در مورد ذهنیت “آن را دور بریز” در فناوری

Summarize this content to 400 words in Persian Lang
ویلیام (بیل) کندی (@goinggodotnet) یک پست واقعا خوب در X/Twitter منتشر کرد و به این موضوع پرداخت که چگونه هوش مصنوعی می تواند (یا ممکن است) منجر به فقدان ذهنیت مهندسی در توسعه نرم افزار شود. فکر کردم پاسخ خود را در اینجا به اشتراک بگذارم.
_داشتم با یک کارشناس استارت آپی هزاره مصاحبه می کردم. شرکت واقعی، درآمد دارد، فقط به کسی نیاز دارد که وظایف توسعه دهنده ای را که او انجام می دهد، انجام دهد. مصاحبه بسیار حرفه ای، سوالات استاندارد. او از من پرسید، کدی که به آن افتخار می کنی را به من بگو.
من به او در مورد پروژه تعبیه شده ای که در سال 97 روی آن کار کردم می گویم. برخی از کنترل های روشنایی هوشمند بود که به کاهش اتلاف انرژی در ساختمان های تجاری کمک کرد. من در چندین اختراع برای کار نام برده شده ام.
اشاره کردم اخیراً در ساختمان هایی بوده ام که دستگاه ها نصب شده اند و همچنان در حال اجرا هستند. گفت من به آن افتخار می کنم زیرا 25+ سال بعد هنوز کار می کند.
متوجه شدم پوزخند زد. میتوانستم بگویم که برای او این رمز، اگرچه ارزشمند بود، اما فقط وسیلهای برای رسیدن به هدف بود. غرور زیادی در کار نیست.
ذهنیت “آن را دور بریز” بسیار واقعی است.
احتمالاً آن شغل را پیدا نمی کند.
نظر شما چیست؟ آیا هوش مصنوعی منجر به کاهش مهارت های مهندسی و ذهنیت بیشتر «دور انداختن آن» می شود؟ نظرات خود را در نظرات به اشتراک بگذارید.
با تشکر
ویلیام (بیل) کندی (@goinggodotnet) یک پست واقعا خوب در X/Twitter منتشر کرد و به این موضوع پرداخت که چگونه هوش مصنوعی می تواند (یا ممکن است) منجر به فقدان ذهنیت مهندسی در توسعه نرم افزار شود. فکر کردم پاسخ خود را در اینجا به اشتراک بگذارم.
_داشتم با یک کارشناس استارت آپی هزاره مصاحبه می کردم. شرکت واقعی، درآمد دارد، فقط به کسی نیاز دارد که وظایف توسعه دهنده ای را که او انجام می دهد، انجام دهد. مصاحبه بسیار حرفه ای، سوالات استاندارد. او از من پرسید، کدی که به آن افتخار می کنی را به من بگو.
من به او در مورد پروژه تعبیه شده ای که در سال 97 روی آن کار کردم می گویم. برخی از کنترل های روشنایی هوشمند بود که به کاهش اتلاف انرژی در ساختمان های تجاری کمک کرد. من در چندین اختراع برای کار نام برده شده ام.
اشاره کردم اخیراً در ساختمان هایی بوده ام که دستگاه ها نصب شده اند و همچنان در حال اجرا هستند. گفت من به آن افتخار می کنم زیرا 25+ سال بعد هنوز کار می کند.
متوجه شدم پوزخند زد. میتوانستم بگویم که برای او این رمز، اگرچه ارزشمند بود، اما فقط وسیلهای برای رسیدن به هدف بود. غرور زیادی در کار نیست.
ذهنیت “آن را دور بریز” بسیار واقعی است.
احتمالاً آن شغل را پیدا نمی کند.
نظر شما چیست؟ آیا هوش مصنوعی منجر به کاهش مهارت های مهندسی و ذهنیت بیشتر «دور انداختن آن» می شود؟ نظرات خود را در نظرات به اشتراک بگذارید.
با تشکر