حل های مدیریت دولتی قدرتمندی را با مزایای متمایز ارائه می دهند. Redux در قابلیت پیش‌بینی و ابزار برای برنامه‌های پیچیده برتر است، در حالی که Valtio سادگی و واکنش‌پذیری خودکار را برای مدیریت ساده حالت ارائه می‌کند. انتخاب ابزار مناسب به نیازهای برنامه شما و آشنایی تیم شما با کتابخانه های مربوطه بستگی دارد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا